Tien jaar geleden na de moord op Theo van Gogh stoorde ik me mateloos aan de reactie van de boven ons gestelden bij monde van toenmalig christen premier Balkenende, die vooral vond dat de scherpe tongen hun mond maar even moesten houden en dat de moslims in bescherming genomen moesten worden. Er waren wat brandjes bij moskeeën geweest en men was werkelijk bang voor een lynchpartij van autochtonen tegen moslims. Daarom stelde men zich vredelievend op zoals ook beschreven wordt in het nieuwe boek van Houellebecq. Balkenende zelf moest ook niets hebben van satire en klaagde zelfs openlijk over de milde spot van Kopspijkers. Die houding heeft kennelijk zijn vruchten afgeworpen want er zijn sindsdien geen aanslagen meer gepleegd in Nederland, of hebben we dat te danken aan oplettende veiligheidsdiensten?
Ook Remco Campert vond het toen hard nodig om in zijn column voor de Volkskrant duidelijk te maken dat Theo van Gogh niet de geschiedenis in mocht gaan als martelaar van het vrije woord. Een sneer naar ‘het bedenkelijke niveau van Van Gogh’, volgens de elite. Ook de meeste moslims zelf vonden toch echt dat het ‘varken’ het er zelf naar gemaakt had. Geen bordjes met de tekst ‘Ik ben Theo’.
Ik werd misselijk en kreeg voor het eerst het gevoel dat Nederland mijn land niet meer was. Ik wilde vertrekken. Zelfs na de Deense cartoonrellen een jaar later werd niemand wakker.
‘De regels zijn immers simpel; op het beledigen van de heilige profeet, de heilige schrift (op een naakt vrouwenlichaam in Submission) of de heilige plekken staat de doodstraf’
Ook de vrienden van Theo waren in verwarring en riepen dat hij niet voor niets was gestorven. Maar zij gingen voorbij aan het feit dat hij weldegelijk voor niets was gestorven, aangezien zijn dood slechts laffe reacties los maakte en de moord eenvoudig voorkomen had kunnen worden door ex-moslim Hirsi Ai. De regels zijn immers simpel; op het beledigen van de heilige profeet, de heilige schrift (op een naakt vrouwenlichaam in Submission) of de heilige plekken staat de doodstraf. Iedere moslim of ex-moslim weet dat en als je niet meteen vermoord wordt kan dit over twee jaar of tien jaar alsnog gebeuren. Rudi Carrell en Salman Rushdie zijn weliswaar de dans ontsprongen, maar er worden actuele lijstjes aangelegd en fatwa’s uitgesproken door clubjes die nog gevaarlijker zijn dan Iran destijds was.
‘De realiteit is dat iedereen die zich indertijd Theo voelde in dit land, sinds die slachtpartij zelfcensuur toepast uit angst om vermoord te worden’
Nu, tien jaar later lijkt de sfeer toch omgeslagen. Moslims spreken zich ineens wel uit tegen moslimterreur en iedereen is Charlie. Waar ik me nu mateloos aan stoor zijn vooral de praatprogramma’s met presentatoren en gasten die nooit Theo of Charlie zijn geweest. Nooit iemand voor het hoofd hebben gestoten of iemand hebben durven schofferen, nooit extremisten hebben getrotseerd, maar zich wel Charlie voelen en vooral anderen oproepen om door te gaan met provoceren uit naam van de vrijheid van meningsuiting.
De realiteit is dat iedereen die zich indertijd Theo voelde in dit land, sinds die slachtpartij zelfcensuur toepast uit angst om vermoord te worden. Als er verder niemand is die zich Theo voelt sta je alleen. Je wordt niet beveiligd of in ieder geval niet goed genoeg. Zo zijn er ook veel commentatoren verdwenen uit die tijd, ook van Iraanse komaf. Verbijsterd waren ze over de laffe en naïeve houding die Nederland aannam. Alleen politici zoals Wilders worden na de moord op Pim Fortuyn goed genoeg beveiligd.
Ondertussen kwettert iedereen vrolijk door elkaar, zoekend naar een antwoord of verklaring voor deze gebeurtenissen. De ene mening na de andere wordt geuit en men vraagt zich vooral af hoe we de terroristen tegen kunnen houden en hoe we veilig verder kunnen leven. Ik ben heel blij met alle Charlie steunbetuigingen en symbolische saamhorigheid. Ik ben ook heel blij met het ogenschijnlijk andere geluid uit de moslimhoek en van de burgemeester van Rotterdam, maar het antwoord op de vraag waar deze terreur vandaan komt is vrij eenvoudig.
De radicale moslimjongeren voelen zich meer aangetrokken tot de jihad in het Midden Oosten dan tot het veilige en democratische Nederland. Dat komt niet omdat Nederland racistisch is, net zomin het Sinterklaasfeest racistisch is, maar omdat begrippen als vrijheid van meningsuiting, vrije pers, satire, homofilie, vrouwenrechten en zelfs de holocaust niet begrepen worden. Ook niet door de gemiddelde moslim. Er is op dat gebied geen traditie in de achtergrond en opvoeding van veel moslims of mensen die opgegroeid zijn in een patriottistische dictatuur zoals Rusland. De nuance wordt gemist en niet op henzelf betrokken. Het idee dat ze zelf hun geloof of mening in vrijheid kunnen uiten en anderen dat dus ook mogen doen heeft niet postgevat.
‘Waarschijnlijk is er geen land ter wereld zo welwillend en naïef als Nederland. We stellen ons nederig op en we leren onze kinderen vooral respect te hebben voor anderen en hun geloof en cultuur, hoe stupide en achterlijk deze ook mogen zijn’
Waarschijnlijk is er geen land ter wereld zo welwillend en naïef als Nederland. We stellen ons nederig op en we leren onze kinderen vooral respect te hebben voor anderen en hun geloof en cultuur, hoe stupide en achterlijk deze ook mogen zijn. Tegelijkertijd is er eindeloos begrip voor degenen die deze lievigheid vertrappen en respect afdwingen in plaats van respect te verdienen. Niemand staat voor de waarden die in ons gebakken zitten. Als we die waarden werkelijk zouden uitdragen en onze wetgeving daarop in zouden richten kun je eigenlijk geen politiek meer bedrijven op grond van de Bijbel of onderwijs geven gestoeld op een religie. De schoolstrijd is een compromis van een eeuw geleden. Enkele maanden geleden is de wet op blasfemie pas afgeschaft (na de moord op Van Gogh vond men het ongepast om die wet af te schaffen). We boeten nu voor onze laffe houding en ons eindeloze begrip en respect voor zaken die recht tegen deze waarden indruisen.
Daarbij helpt het ook niet dat het westen haar democratieën nooit geëxporteerd heeft naar landen in het Midden Oosten of Afrika. Het gaat om grondstoffen en regimes die hun natuurlijke rijkdommen tegen forse sommen geld zonder morren leveren. Die deponeren al dat geld weer op onze banken en daar is de kous mee af. Machtspolitiek, wapenleveranties en corruptie voeren de boventoon. Tegelijkertijd houden we die nietsontziende dictaturen in stand omdat vrije verkiezingen direct tot gevolg hebben dat de islamisten aan de macht komen. Zij zijn de enigen die zichzelf met steun van rijke broeders hebben georganiseerd en iets doen voor de armen om zieltjes te winnen. Democratische krachten en de intelligentsia zijn gedood of gevlucht en krijgen geen steun van rijke broeders uit het westen. Als de islamisten aan de macht komen, komt er een eind aan onze machtspolitiek, maar ook aan elke vorm van democratie.
‘In Amerika worden labiele herboren christenen gemobiliseerd door de Tea Party. Zij vinden homofilie, net als de Russen en Oegandezen, een perverse keuze die besmettelijk kan zijn voor de jeugd en abortus moord’
Het wrange is dus dat al die gestoorde dictators postuum de nobelprijs voor de vrede verdienen. Het krankzinnige geweld wat ze al die jaren hebben onderdrukt tart ons voorstellingsvermogen. Vele jaren geleden heeft Algerije nog vergeefs met democratie geëxperimenteerd en meteen het leger maar weer bloedig ingezet. Nu zien we hetzelfde weer in Egypte gebeuren. Democratische bewegingen zijn nooit door het westen gesteund, georganiseerd of gefinancierd. Wel extremisten zoals Bin Laden om tegen de Russen te vechten in Afghanistan of orthodoxe joden in Israël om in de bezette gebieden te leven. In Amerika worden labiele herboren christenen gemobiliseerd door de Tea Party. Zij vinden homofilie, net als de Russen en Oegandezen, een perverse keuze die besmettelijk kan zijn voor de jeugd en abortus moord. Daarbij zijn doctoren van zo’n kliniek hun leven niet zeker. In Nederland denkt de bijbelbelt er net zo over.
Al Quaida en Isis worden nog steeds vanuit rijke islamitische dictaturen gefinancierd en georganiseerd en orthodoxe joden komen vaak rechtstreeks uit Amerika om bij aankomst een Uzi in hun hand gedrukt te krijgen. Extremisten worden overal ter wereld gebruikt en ingezet om verschillende belangen te behartigen en vechten ondertussen voor hun eigen fictieve belang. Kansloze en kansrijke Europese moslims op zoek naar hun identiteit voelen zich aangetrokken tot deze strijd. Ze ronselen en worden geronseld en worden met open armen ontvangen. Van loser naar held in enkele weken tijd, wie wil dat niet. Het idee om ze te laten gaan en hun paspoort af te nemen is slechts een verplaatsing van het probleem. Dan moeten onze jongens ze straks daar bestrijden.
‘Het heeft geen zin om rekening te houden met mensen die hun religie of absolute overtuiging boven iedere vorm van kritiek verheven vinden. Het is voor een gemiddelde gelovige pas goed als we de sharia hebben ingevoerd of de humor hebben afgeschaft’
Nu we in de stemming zijn om ons allemaal Charlie te voelen moeten we ons ook maar uitspreken over onze eigen moraal. De vrijheid van meningsuiting is er inderdaad niet alleen om elkaar te beledigen, te bespotten of te bekritiseren, maar ook om elkaar te kunnen verdragen. Het moet niet alleen kunnen, maar is soms hard nodig. Het heeft geen zin om rekening te houden met mensen die hun religie of absolute overtuiging boven iedere vorm van kritiek verheven vinden. Het heeft geen zin om met alle gevoeligheden rekening te houden, want het is voor een gemiddelde gelovige pas goed als we de sharia hebben ingevoerd of de humor hebben afgeschaft.
Een heilloze weg en een gebed zonder end. Het enige wat we kunnen doen is duidelijk maken waar dit land voor zou moeten staan. Een oase van vrede te midden van een open inrichting gevuld met gevaarlijke gewetenloze gekken. Waar de universele rechten van de mens gelden omdat een heilig boek ons niet kan beschermen tegen gekken die geloven in de absolute waarheid van andere heilige boeken of despoten. Waar wetenschap en het stellen van vragen gestimuleerd worden en religie geen aparte status geniet of onderwezen wordt als een heilige overtuiging die alle andere overtuigingen overstijgt. Religie is een particuliere aangelegenheid en kent honderden verschijningsvormen. Democratie is er voor iedereen (voor de een wat meer dan voor de ander, maar een kniesoor die daar op let). Wilders en Le Pen geloven er niet meer in.
Paul Jan van de Wint is ex-programmamaker. Lees ook: Muntzenvandewint.com.
