Het is niet alleen de politie die het momenteel voor locatiebeveiliging uitsluitend met een pistool in kaliber 9 x 19 mm Parabellum doet, ook de joodse scholen bewakende marechaussees moeten hun serieuze wapens op de kazerne achterlaten, en kunnen slechts een pistool trekken. Ondanks de decennia van AK-verslaving onder terroristen, heeft noch de (zoveelste) ‘wekker’ van AK gebruik bij de aanslag op het Brusselse Joods Museum in mei 2014 noch het AK geratel in Parijs afgelopen 7 januari, tot voortschrijdend inzicht geleid bij de ministers Opstelten en Hennis. Opstelten meldde 13 januari aan Nieuwsuur dat de standaard bewapening van de politie vooralsnog voldoet. Aan het AD (14 januari) meldde hij: “Als het nodig is, schalen we op”. Ik betwijfel of deze En Garde voldoende penetratievermogen heeft om door de dikke plaat van onkundige stompzinnigheid heen te dringen bij de pistool-verantwoordelijke leidinggevenden, maar doet toch een poging om duidelijk te maken dat het opschalen van de bewapening voor locatiebeveiligers dringend noodzakelijk is.
Over de zin of onzin van zwaarbewapende politie of militairen ‘op straat’ om de veiligheid te bevorderen kun je lang discussiëren. Als bewaking echter noodzakelijk wordt geacht, zoals bij joodse scholen, en je weet over wat voor wapenarsenaal aanslagplegers kunnen beschikken, ben je als overheid misdadig nalatig als je de mensen ‘op wacht’ niet een (minimaal) adequate uitrusting geeft.
Bewakingscontainers
Een uitrusting die begint met de werkplek. Zoals de inmiddels welbekende witte bewakingscontainers. Mocht de bewaking in zo’n gepantserde container worden aangevallen door een of meer mensen met een AK-47 of AK-74, mag het dienstdoende team hopen dat het containerpantser van voldoende STANAG/NIJ niveau is om de kogels uit de AKs te stoppen. Vanuit deze containers het vuur beantwoorden is vanwege het ontbreken van schietgaten niet mogelijk. Dus moet het dienstdoende team zich buiten blootgeven om terug te kunnen vuren. Waarbij het team hoopt dat hun vesten, voor zover uitgereikt, niet slechts een beetje ‘kogelwerend’ zijn.
Pistolen
Mochten ze aan terugschieten toekomen, zou het fijn zijn als de aanvallers geen dik kevlar-keramiek composiet dragen, want daar komt hun 9 x 19 mm Parabellum niet doorheen. Ongeacht of dit uit de politie Walther P5 (looplengte: 90 mm, Vo 360 m/sec*) met acht patronen in het magazijn komt, of uit zo’n nieuwe vijftienschots Walther P99Q-NL (looplengte: 102 mm, Vo 408 m/sec). De militaire (en politie) zeventienschots Glock 17 (looplengte: 114 mm, Vo 375 m/sec) redt het evenmin tegen een flink vest. Of de schutter moet aan clandestiene huisvlijt hebben gedaan om met bijvoorbeeld iets speciaals in 6.5 x 25 mm te kunnen schieten.
Eventueel uitgerust met een Heckler&Koch MP5 kan er met een 30-patroons magazijn wel meer-, en in rock&roll ook sneller (tot 900 spm) worden geschoten, maar de Nederlandse standaard MP5s van het leger en de politie verschieten dezelfde 9 mm (volmantel) munitie als de dienstpistolen. De MP5 en de in België nog gebruikte Uzi worden in de media en elders weliswaar door dummies regelmatig als ‘machinegeweer’ omschreven, maar zijn het niet. De AKs aan de andere kant trouwens ook niet.
De meest voorkomende AK-47s, de tweede generatie AKM (boven) en AKMS (onder) (foto: bewerking van wiki AKM foto’s -Armémuseum Zweden)
AK
De aanvallers worden iets minder gehinderd door politici, reglementen en voorschriften, wat ze een ruimere keuze aan wapens en munitie geeft, zonder gebruiksbeperkende schietinstructies. Dus zij schieten als ze zin hebben gewoon met explosief op de politie. Er is bovendien meer verkrijgbaar dan alleen wapens in de beschreven kalibers van dit artikel.
Tot op heden lijken aqbar-aanvallers vooral verslaafd aan de AK. Ze hanteren AK-47 uitvoeringen in kaliber 7.62 x 39 mm (Vo circa 720 m/sec) of nieuwere AK-74 versies in 5.45 x 39 mm (Vo circa 900 m/sec). Aan deze kalibers kan spoedig een Chinese worden toegevoegd. China introduceert 5.8 x 42 mm munitie (Vo circa 930 m/sec) voor AK-categorie wapens.
Komen aqbar-aanvallers ‘westers’ aanzetten, moeten de beveiligers het met hun Parabellums opnemen tegen 7.62 x 51 of 5.56 x 45 mm munitie, waar veel westerse assault rifles in schieten. Kogels verlaten deze wapens met een snelheid van tussen de 810 en 1040 m/sec.
Vrijwel alle assault rifles verschieten munitie (standaard, ball) dat op korte afstanden door pantserstaal van 6-10 mm dikte schiet. Het penetratievermogen is afhankelijk van de looplengte van het wapen, het kaliber, de munitiesoort en de kwaliteit van de pantsering (legering, hardheid). Pantserdoorborende munitie (AP) komt soms zelfs door 18 mm of dikker pantserstaal heen. Een dikte die de witte politie bewakingscontainers vermoedelijk niet hebben. Gelukkig ‘voldoet’ de bewapening van de inzittenden naar het oordeel van de betrokken bewindslieden.
* Aanvangsnelheid (Vo) is onder andere afhankelijk van de aandrijflading, kogelvorm en gewicht, in combinatie met de looplengte van het wapen, en de trekken en velden hierin. De Vo kan daarom ook binnen een gegeven kaliber (aangeduid met kogeldiameter x hulslengte) sterk afwijken. Er zit bijvoorbeeld verschil in Vo tussen militaire volmantel 9 mm Parabellum munitie en de 9 mm ‘hollow point’ patronen waar de politie veelal mee schiet (9mm Action 3 hollow point -.pdf, TNO rapport munitie -.pdf). Brassfetcher doet nog wat breder aan ballistics. Net als bij NAMMO, waar zaken kaliber-representatief beknopt en snel te vinden zijn -.pdf. Ook voor minder draagbare wapens.
Halve inch (12.7 mm) pantserstaal tegen diverse kalibers, waar oude .30 (7.62 x 63 mm) AP munitie korte metten mee maakt.
(Titelfoto: Defensie, Glock pagina)
