Het is alweer ruim twee maanden terug dat souldiva Shirma Rouse haar nieuwste album Shout It Out Loud uitbracht. Op 29 januari is het gelukkig eindelijk tijd voor de zangeres om haar album te presenteren. Poptempel en ex-kerk Paradiso is de locatie voor de presentatie. Een betere locatie dan een oude kerk lijkt er niet te zijn voor Rouse’s optreden. Met haar muziek predikt ze liefde.
Shirma Rouse (1980) werd geboren op Sint Eustasius en kwam op haar 19e naar Nederland. Grote kans dat je Shirma de afgelopen jaren hier en daar wel voorbij hebt zien komen, de zangeres deed in 2013 mee aan The Voice of Holland. Ook is ze bekend als achtergrondzangeres van onder andere Izaline Calister en Anouk. In 2013 ging ze met die laatste mee naar het Eurovisie Songfestival om Anouk te ondersteunen. Hier werd ze door The Eurovision Times uitgeroepen tot beste achtergrondzangeres. In 2010 bracht ze haar eerste solo-album Chocolate Coated Dreams uit. In 2012 kwam ze met Shirma Rouse sings Aretha, waarmee ze een theatertour deed. Met, inderdaad, nummers van Aretha Franklin.
Ze vertolkte Aretha’s tijdens haar theatershow al subliem en ook vanavond zal Franklins muziek niet ontbreken. Lid voor lid komt de band op het podium. Gitarist, bassist, toetsenist, drummer, de achtergrondzangeressen- en zanger. En als laatste de souldiva zelf. Ze trappen af met Respect. Waar het een artiest vaak toch even een nummer kost om het publiek mee te krijgen, weet Rouse het publiek al mee te laten zingen bij het tweede refrein van het eerste nummer. En, niet onbelangrijk, het publiek staat te dansen. De kop is eraf. Vanavond gaat een feestje worden.
Direct daarop volgt Mean Man met een heerlijke gitaarsolo, bizarre uithalen van Rouse en in dit nummer bewijst het achtergrondgezelschap zich ook meteen. Ze klinken perfect in harmonie. Na Mean Man heet Rouse haar publiek welkom. Naast dat ze dankbaar is dat ze vanavond in Paradiso staat, geeft Rouse meteen een paar regels mee. “Regel 1. Ik wil dat jullie dansen en sjansen. Als je een lekker iemand ziet, ga er gewoon op af. Het is nu januari, ik verwacht dat er in oktober heel veel kindjes geboren gaan worden.” Liefde voor elkaar en voor de muziek, dat is wat Rouse vanavond zal gaan prediken. Zowel in haar muziek als tussen de nummers door. Wanneer daaropvolgend Pick Yourself Up wordt ingezet, staat het publiek meteen te dansen.
Dat publiek is opvallend gemêleerd. Alle leeftijden en elke cultuur is wel te vinden in een niet razend volle grote zaal van de poptempel. Er hangt een gemoedelijke sfeer in de zaal. Opvallend is dat bijzonder weinig mensen het hele concert met hun mobieltje staan te filmen. Sterker nog, op hier en daar een kort fragment na, staan mensen voornamelijk te dansen. Alleen tijdens L-O-V-E kakt het publiek even in en is het tijd om toch nog even bij te praten voor een aantal mensen.
Naast eigen nummers, is er veel ruimte voor covers. “Ik had twee oma’s, ze waren mooi. Dat zie je wel, ik ben van dezelfde lijn. Ze waren sterk. Dat kun je ook wel zien. Maar bovenal hadden ze prachtige handen.” Rouse en haar band vertolken een prachtige versie van Bill Withers’ Grandma’s Hands. Een versie die je dankzij de uithalen, passie en de enorm strakke band kippenvel bezorgt. Ook komen er soulversies van Satisfaction (The Rolling Stones), Freedom (Aretha Franklin) en Uptown Funk (Mark Ronson en Bruno Mars) langs. Vooral die laatste is memorabel: ze hebben het nummer één keer eerder gespeeld, bij Giel de vorige dag. Toch klinkt de versie goed en maken ze er bovenal een feestje van.
Met deze show in Paradiso bewijst Rouse niet alleen haar muzikale kwaliteiten, ze laat ook zien dat ze humor heeft, bescheiden is en probeert aan iedereen die meewerkt aan de show te denken. “Ik doe dit voor de liefde voor de muziek, niet om de faam.” Ze geeft haar band veel ruimte voor solo’s, ieder bandlid krijgt de ruimte voor één of meerdere solo’s. Daarnaast bedankt ze iedereen aan het eind van de show persoonlijk. Ze roept Ricardo Burgrust, haar ‘broeder van een andere moeder’ zelfs op het podium om Uptown Funk samen met hem en de band tot een lange jamsessie te maken.
Rouse sluit de avond af met Till It’s Done, geschreven door Burgrust. De nieuwe single. Een rustig nummer dat een prachtig contrast aanbrengt in de show. Waar elk nummer zo spetterend eindigt alsof het ‘t laatste nummer van de show is, is Till It’s Done een rustige ballad die het feestgedruis even relativeert. Een fijne afsluiter na een dijk van een show.
Beeld: Maurice Giltjes
