Zo. Wie is de Mol aflevering twee: Scheepsrecht. Iedereen weet; na deze aflevering begint het spel pas echt, na aflevering twee heb je als kijker en speler genoeg bagage om een kleine balans op te maken. Tot die tijd is het vooral een enorm zooitje, iets waar de Mol van kan profiteren.
Afijn: hoe ging het vorige week ook al weer? De Mol liet van zich spreken door enkele kandidaten opdrachtjes te geven, er werden jokers en vrijstellingen vergeven en uiteindelijk kreeg Pieter Derks een rood scherm te zien. Ik heb nog nooit zo hard om Pieter Derks gelachen.
Een van de eerste dingen die we zagen was een stel Sri Lankanen die, begeleid door de plaatselijke blaaskapel, een rode draad voortdroegen. Die rode draad ging om een witte koepel, het beeld ging op zwart en mijn gedachten gingen uit naar de aflevering van vorige week, waar de één van de opdrachten was om juist een rode draad te maken. We blijven de rode draad voorlopig maar even in de gaten houden.
Even later kreeg Marlijn bericht van de Mol. Vorige week zette ze een gevonden joker in en als tegenprestatie verwachtte de Mol dat ze deze week honderd euro uit de pot zou kijken. Toen Marlijn met de handen in het haar stond, viel Rik binnen, met natte haren en slechts een handdoekje om zijn heupen. En dat niet alleen: hij had ook nog een tattoo op zijn arm.
Marlijn, ondertussen, wist niet waar ze het zoeken moest: honderd euro uit de pot kijken? Hoe dan? Hoe moet dat? En wanneer? Huh? Rik, zich aankledend, stelde voor om eerst de opdracht maar eens af te wachten.
Die opdracht, geïntroduceerd door Prokofiev’s Romeo & Juliet, speelde zich af in, volgens Art: ‘het Rijksmuseum van Sri Lanka, zeg maar’. Schilderijen uit zaal X moesten in zaal Y precies zo worden opgehangen, tussendoor mocht er gespiekt worden: dat kostte de groep 100 euro per keer. Bij Marlijn ging er een lampje branden: ‘Ik moet er voor zorgen dat ik op zijn minst één keer ga kijken en wat geld ga verspillen.’ Dat deed ze uiteindelijk twee keer, iets dat Ajouad niet in de gaten had omdat hij als een volleerd kunstrover van de ene naar de nadere kant van de zaal holde, met soms wel drie schilderijen in zijn hand.
Aan het eind van de opdracht biechtte Chris op dat het beste moment om te saboteren, aan het eind van de opdracht ligt. En hop, weg was Chris (samen met Carolina), om de boel nog even ‘te checken’. Weer tweehonderd euro foetsie. Uiteindelijk is er negen keer gekeken en zo bleef er honderd euro over, geïncasseerd door zelfbenoemd penningmeester Margriet.
Opdracht twee was een klassieker, want er gaat geen seizoen voorbij of er wordt wel vanuit een theater of een bioscoop gespeeld. Zo ook dit seizoen: Martine, Carolina en Marlijn moesten een drietal tuktuks (met daarin de overige kandidaten) naar hun bioscoop gidsen. Eitje: want dat kon met behulp van de gefilmde route.
Voor de drie dames bleek het geen eitje, en ik weet zeker dat deze opdracht sneller was gegaan als Martine niet hoefde te navigeren. Een greep uit de dingen die Martine zag:
• Marktkraapjes
• Balonnen op de weg
• Tenten
• Drie balkjes
• Allemaal beelden
• Twee bussen naast elkaar
• Groene bebossing
Afijn. Uiteindelijk vond iedereen de door Marlijn beschreven Witte Eikel en werd er 1500 euro verdiend.
Opdracht drie! Sjouwen en tillen. Meer niet, eigenlijk. Iedereen deed wat-ie moest doen: Margriet bijvoorbeeld, zij leunde zo nu en dan even flink op de achterkant van de kar waardoor het zweet werkelijk door de bilnaad van Rik gutste. Weer 1500 euro erbij: ineens gaat het op rolletjes, financieel gezien.
Dat ging het bij de test niet voor Evelien. Zij moest naar huis, rouwig ben ik daar niet om. Ik kende haar voor Wie is de Mol niet, ik kende haar na vorige week niet, ik ken Evelien nog steeds niet. Tijdens de seizoensafsluiter is ze de ultieme ‘Oja jij deed ook nog mee’-kandidaat.
Resumé! Wat hebben we geleerd? Margriet is vals (dus misschien de Mol), Martine dommig (dus misschien de Mol), Carolina onzichtbaar (dus misschien de Mol), Marlijn hysterisch (dus misschien de Mol), Viktor vaag (dus misschien de Mol), Chris stil (dus misschien de Mol), Ajouad werklustig (dus misschien de Mol) en Rik goudeerlijk (dus niet de Mol).
Vooralsnog geen tunnelvisie bij mij, ik heb meer last van een brugvisie: Chris, Rik en Ajouad kunnen het gewoon niet zijn. Ik kijk over ze heen, zeg maar. Haha. Tot volgende week!
