De successtory van de Peugeot 308 houdt aan, nu weer met de GT-editie, die als diesel aantreedt met 180 pk en die met Euro 95-sap liefst 206 paarden mobiliseert.
Sinds de Peugeot 308 zo’n anderhalf jaar terug werd geïntroduceerd, is dit model – vooral in de SW-versie én met súperhandig 220 Volts-stopcontact achterin – niet aan te slepen. Hele assemblagebanden in Frankrijk worden nu apart vrijgemaakt voor de Nederlandse markt. Peugeotdealers hebben daarnaast vanwege die enorme orderportefeuille nauwelijks nog de tijd om de middenklasser individueel met standaardruikertje uit te reiken, dus is er onlangs een speciale afleveringsparty geweest bij het – oh, ironie – Spoorweg Museum in Utrecht, waar de sleuteltjes in bossen naar de klanten werden gesmeten. Zo groot is het luxeprobleem.
En da’s niet geheel onlogisch, de 1.2 driepitter van 130 PK in deze 308 is om te beginnen één van de beste (turbo)motoren op de markt en er zijn – naar verluidt – al exemplaren gemeld met een storingsvrije 150K op teller. Daarbij blijkt de intelligente cockpit even futuristisch als overzichtelijk en ja, de bijtelling voor de zakelijke rijders blijft schappelijk.
Met de GT-versie willen de Fransen nu voortborduren op hun mega-hit. U denkt: daar mist nog een letter, de í. Want wat dat betreft heeft Peugeot een historie. Denk aan het frivole bijtertje de 205 GTi, die de hegemonie van de Golf doorbrak en waar Ruud Gullit nog in zijn rastadagen vrijwillig mee rondreed. Bovendien is met de feestelijke 208 Gti 30th-editie de fun, die de 206/7GTi-missers niet konden bieden, in een fraaie high-tech/vintage-mix teruggekeerd. Dus geen zorgen, die 308Gti komt er (met dat turbomonster uit de RCZ) wel.
Maar tussentijds is er nu de GT en dat is bepaald geen vlees noch vis-model. Als de GTi Metallica is, dan swingt deze GT als Aerosmith. En naar die laatste band zou je je kinderen nog wel meenemen, en nee niet per se meteen naar Metallica. De GT is verder voor mannen die geen acné meer hoeven uitknijpen en die bij de Thai opteren voor de médium hete saus.
Of om in Efteling-termen te spreken: het is meer Joris en de Draak dan de Python. Deze 308 is meer een subtiele scheurderd, waar je tevens – in de ook leverbare SW-configuratie – het gezin plus hond en Gamma-aanbiedingen in kwijt kan. Helaas is de versterkte leeuwenbrul, die in de sportstand tot leven komt, aanzienlijk minder subtiel. In met name de 2.0 BlueHDI van 180 PK, die uitsluitend wordt geleverd met zestraps automaat én flippertjes, denk je eerst nog: handig, zo kan ik horen, wanneer er geschakeld wordt, maar als het besef doordringt dat je steeds het steriele motorgeluid uit een digitale studio beluistert, is de lol er, net als bij overdreven slaapkamergeluiden, wel af. Dat doet VW met de Golf GTE toch beter. Nou, dan zet je die porno-sound toch uit? Welnu, dat gaat niet lukken. Althans, niet ápart, je moet dan meteen afscheid nemen van de totale sportstand en al haar geinige pimpsettingen.
Zoals de infernorode verlichting van de klokken, de iets strakkere besturing, een hongeriger gaspedaal en de speciale weergave op van de turbodruk en – jawel – G-krachten (alsof je in een F16 zit) op het instrumentenpaneel. Toch jammer. Oké, dit is natuurlijk een prinsessenprobleempje en ik weet zeker dat Peugeot hier snel een modificatie op verzint, want voor de rest zijn er geen klachten.
ThePostOnline mocht de GT uittesten langs de jetset-kust van het Portugese Cascais op een even stralende als winderige februaridag. Vlokken schuim van de onstuimige branding spatten op de weg, de zon schitterde door het chassis-brede panoramadak en dat alles onder zo’n klare en blauwe Atlantische lucht met jagende wolken. Beter wordt het leven niet, zeker met zo’n alerte auto met z’n vlotte respons en acceleratie, zonder dat de grenzen van je rijcapaciteiten in zicht komen. Het is comfortabel cruisen in de GT, maar een haarspeldje of een treuzelende voorligger heb je zo ongenaakbaar verschalkt.
En daarbij rijdt – we gaan er niet moeilijk over doen – de diesel als een diesel en de benzine-versie (THP 1.6, 205 PK) als een, tsja, benzine-versie. Ga je leasen, dan is die BlueHDi met 20 procent bijtelling een economische fijne optie. Word het de voor-de-leuk-auto in het huishouden, doe dan vooral die THP met zesbak, die is ietsjes sluwer en gretiger. Zeker in de/onze kleur Blue Magnetic heeft de GT van buiten ook een atletische uitstraling, wat nog geaccentueerd wordt door de 18 inch baasvelgen, het iets verlaagde onderstel (achter met 10 mm, voor 7mm) en de helaas iets te pornografische dubbele sieruitlaatstukken zonder enige afvoerfunctie. Het onder afgeplatte stuur, die al in de reguliere 308 zat, is nu opgeleukt met een aluminium GT-logo en het rode stiksel overheerst de lederen slash nappa-bekleding.
Sportieve looks dus, maar een maxicosi, of je moeder achterin, staat hem ook goed. Deze Peugeot trekt gemakkelijk een sprintje en maakt graag met een liftend linkerachterwieltje een schijnbeweging (heus!), maar kan ook kalm in de file meesloffen.
De 308 was al Trekauto van het Jaar – best suf natuurlijk – maar is er nu dus ook – veel cooler – als rappe cruiser. De prijsstelling is – vergeleken met de snelle Golf en Focus – bovendien concurrerend, vooral omdat je van de Fransen standaard meer goodies krijgt. De benzine-versies zijn, het zal u niet verbazen, daarbij het goedkoopst. De berline kost 32.980 euro en de SW kan voor een kleine 35 mille op kenteken. De BlueHDi doet respectievelijk 35.300 en 37.000 euro en is fideel fiscaal bij te tellen.
Toegegeven, op de Nordschleife zal je geen Top 10-tijd neerzetten, maar de GT garandeert een glimlach (ook voor je passagiers) en genereert minder post van het CJIB dan de GTi.
