We zijn op de helft! De aflevering heet kantelen en nadat Martine toegeeft dat de groep nader tot elkaar komt, zegt ze dingen als “Niet kijken, alleen likken”. Een goed begin. Dan gaan de groepsleden door de duisternis naar hun huisjes tussen de krokodillen en apen en slangen en uit de twinkelende oogjes van Marlijn valt af te lezen dat ze enorm zin had om Tarzan & Jane te spelen. Met Rik.
Verder: veel wilde dieren. Een ontbijttafel. Geen apen in het bed van Marlijn. Geen aap op het dak van Marlijn. Wel apen in een boom. En graafmachines en bulldozers en zandauto’s op een open vlakte.
Bovenstaande alinea vat Wie is de Mol? 2015 prima samen.
De kandidaten gaan achteruit inparkeren en iedereen kan dat heel erg goed. Volgens zichzelf. Vooral Martine kan vreselijk goed inparkeren. Rik ook, want Rik draagt een shirt met nummerborden en mannen met nummerborden op hun shirt kunnen goed inparkeren. Martine, ondertussen, krijgt hem niet in zijn 1 en ook niet in zijn achteruit en dingen en nouja het is een blonde vrouw dus daar houden we het maar op.
Martine & Co richting de vrachtwagens om een bedrag uit te beelden met vrachtwagens, Carolina en Chris de helikopter in om dat vanuit de lucht af te lezen. Dat gaat goed, tot de vrachtwagenchauffeurs zich af beginnen te vragen hoe ze Chris en Carolina duidelijk gaan maken dat het om een geldbedrag gaat en niet om een willekeurige viercijferige reeks. Ik denk op zo’n moment aan ‘,-‘, want daar heb je slechts twee vrachtwagentjes voor nodig. Margriet, echter, lijkt het verstandiger om een euroteken te maken. Of, nouja, een ‘E’.
Carolina en Chris zien die ‘E’ en Carolina besluit die ‘E’ te kantelen en er de ‘M’ van Mol van te maken. KANTELEN! CAROLINA IS DE MOL! OPGELOST!
Of niet.
Wat kan er dan met 1974 zijn? Iets met Abba? West-Duitsland? Het WK? Nee. Misschien iets met een vrouwelijke en blonde Mol achter het stuur, een Mol die op knopjes drukt. Afijn. Geen geld, ondanks de hulp van een verdwaalde en verdwaasde havenarbeider.
Ineens is het avond. Bloemen op een bed. Enveloppe erbij. Een sleutel wordt omgedraaid. Duistere handelingen in een duistere omgeving. Ineens vraagt Rik of Marlijn de sleutel heeft. DE SLEUTEL! RIK DRAAIDE DIE SLEUTEL OM! RIK IS DE MOL! OPGELOST!
Of niet.
Marlijn stuitert van geluk. Een brief! Voor Rik! Hij mag 750 euro uit de pot snoepen en dan krijgt hij twee jokers! Wat leuk! Voor Rik! Laat ik hem helpen! Bij het ontbijt! Want dan krijg ik ook een joker! Joepie!
Of niet. Lekker voor d’r.
Goed. Touwtjetrek op een zandstrand. Art begint met het opsommen van een hele reeks nummers en ik kan tijdens het noemen van die nummers alleen maar aan Ajouad denken die na een poosje vast ‘Bingo!’ had geroepen.
Vervolgens gaat het zo:
Iemand noemt een nummer
Iemand schreeuwt WEL GENOEMD of NIET GENOEMD
Iemand trekt wel of niet aan een touw
Iemand verdient wel of geen geld voor de pot
Uiteindelijk verdienen de kandidaten 1250 euro voor de pot en doen Chris en Carolina wat kandidaten behoren te doen: denken in het teambelang. Chapeau.
O: 3 4 7 8 9 12 14 15 19 21 zijn de getallen die Art niet noemde. Wat wij daar mee moeten weet ik ook niet. Wat ik met Martine en haar zwarte vrijstellinggeblaat moet weet ik ook niet. En met de stuitende domheid van Marlijn ook niet. Zoveel vraagtekens.
Nouja. Marlijn zegt: ‘Ik had een afspraak met de Mol, en de jokers liggen er niet.’
Zij had geen afspraak met de Mol, de opdracht was voor Rik.
Maar als Rik de Mol is.
En Marlijn denkt dat zeker te weten.
Dan had ze in feite wel een afspraak met de Mol.
Wat ik al zei: zoveel vraagtekens.
De schermen gaan van groen, groen, groen, groen (die was voor Chris, dat wisten we, want Chris doet de opmerkelijke voice-over tijdens de executie), en rood. Carolina, de stille Carolina, naar huis. Blij toe. Ik wil Rik nog niet kwijt en Carolina was te stil en te niks. Het wordt spannend. Ze kunnen het allemaal zijn.
