In tijden waarin weinig meer overzichtelijk lijkt is het kijken naar Boer zoekt Vrouw een verademing. Het programma is namelijk een toppunt van simpele overzichtelijkheid. Het format is al jaren hetzelfde, zo ook de presentatrice en haar kapsel. De boeren zijn altijd hetzelfde. Ze zijn blank, kneuterig en hebben identieke namen. Zo zijn daar altijd wel een of meerdere Wimmen, Jannen, Leo’s, Berten (of Bertie’s) aangevuld met wat oudhollands provinciale streeknamen als Wietse en Auke.
Deze Wimmen, Jannen en consorten staan iedere dag voor dag en dauw op (dieren slapen jammer genoeg niet uit), zijn gekleed in een blauwe overal met rubberlaarzen, hebben rouwrandjes onder hun nagels, een praktisch kapsel en eten voornamelijk zaken als gekookte aardappelen, bloemkool, kotelet met vetrandje en een bakje vanillevla. De avontuurlijke variant verkent de Italiaanse keuken en duwt eens per week een bakje kleffe opwarmmacaroni in de magnetron. De (veelal) heren wonen ofwel bij hun ouders, ofwel hun ouders wonen bij hen, ofwel hun ouders wonen in de buurt.
Dit alles is er dan ook de oorzaak van dat er afgelopen week wat ophef ontstond over boer Tom. U weet wel, die knappe. De Telegraaf kopte dat de blonde tulpenkweker meedoet voor de aandacht. Op zich is dit niet zo’n vreemde aanname. Boer Tom springt er qua uiterlijk nogal uit, dat is een understatement. Duizenden banksoppende vrouwen hebben het al weken over deze fijne agrariër, wat de populariteit van het programma geen windeieren legt. Je zou bijna denken dat de KRO hem gecast heeft, wat overigens geen uitzondering is bij datingprogramma’s.
Maar laten we even aannemen dat dit niet zo is aangezien de kijkcijfers ook zonder Tom prima zijn. Wat is er dan mis mee dat hij wat aandacht wil? Niks. Hij verpest alleen de overzichtelijkheid van het format. Een andere gedachte: Wie weet is er wel iets mis met boer Tom. Wat weten we nou eigenlijk van hem? Ja, hij is aantrekkelijk. Hij houdt van de kermis, bier en huisje boompje beestje. Niet sexy, maar wel te veranderen. Ik sluit daarom niet uit dat Tom een lekker gekke hobby heeft, zoals kettinkjes maken van kattenstaarten, L.A. Gears verzamelen of knalgroene luiers dragen. Wellicht heeft hij een schuur vol miniatuurtreintjes of is hij in het bezit van 3 tepels, 12 tenen of een micropenis. Je weet het niet. Knulligheid is niet altijd aan het uiterlijk te zien.
De kwijlende dames die vandaag met Tom kwamen speeddaten waren in ieder geval enthousiast, wat zijn beweegredenen voor deelname aan het programma ook mogen zijn. Tom was op zijn beurt minder gemotiveerd danwel lijdt hij aan een vreemde vorm van geheugenverlies. Hij leek in ieder geval niet op zoek naar de ware liefde. Zo kreeg hij rare rode vlekken in zijn bevallige nek toen Femke verkondigde dat ze zeker wist dat zij beiden geloofden in de ware liefde, had onze adonis zichtbaar moeite de namen van tien dames te onthouden, en probeerde hij mysterieus te kijken toen Nadieh zich afvroeg of hij nog wist wat ze in haar brief had geschreven. Na een lange stilte gaf ze zelf het antwoord maar; “koken, weet je nog?” “Oh ja. Koken en uhhh dingen.” antwoordde Tom.
Ook voor de overige boeren was de bewondering groot. In vers gewassen en gestreken Miss Etam pakjes en koffers op wieltjes vol nutteloze cadeaus applaudisseerden de dames voor de op het bordes aangetreden boeren en boerin. Een paar dames zwaaiden, een paar gilden, een enkel kunstgebit rammelde en bij een aanzienlijk aantal overheerste het klepperende geluid van de opgewonden eierstokjes.
Groningse boer Geert genoot zichtbaar van het spektakel en besloot direct om vandaag, in navolging van boer Wim uit seizoen 2014, in de derde persoon over zichzelf te gaan praten. Hij heeft goed geslapen en slaakt weer gekke kreetjes van plezier omdat hij het “oe oe een spannende dag vindt oe oe.” Hij verlekkert zich nog even aan de jonge bloempjes van Tom, realiseert zich dat dat wellicht wat viezig over kan komen en bereidt zich voor op de dames. Vol goede moed trekt hij zijn buik in en spreekt zichzelf toe: “Geert is er klaar voor. Handen in de zij, sportief staan. Huppa. Laat maar komen.”
En daar komen ze. Rechtstreeks van de Huishoudbeurs stellen 10 beschaafde dames zich voor. Geert gaat ondertussen lekker verder in de derde persoon. “Geert wil iemand die ’s ochtends wakker wordt en denkt, even een broodje voor Geert smeren.” meldt hij aan de eerste dame. De volgende dame kijkt hij afwachtend aan. “Ik ben benieuwd wat je meegenomen hebt voor Geert.” Aan de derde dame vraagt hij “waarom dacht je Geert is leuk?” Gelukkig antwoordden de dames wel in de eerste persoon, anders zou het echt een klucht geworden zijn.
Bij de roodharige Geertje ging het hart van Geert sneller kloppen. Ik hoop dat zij het wordt. De KRO ook. Een spin-off genaamd De avonturen van Geert en Geertje is een instant succes.
Bebrilde boer Jan (uit Texel die graag op Texel wil blijven) heeft zijn aanstaande boerin al gevonden in Laura (uit Texel die graag op Texel wil blijven). De overige vier dames mogen volgende week mee voor de sier. Jan en Laura zijn een match made in heaven Texel.
Boer Theo met de rode konen en het paarse neusje, die verdacht veel lijkt op een Koeman telg maar dan niet de sportieve variant maar de jenever drinkende variant, baalt een beetje van ene Jessica met 500 omslachtige speldjes in haar opgestoken haar. Hij probeert dat nog wat aandoenlijk te verbloemen door te vertellen dat ze hem 100% meevalt. Jessica kan er wel om lachen. Een beetje. Als een boer met kiespijn. Daarna waarschuwt onze gentleman de ietwat overmatig gevulde Miek dat ze op een “nogal slap bankje” gaat zitten. Miek maakt zich geen zorgen, ploft neer, knippert met haar wimpers en vindt Theo “echt mijn ding.” Theo maakt zich echter voornamelijk zorgen over het feit dat hij op het punt staat gelanceerd te worden van het slappe bankje. Gelukkig ging het belletje.
Boerin zoekt Boerin-mevrouw Bertie is niet goed in het verhullen van haar voorkeur. Bij dames die haar toch een beetje tegenvallen laat ze lange stiltes vallen waarin ze doet alsof ze nadenkt over een vraag maar ondertussen tot honderd telt. De christelijke Wies bijvoorbeeld, die vaak naar de kerk gaat omdat “het een gezellige groep mensen is” maar toch niet zo christelijk is als het over haar seksuele voorkeur gaat, wordt door Bertie na het belletje onder een vrolijk maar dwingend “Zo, dat was het weer!”, zonder afscheidszoen weggebonjourd.
De dame die ooit een piercing bleek te hebben op dezelfde plek waar onze ondeugende Bert dat ook had wordt daarentegen getrakteerd op een gulle glimlach en een dikke zoen, en ook van YogaJoke krijgt Bertie prettige gedachten over flexibele avonturen in zweterige ruimtes. Overbodig om te zeggen dat Wies volgende week zondag weer naar haar gezellige groep mensen in de kerk mag. Als ze nog welkom is.
De Dagdates. Volgende week zondag 20.25 NPO1
