Met klamme handen en iets verhoogde hartslag zap ik ook deze zondagavond weer om half negen richting NPO 1 om de verrichtingen van ‘s lands meest beroemde boeren te volgen en de hoogtepunten voor jullie op te schrijven. Klamme handen, niet van opwinding maar van angst, aangezien het vorige week uitgezonden provinciale snoozefest mij na de uitzending een nagenoeg leeg scherm opleverde. Een scherm wat normaal gesproken vol grappige oneliners, ongemakkelijke situatieschetsjes en dubbelzinnige opmerkingen van de boeren (dank Geert!) en kandidaten staat, bevatte vorige week de woorden: “Geert harde stengel.”
En verder niks.
Werk dat maar eens uit tot een recensie. Ik verdenk de christelijk humane omroep er dan ook steeds meer van een zeer succesvol experiment uitgevoerd te hebben waarbij de organisatie ruim 4,3 miljoen kijkers collectief onder hypnose bracht.
Hoe dan ook, er gaat deze week in ieder geval íets gebeuren, aangezien een aantal boeren een kandidaat naar huis moet sturen. Laten we hopen dat dit moment gepaard gaat met hysterische huilbuien, smeekbedes of aspirant levensgezellen die zichzelf uit pure wanhoop vastketenen aan trekkers of schapenstallen om maar te kunnen blijven. Een en ander zou idealiter ook nog aangevuld kunnen worden met een glimp op Geerts grijze worstje of een secret millionaire-achtige onthulling bij Bertie.
Helaas. De eerste tegenvaller van de avond is dat Geile Geert een wonderbaarlijke transformatie heeft ondergaan en niet meer geil is. Althans, als hij al geil is, is dat helaas niet meer zichtbaar voor ons. Van een eng meneertje die al mijmerend over hangende puntjes met een glibberende tong zijn meisjes wil proeven is hij veranderd in een braaf glimlachend boerenkool plukkend opaatje. Geert praat met zijn meisjes over zijn toekomstplannen, eet gemoedelijk een bammetje hagelslag en geeft Ada een voorzichtig kusje waarna de camera snel wegdraait en focust op Mary die een strategische traan uit haar ooghoek wegveegt en mijmert over een potentiele toekomst met de brave Groninger.
Gelukkig voor Geert hoeft hij deze week nog geen keuze te maken want alle drie de dames willen dolgraag blijven. En Geert wil ze ook het liefst alle drie houden. Maar dan wel zonder camera want dit houdt hij niet lang meer vol.
Ondertussen heeft Theo het maar zwaar met zijn vrouwen. Niet omdat hij zijn wulpse neigingen niet kan onderdrukken maar omdat hij zichzelf “niet zo’n vrager” vindt. Zolang je niks weet over het aanwezige vrouwvolk wordt het een beetje lastig om een gefundeerde keuze te maken. De blonde olijke tweeling maakt ondertussen nog steeds weinig indruk, en het zou dan ook fideel van de boer zijn om ze samen naar huis te sturen aangezien hij alleen oog heeft voor de donkerharige Nancy. Jammer genoeg is zo’n groepsexecutie geen optie en stuurt hij alvast Sandra naar huis, ondanks haar warme interesse in zijn CV-ketel. Ze wordt vast ooit ontzettend gelukkig met een willekeurige installateur.
Na het keuzemoment nestelt Theo zich met zijn overgebleven vrouwen aan de keukentafel voor wat broodnodige diepzinnige gesprekken. Zoals bekend, is vragen stellen niet Theo’s ding maar biertjes drinken des te meer, dus praten de vrouwen tot diep in de nacht door terwijl de boer het ene na het andere glas achteroverslaat, zijn aardappelneusje steeds paarser wordt en hij zich afvraagt waarom hij in vredesnaam aan dit avontuur begonnen is. Vrouwen zijn veel te vermoeiend. Ze vragen ook zoveel.
Ook boerin Bertie heeft last van de vragenkriebel. Ondanks het feit dat ze van Yvon een extra dag kreeg om met haar aanbidsters te babbelen, heerst er nog steeds een allesoverheersende doodse stilte in de boerderij die alleen onderbroken wordt door een immens boeiende discussie over de voor- en nadelen van patat ten opzichte van pizza. Ciska, die eigenlijk al geen zin meer heeft in Introbertie maar niet naar huis mag, lost dit op door de hele dag in de hoek van de bank door te brengen met een immense koptelefoon op haar hoofd. Wannalesbie Esther sluit zich op haar beurt af door zachtjes wiegend liedjes van Melissa Etheridge in haar hoofd te neuriën maar Katherine geeft niet op. In plaats van afleiding te zoeken of gillend weg te rennen besluit ze heel stoer om dan maar het heft in eigen hand te nemen en Bertie vragen te stellen. Je moet natuurlijk wel iets over hebben voor een multimiljonair, die zijn altijd wat stugjes. Zo gezegd zo gedaan. Ze sleurt Bert naar buiten en vraagt haar op wat voor vrouwen ze valt. Een intelligente vrouw waar ik goed mee kan praten, antwoordt de boerin. Jammer genoeg barst Katherine niet in lachen uit.
De meisjes van Jan doen ondertussen een mal dansje in de stal waarna ze gemoedelijk gedrieën op de trekker plaats mogen nemen. Jan vindt het werkenthousiasme van de dames wel prima maar eigenlijk zoekt hij iemand om gewoon gezellig mee over de leverkleurige lederen bank te glijden. Het uiterlijk van de dames vindt hij niet zo belangrijk, en hij weet daarom ook nog niet precies wie hij gaat kiezen. Onze Jan wil vooral veel schik hebben en besluit zijn keuze te baseren op “de persoon met wie hij het plaatje kan indenken.”
De dames zijn op hun beurt wel verliefd op onze bebrilde boer, al onderdrukt Marieke de vlinders en “gaat ze ze openzetten zodra ze hoort dat ze mag blijven.”
Nou, dat komt goed uit. Jan stuurt namelijk ene Vivian naar huis. Hij kon zich met haar het plaatje hoogstwaarschijnlijk niet indenken. Ik eerlijk gezegd ook niet, aangezien ik deze blonde mevrouw de afgelopen weken maar enkele seconden door het beeld heb zien flitsen.
Bij knappe Tom is er sprake van consensus. Alle drie de zwiermeisjes zijn blond, verliefd, bang dat ze naar huis moeten, onzeker over de situatie en als een kind zo blij als de knappe boer ze even toelacht. Niet zo vreemd dus dat Tom moeilijk een keuze kan maken. Uiteindelijk stuurt hij de immer lachende Lotte naar huis, die al lachend aan Yvon bekent dat ze eigenlijk toch niet zo verliefd was en dat dit haar wel goed uitkomt. Prima manier om de eer aan jezelf te houden Lotte. Keep on smiling.
Geert en Bertie kiezen: volgende week zondag, 20.25 uur, NPO1.
