Suus kijkt Boer zoekt Vrouw

05-01-2015 10:11

Yvon ruilde haar Volkswagenbusje in voor een hippe labradoodle en haar bloemetjesjurkje voor een kek leren jasje. Het concept van Boer Zoekt Vrouw verandert echter niet. Gisteren deed de presentatrice een rondje Nederland om de boeren te vertellen hoeveel brieven ze hebben ontvangen. Reeds in de eerste scene vertelt ze oprecht dat het helemáál niet belangrijk is hoeveel brieven de boeren ontvangen, het is pas belangrijk dat de juiste ertussen zit. Heerlijk, want dit betekent vast dat er voor sommige boeren (verrassing!) weinig of geen animo is.

Schapenboer Jan

Yvon begint haar reis op Texel, alwaar de brilglazen van de hooiprikkende schapenboer Jan als een wonder verkleuren zodra hij de blonde presentatrice ontwaart. Medeprikker en vriend Robbin is overtuigd van de charmes van zijn vriend en de heren hebben daarom een weddenschap afgesloten. Groot geld? Neen. Indien Jan meer dan 200 brieven ontvangt moet hij voor Robbin een slagroomtaart kopen.

Toewerkend naar de grote taartclimax opent Yvon al peentjes zwetend de auto waar helaas geen 200 brieven in zitten, maar ruim voldoende om in de serie te blijven. Gedesillusioneerd gaat Robbin op pad om een taart te kopen en Jan leest de brieven door, waarna alvast een filmpje wordt getoond van de 23-jarige Ilva die naar eigen zeggen 100 uur per dag handwerkt en haar droomboer daarom een geborduurd schaap stuurde. Een geborduurd schaap. Je moet er maar opkomen.

Manisch positief

De Brabantse varkensboer Gert-Jan krijgt in tegenstelling tot de anderen geen brieven, maar hoeft niet te treuren volgens de manisch positieve Yvon. In de ietsje overhellende achterbak van Yvon’s bolide schuilt namelijk als verrassing de bebrilde olijke tweeling. De enige twee briefschrijvers die onverwacht een hapje mee-eten met de boer. Gezamenlijk bereiden ze een romantisch diner voor onze casanova in de varkensstal. Er zijn kaarsen. Godelinde is er. Marjanneke is er. Er is soep. Het bleef nog lang onrustig in Brabant.

Logeerweek

De immer vrolijke Groningse boer Geert kreeg 89 brieven en doet dus me aan de logeerweek. Dat zegt de ondertiteling tenminste dus daar moeten we maar even vanuit gaan. Geert praat een beetje zoals Youp van ’t Hek als ie losgaat op een telefoonprovider of een alcoholvrij biermerk. Daarnaast slaakt hij bij iedere brief een opgewonden kreetje van blijdschap alsof iemand stiekem in zijn tepel knijpt. Geert kijkt stralend naar de foto’s; “Dat koppie, dat bosje haar, die bril, kijk dan!” jubelt hij.

Zijn beste vriendin met praktisch kapsel en ietwat zure mondhoeken is het echter niet eens met de gekozen brieven. “Geert kan wel een hele knappe vrouw willen maar ze moet hier wel passen”, aldus het zonnetje. Mijn voorstel aan Geert is dan ook om de vriendin in de composthoop te duwen en in te ruilen voor het allerlekkerste wijf tussen de brieven.

Blonde boerengod

Ook bij boer Tom wordt er gesproken over de mate van aantrekkelijkheid van de briefschrijfsters. Hier is het echter geen zure vriendin of jaloerse vriend die commentaar heeft, maar ons aller Yvon die via de vrienden van de boer probeert te bewerkstelligen dat de ongeschoren blonde boerengod niet voor een knappe wederhelft dient te kiezen. Gek, want Tom lijkt zo weggelopen uit een reclame voor een eau de toilette genaamd Hunk of Yummie en het is me daarom ook een raadsel waarom hij zou moeten gaan voor een breedheupige boerin genaamd Triena met een gek kort armpje, vlassig haar en jampotglazen omdat ze zo trouw en aardig is en wonderbaarlijk goed kan koken. Helaas voor Yvon kiest Tom voor overwegend blonde mooie zwierige festivalmeisjes. En terecht.

De 53-jarige Brabantse Mario krijgt 16 brieven wat “Uh op zich wel wat tegenvalt maar uh op zich ook wel prima is.” Stiekem is Mario namelijk opgelucht omdat hij klotsende oksels kreeg bij het idee dat hij 1000 brieven zou moeten lezen. De dames in zijn brieven zijn voornamelijk onder de indruk van zijn karakter en zijn diepvriesmaaltijden. Komt vast goed met Mario.

Rode boerenkonen

Schattige Theo met het vettige haar en de rode boerenkonen hoopt op 20 brieven waaruit hij rustig in zijn eentje de ware kon ontdekken. Helaas worden het er 70 waardoor hij onverhoopt deel moet nemen aan de overige BZV afleveringen en een logeerweek voor het vrouwvolk dient te organiseren. De geïnteresseerde dames omschrijven zichzelf heel origineel als humorvol en spontaan en sturen de koddige boer roze koeken om zijn hart te winnen. Theo kiest zijn dames. De koeken waren lekker maar de bijbehorende vrouw eindigt toch op het “jammer maar helaas stapeltje.” De liefde van Theo gaat blijkbaar niet door de maag.

De 47-jarige Willem is nogal praktisch ingesteld en doet mee aan BZV omdat vrouwen “nou eenmaal nie dur dun brievenbus vallen nie?” Gelukkig is daar ons Yvon die zomaar 56 gewillige dames komt brengen. In tegenstelling tot Theo die eigenlijk baalt dat hij aan het vervolg van de show moet deelnemen, baalt Willem verschrikkelijk dat het hier voor hem ophoudt. “Het zijn ‘r gin duuzend he?” fluistert Willem teleurgesteld tegen zijn zoon, die het allemaal gelukkig wat relativeert; “Ik vinnut allemal niks tegevalle, 56 zin er toch genuug papa.” Precies zoon. Zo is het.

In de Betuwe is weduwnaar Leo druk doende stoofpeertjes te sorteren als Yvon hem 48 brieven komt brengen. Samen met zijn zus bladert hij door de stapel spontane, vrolijke en betrouwbare meisjes. “Ach, ze zal er vast tussen zitten” mijmert hij. Wij hopen het ook voor Leo.

Boerin zoekt vrouw

We hebben ook een primeur dit seizoen. Bertie (Bert voor vrienden) is de eerste boerin die een vrouw zoekt, althans, zoiets dan. Ze is inbetween. Nou weet ik dat inbetweens ietwat matte gordijnen zijn maar dat is vast niet wat Bert zoekt. Wellicht zoekt ze een Conchita. Hoe dan ook, maar liefst 175 vrouwen zouden wel met Bert door het hooi willen rollen dus zijn de hulptroepen opgeroepen om de dames te beoordelen. Een op Floortje Dessing gelijkende yogamevrouw die in eerste instantie voor boer Tom wilde gaan, herinnerde zich ineens dat ze op vrouwen viel en schreef naar Bertie. Lijkt me een fantastische keuze.

We sluiten deze aflevering af met Janko. Je weet wel hoe mensen zeggen dat hondenbezitters op een gegeven moment op hun dier gaan lijken als ze veel tijd samen doorbrengen? Nou, Janko brengt veel tijd door met aardappels. Yvon neemt het aardappelboertje mee in de auto, maar Janko wordt een beetje nerveus van de vreemde omgeving, vooral als blijkt dat op hun eindbestemming vrouwen rondwandelen die wonderbaarlijk genoeg geïnteresseerd in hem zijn. Een vrouw schrijft; “je bent heel bijzonder”, en dat klopt eigenlijk wel. Maar meer zoals je dat zegt over de ietwat dubieus uitziende pasgeboren baby van een goede vriendin.

Nog een weekje wachten, maar volgende week gaan we verder met de speeddates van Tom, Jan, Bertie, Theo en Geert. De overige boeren zien we vast wel weer voorbijkomen met hoogzwangere vriendinnen in de terugblik van eind 2015.