Art met een das in een koud Vondelpark, een groene loper, een uitzinnig publiek dat nog uitzinniger werd toen de naam Margriet voor het eerst werd uitgesproken. Opvallend. We zijn begonnen!
De afvallers zitten gebroederlijk naast elkaar aan tafel en Art probeert de nodige informatie uit de kandidaten te halen. Een korte samenvatting:
Pieter heeft genoten van het vliegveld, een station en een politiebureau. Evelien geeft toe dat ze af moest kicken, maar zat ‘op zich wel oké’ in het vliegtuig terug naar huis. Carolina heeft ineens krullen en noemt zichzelf een ‘verlegen kuikentje’. Ajouad is wat dikker geworden (of is het de baard)?), Viktor is volgens Art ineens een sekssymbool, of hij laatst nog naar Salou is geweest weten we niet. Martine is nog steeds op zoek naar zichzelf en Chris zijn tranen zijn pas net opgedroogd.
Afijn.
Tijd voor de finalisten. Over de groene loper verschijnen Margriet, Rik en een gordijn, het publiek juicht, want dit is Wie is de Mol? en dan hoor je te juichen en blij te zijn.
Dan is het tijd.
Het Vondelpark joelt als een volle Dam op Koningsdag, de beelden gaan terug naar Sri Lanka, begeleid door heroïsche, filmische muziek. Drie finalisten, één Art en drie monologen.
Margriet.
Marlijn.
Rik.
En de vraag. Wie is de Mol? Dan ineens gaan we terug in de tijd. Bibberend. Sidderend. Onder hoogspanning.
Terug, via de camera-opdracht. Via jokers, theeplantages, eurotekens van vrachtwagentjes, Chris’ postorderbedrijf. Gravend, dolend, zoekend, vragend. Niet naar de vuurtoren, in een vliegtuig over Bentota, terug naar de witte eikel, de rode lijn, de rode draad, het bericht van De Mol, het bericht van… Margriet.
Gejuich, gelach, verwondering, bewondering.
Margriet is de Mol. Wij nemen onze hoeden en petten, maken een diepe buiging voor een recordmol: Mol Margriet zorgde voor de laagste pot ooit. Ik dacht dat het een bukkende boerin Bertie was, maar het kan schijnbaar nog lager.
De lage pot is voor Rik, die de test in de finale het beste maakte. Hij wint iets meer dan tienduizend euro, ofwel: tweeënhalve week Salou met Viktor en een nieuwe jurk voor Marlijn (want kom op, dit gordijn zag er werkelijk waar niet uit). Blij dat Rik de winnaar is, blij dat Marlijn de verliezer is, blij dat Margriet de Mol is.
Resumerend. De kandidaten: aardig. Ajouad was een deksels leuke deelnemer, fanatiek tot op het bot. Net zo fanatiek als Chris, mijn favoriete deelnemer van dit seizoen. Als ik ooit aan Wie is.. de Mol mee mag doen, ben ik hoogstwaarschijnlijk ook een Chris. Marlijn vond ik vervelend, maar goed, ieder seizoen is er wel iemand met wie je het als kijker niet zo goed kunt vinden. Dat juist zij de finale moest halen, nouja, daar doen we niets meer aan.
Verder resumerend. De opdrachten: aardig. Niet heel veel spektakel, opvallend weinig (geen?) opdrachten waarbij er geklommen, gesprongen en gedurfd moest worden. En eigenlijk is dat best logisch, na het ongeluk met Janine in één van de voorbije seizoenen.
Resumée Overflakkee: het is wel goed zo. Topmol, fijne winnaar. Maar Wie is de Mol-makers, alsjeblieft, volgend jaar niet zo veel groepsvrijstellingen meer. Alsjeblieft? Oja: ik zat goed! En jullie? Tot volgend seizoen!
