Linda de Mol heeft het wel een beetje gehad met de hype rond superfoods. In de column in haar eigen magazine pleit ze voor de terugkeer van het patatje in het straatbeeld. Ofwel: ‘Rot op met je chiazaad’. Dat lijkt veel mannen een prima pleidooi hoewel ze zich wel afvragen wat precies dat ‘chiazaad’ is waar De Mol het over heeft. Nou ja, hoogste tijd in ieder geval voor: wat vindt Linda de Mol…
“Ik heb dat zelf heel lang bewust intact gehouden. Ik moet m’n imago ook heel dankbaar zijn, want het heeft me heel veel gebracht. Als ik overal tegenaan was gaan schoppen en over alles en iedereen een ongezouten mening had gehad, had ik nooit kunnen doen wat ik allemaal gedaan heb. Dat is toch op grond van een bepaalde populariteit en verdienste. Het feit dat mensen het je gunnen, is heel erg belangrijk. Het is een kleine wereld, je komt iedereen weer tegen, dus vijanden maken is nooit verstandig. Alleen ben ik nu op een punt gekomen dat ik mijzelf niet meer kan veranderen. Toen ik jong was, was ik plooibaar. Dat lukt me niet meer. Als ze nu een mening vragen, krijgen ze die en die zal niet ieders mening zijn. Vroeger zei ik: ‘Daar laat ik me niet over uit’. Ik ben ook absoluut gehard. Ik ben niet meer zo naïef en zo vreselijk snel op mijn tenen getrapt. Ik kon vroeger echt om niks in janken uitbarsten omdat ik me gekleineerd voelde of omdat ik het idee had dat mensen me niet serieus namen. Die dagen zijn voorbij.”
NCRV Gids 2003
“Ik ben helaas voor mijn doen nu topzwaar, maar heb eigenlijk nu de gemiddelde maat van 65 procent van de Nederlandse vrouwen. Ik houd van eten, ik vind het gezellig en ik geniet ervan. Een zaterdagavond zonder kaasjes, chips en nootjes, ik vind er niets aan. Ik sport twee keer per week, en als ik iets slanker wil zijn, dan gaat dat naar vier keer en stop ik met snoepen. Het gaat in fasen, soms merk ik dat ik zin heb in slank zijn en soms wil ik gezelligheid. Ik heb een enorm spierenpakket, maar er zit een laagje vet overheen waardoor je het niet ziet. Ik heb het lang vervelend gevonden, maar ik begin het steeds meer te accepteren. Dat is het voordeel van ouder worden: ik heb al verkering en hij vindt me zo ook leuk. En voor wat betreft de plastisch chirurg: liposuctie is geen oplossing. Dan zou ik eerst moeten afvallen om de probleemplekken te zien en als ik afval, heb ik die helemaal niet. En tot waar ga je? Ik heb mijn oren laten doen, ik heb een beugel gehad, mijn ogen zijn gelaserd en gelift en ik laat mijn rimpels wel eens weghalen. Daar kun je alles van vinden, maar ondertussen sta ik wel elke maand met mijn kop op een blad. Een complete facelift zou ik niet durven; het voordeel van zo’n rimpel weghalen, is dat het spul over vier maanden weer verdwijnt. Van alle dingen die ik heb laten doen, heb ik dagelijks lol, maar een operatie is wel een different cookie.”
Libelle 2011
“Om heel eerlijk te zijn vond ik de columns die het sprookje al die tijd zo bevestigden niet leuk om te lezen. Omdat ik totaal niet in sprookjes geloof en het niet fijn vind alleen maar te lezen wat een perfect jetsetleven iemand leidt. De dure etentjes, helikopters, must-have truitjes van zeshonderd euro, shoppingtrips met Danie naar Parijs en rode lopers in een echte Valentino? I don’t give a damn. Geef ons een kijkje in je ziel en laat de echte Sylvie opstaan. Vertel over de ochtend dat je op de foto moest maar je ogen van het huilen zo opgezwollen waren dat er geen make-up op kon. Vertel over de níet leuke kant van het voetbalvrouw zijn. Je onzekerheid over welke vent die nu op je afkomt in godsnaam te vertrouwen is en liefst ook eens een keer dat je met water in je mond naar die pasta carbonara zat te kijken, maar toch die salade nam omdat je in die Hunkemöller-strings beeldig moet blijven. Vertel hoe verdrietig het is je kleine mannetje te moeten uitleggen waarom papa er niet elke dag is.”
Editorial Linda Magazine, 2013
“Ik moet een grote boog om drank, drugs en gokhallen lopen, want als ik daaraan begin zit ik zo drie maanden in therapie. Casino’s zijn levensgevaarlijk. Ik ben er in mijn hele leven misschien vijf keer geweest, maar ik heb al die keren meer dan 500 euro gewonnen op de roulettetafel en nu denk ik dus dat ik het kan.”
Editorial Linda Magazine, 2014
“Het strakke zakenpak wordt een beige regenjack. Het leuke jurkje een makkelijke broek die zo in de was kan. De wereld wordt kleiner, de gesprekken stroever. En voor je het weet zit je bejaard te zijn in je praktische woning en heb je het alleen nog over eten, het weer en wie er nou weer ziek is. Als je zoals ik met je kop op tv bent, zijn er twee mogelijkheden: of je verdwijnt van de buis zonder dat je het wilt, wegens te oud, niet meer populair of twee flinke flops achter elkaar. Of je neemt het besluit zelf en stopt op je hoogtepunt, maar wanneer is dat in godsnaam?”
Editorial Linda Magazine, 2011
