Henk is een man zoals een man bedoeld is. Zo’n man die het allemaal perfect geregeld heeft in zijn leven. Op welke manier je ook naar hem kijkt, er is weinig kwetsbaars dat je zo op het eerste gezicht aan hem ontdekt. Henk is 64 jaar, verkocht openhaarden en zijn hele leven droomde hij ervan om ergens in het buitenland opnieuw te beginnen. Dan ben je bij Ik Vertrek natuurlijk aan het goede adres en zijn jongere vrouw Nies (57) gelooft ook in een buitenlandavontuur met Henk.
Op het moment dat de kinderen oud genoeg waren (“het is goed dat pa en ma wat om handen hebben na hun pensioen”), kochten Henk en Nies dan ook een geweldig oud schoolgebouw in het voormalig Oost-Duitse Mücheln. Ze willen het gebouw omtoveren tot kleine appartementjes.
Henk had het helemaal uitgedacht: met het geld dat hij vanaf 2007 in de kachelbusiness zou verdienen, kon de verbouwing makkelijk betaald worden. Maar ja, in de crisisjaren vanaf 2008 spaarden mensen liever wat of kochten ze een nieuw autootje op Marktplaats. Balen voor Henk natuurlijk want daardoor moet hij alles zelf verbouwen.
Gelukkig is Henk zo’n man die praat met zijn handen. Op het eerste gezicht geen vader met wie je even je liefdesleven doorneemt als zoon, maar zo’n man die van zijn liefde getuigt door een mooi behangetje tegen de muur te kwakken en daarna nog even een strakke bureautafel in elkaar te knutselen. Een babyboomer, maar dan eentje van het ondernemende soort.
Een leuke man ook met voldoende spreekwoorden paraat die voor hem verklaren hoe het leven in elkaar zit. “Als de hemel naar beneden valt, hebben we allemaal een blauwe hoed”.
Gelukkig houdt hij het aantal Ik Vertrek-clichés een beetje binnen de perken hoewel je er natuurlijk niet aan ontkomt dat ook hij begint over die goedkope pedicure en de ongedwongen vriendelijkheid van de mensen die in het Duitse stadje rondscharrelen. “Je hartslag komt tot rust”.
Het mooie is natuurlijk dat het leven, het programma of de AVROTROS wat elementen in het programma strooit waarmee we onderzoeken of het stevige karakter van Henk overeind blijft als het allemaal wat minder gaat. Henk lijkt geen man van diepe ravijnen of K2-enthousiasme, maar helemaal alleen in Duitsland rest hem slechts zijn pakketje eigenschappen dat hij voor of na zijn leven heeft verzameld. Leuke Nies is immers in Nederland gebleven om wat centjes te verdienen in de zorg én voor haar oude moeder te zorgen. Zou Henks DNA voldoende zijn om het leven aan te kunnen?
In de eerste dertig minuten van de uitzending lijken de zware omstandigheden (geen geld, geen vrouw) geen enkele vat op hem te krijgen. Vol enthousiasme gaat Henk aan de slag om kamertje voor kamertje te transformeren tot het droompaleis. Die groene verbouwingsbroek staat hem goed. Je zou denken dat het sociale de kwetsbaarheid van Henk is – het lijkt meer een doener dan een prater – maar ook verbaal redt Henk zich verder prima. Lieve Henk kan niet alleen alles met alle hout, steen en staal, maar hij heeft ook een prima praatje in petto. Met speels gemak koopt hij wat plantjes op de markt en kletst in gezellig Duits over de laatste nieuwtjes in het dorp. Om daarna heel soepel die lekker goedkope pedicure binnen te lopen met de legendarische woorden: “Da sind wir wieder”.
Uiteindelijk blijkt – gelukkig maar – dat Henk inderdaad de perfecte man is – een handig goede prater – maar zijn kwetsbaarheid heeft alles te maken met de liefde. Henk kan het leven gemakkelijk aan, redt zich best, maar wel als Nies in de buurt is om voor een beetje warmte te zorgen. Het leven is leuk, maar er moet wel iemand zijn om te luisteren naar zijn verhalen over de goedkope setjes planken die hij op de kop wist te tikken of het lek in de verwarming. Henk kan je prima vragen om een CV te plaatsen, maar zonder Nies vindt hij er eigenlijk maar weinig aan.
Sterker nog, dan begint hij een klein beetje te mopperen. En zo blijkt dat het legendarische programma ook zomaar heel anders had kunnen heten. Te weten: Het maakt allemaal geen reet uit waar je zit, maar uiteindelijk gaat het gewoon om de liefde.
Beetje lange titel wel.
En oh ja, de appartementjes zijn inmiddels te huur, dus het kwam waarschijnlijk helemaal goed.
