Ook zo’n hekel aan iemand? Bijvoorbeeld omdat u te veel werk voor een persoon hebt verricht en achteraf vindt dat u daarvoor te weinig kreeg betaald? Leg dan even contact met een Volkskrant-journalist uit uw netwerk. Maud Effting bijvoorbeeld. Die belastert, besmeurt en schandpaalt die persoon dan wel even voor u de grond in, met behoud van hypocriete ethische ‘codes’ natuurlijk, want ‘kwaliteitsmedia’. In een complete spread op pagina 10, als ware het écht groot nieuws.
Kijk maar, de dinsdageditie van de Volkskrant. Een verhaal over een mevrouw, ene ‘Marjo (43), journaliste, die alleen met haar voornaam in de krant wil’. (Het kost niet alleen geen enkele moeite om te achterhalen om welke Marjo het hier gaat, maar ook staat privé-informatie van Marjo gewoon openbaar, zoals bijvoorbeeld op een site voor wanhopige singles, inclusief persoonlijk mailadres, en is een interview met deze mevrouw in een televisieprogramma van omroep MAX gewoon terug te vinden in het omroeparchief. Op dat laatste was trouwens niemand gekomen als Maud Effting niet doodleuk had opgeschreven dat de mevrouw in kwestie ooit in programma van MAX zat om zich te laten interviewen over vliegangst. Het is bijna alsof de Volkskrant graag wil dat iedereen deze vrouw Googelt) Ze uit nogal wilde beschuldigingen aan het adres van een psychotherapeut. Die psychotherapeut is toevallig als bekend gezicht verbonden aan anti-vliegangst stichting Valk in Leiden.
Heel fatsoenlijk, integer, respectvol en beslist niet tendentieus benoemt de Volkskrant alleen initialen van de therapeut in kwestie. Maar de initialen ‘Lucas van G.’ koppelen aan ‘stichting Valk’ is zo ongeveer hetzelfde als de initialen ‘Volkert van der G.’ koppelen aan ‘moord op Fortuyn’. Dat kan er namelijk maar één zijn. Het is niet bepaald zo dat er heel veel gezichtsbepalende op vliegangst gepromoveerde psychotherapeuten met de initialen Lucas van G. bij stichting Valk rondlopen.
Maarja, typisch oude media: daar weten ze altijd exact dat GeenStijl en de Telegraaf nodeloos kwetsend zijn omdat ze Volkert van der G. constant Volkert van der Graaf noemen, terwijl ze zichzelf maar wat graag op de borst slaan omdat ze, moreel perfect als ze zijn, natuurlijk nooit zomaar iemand zijn hele naam zouden noemen ook al is die naam bij iedereen bekend.
Nee, tendentieus iemand slopen doet Goed Volk niet. Goed Volk gebruikt liever lekker hypocriet alleen initialen, want dan mag het volgens ‘de codes der journalistiek’. Ethische codes, u weet wel, de eenzijdige ‘afspraken die we met z’n allen hebben gemaakt omdat we bepaalde dingen niet moeten willen in dit land’ zodat de achterhaalde babyboomersmoraal voor eeuwig aan iedereen kan worden opgedrongen.
Wat dat betreft kun je de ethiek van Maud Effting en de Volkskrant vergelijken met een bermbom verpakt in een kinderrugzakje voorzien van een vrolijke smiley: het brengt dezelfde schade toe maar omdat het er zo lief uitziet is het ineens allemaal wél oké.
Toch, het gaat hier om een bekende psychotherapeut, vaak in de media, die een relatie met een patiënt ernstig zou hebben misbruikt. De patiënte in kwestie zal dus wel verkracht zijn, haar familie werd bedreigd en erger. Toch?
Nou nee. Het komt er op neer dat de patiënte een persoonlijke, maar platonische, relatie kreeg met de bekende initialen-psychotherapeut Lucas van G. en vervolgens besloot vrijwilligerswerk voor haar initialen-therapeut en dus stichting Valk te gaan doen. Maar omdat ze wat moeite had met het aangeven van haar grenzen vroeg ze nooit geld voor haar werkzaamheden waardoor ze, volgens eigen zeggen, ‘zeker voor een ton aan gratis werk heeft verricht’. Vindt ze nu opeens.
Tsja. Dat komt bij de beste media voor, meestal worden het dan stages genoemd. En dan nog: als ondergetekende moet gaan berekenen hoeveel geld hij zou hebben kunnen verdiend met alle uren van vrijwilligerswerk die in deze site zijn gestoken dan kon dat wel eens uitkomen op een Maserati of heel veel.
Maar om dat nou misbruik te noemen en om daarover nou een ronkend haatstuk van het formaat spread in je kwaliteitscourant te zetten…Maserati-loze ondergetekende in kwestie vindt dat toch een beetje stinken. Een bekende lucht. De lucht die je vaker ruikt bij ‘fatsoenlijke’ en ‘respectvolle’ mensen.
Hou het maar op de scherpe geur van rancune. Een geur die eigenlijk altijd om arrogante, zichzelf Goed Volk noemende journalisten hangt.
Niet dat dit iemand hoeft te verbazen natuurlijk. Of het nou gaat om een subjectieve PvdA-bejubelscoop, een martelhoax, een feitenvrij anti-Pegida-stukje van Sterre, Loes, Judo of Splinter of een heel serieus stuk waarin de Volkskrant-racismepolitie het aantal blanke gasten van College Tour heeft zitten tellen, de Volkskrant is inmiddels verworden tot een Oud Mediaal laf en politiek correct spookschip op drift, niet eens zo gek ver verwijderd van kliffen, zandbanken en draaikolken.
Ahoy schipper! Land in zicht! Uw afgelegen sterfeiland. Het heet: Sint Helena.
Doet u over vijf jaar wel de lichten uit?
Dit artikel werd geïnspireerd door een ingezonden column van onze columnist Peter Olsthoorn, tevens lid van de ‘gezaghebbende’ Raad voor de Journalistiek, u weet wel, die babyboomersorganisatie onder leiding van cabaretier Hans Laroes, die zo graag controleert of alle babyboomersmedia zich wel aan de eenzijdig vastgelegde ethische babyboomerscodes houden (antwoord: NEE! GA WEG!). Zijn niets aan de verbeelding overlatende column over deze kwestie leest u hieronder:
***
Artikel in de Volkskrant van Maud Effting: Vliegangstpatiënte spant tuchtzaak aan tegen therapeut. Aanklacht wegens misbruik bij instituut Valk dat Vliegangst bestrijdt, een samenwerking van KLM en Universiteit Leiden. Bekend tafereel: hij zegt dat het vrijwillig was en ze het uitlokte, zij vindt van niet.
Zij heet ‘Marjo’ en hij ‘Van G.’ Keurig netjes anoniem, beiden. Maar hoe lang duurt dat in het internettijdperk? Twee seconden. Verdachte Van G. is directeur bij bedrijf Valk. Dan heet hij gewoon Lucas van Gerwen. Moeten we nu toch een balkje voor zijn ogen plaatsen?
En Marjo is net wat moeilijker te vinden. Maar uit het feit dat ze haar voornaam niet laat maskeren kun je opmaken dat ze er geen bezwaar tegen heeft om gevonden te worden met haar volledige naam. Die luidt, zo blijkt uit onder meer een verslag over een test met een vliegangstapp, Marjo van Lijssel.
Ze heeft ook een LinkedIn profiel waarop overigens niets staat van haar werk voor Endemol, de KRO, NCRV, EO en AVRO dat in het interview met de Volkskrant wel wordt genoemd.
Van Gerwen wil niets zeggen over de beschuldiging van Marjo, maar uit het BNR-verslag treedt mevrouw naar voren als een niet al te stabiel figuur. In haar eigen woorden: “Als ik Schiphol naderde zat ik al helemaal onder de tranquillizers. Ik ben een keer naar Bonaire gevlogen en tijdens de start ben ik zo in paniek geraakt, omdat ik dacht dat de motor in brand stond, dat ik ben gaan gillen.”
Juist een psychiater moet dan professioneel op zijn hoede zijn en zich niet laten uitdagen. Om met Mattheüs (26:40-41) te spreken: ‘De geest is gewillig maar het vlees zwak’.
De tuchtzaak vandaag in Den Haag zal het leren.
Peter Olsthoorn
Lees ook een uitgebreide versie van deze column, waarin dieper wordt ingegaan op auteursrecht, portretrecht en privacy, op TPO Magazine (via Blendle).
