Vergeet even de met pure testosteron geïnjecteerde oneliners van Frank Underwood. Er wordt wel meer moois gemaakt dan House of Cards alleen. Na al die bekvechtende alfamannetjes en -vrouwtjes komt een serie over hele gewone mensen met alledaagse gebreken als een verademing.
De HBO-miniserie Olive Kitteridge – vier delen van een uur – is gebaseerd op een Pullitzer-prijs winnende bundel korte verhalen van Elizabeth Strout. Winter heet het boek hier en Strout beschrijft de worsteling met het leven van een aantal bewoners van een kustplaatsje in New England. Centraal in de verhalen én de tv-serie staat Olive Kitteridge, een bovenmatig intelligente maar enigszins depressieve lerares wiskunde.
Je mag het gerust een moedige keuze noemen van regisseur Lisa Cholodenko (van de lesbo-dramady The kids are allright): een hoofdpersoon kiezen die, op het eerste gezicht, niet bepaald sympathiek is. Olive is genadeloos eerlijk, geeft niets om sociale conventies en vindt het maar moeilijk om genegenheid te tonen naar haar zoon Christopher of haar altijd optimistische man Henry. Zijn goedbedoelde cadeautjes belanden een uur later al weer in de prullenbak.
Maar gaandeweg ontdekken we dat achter die facade van botheid en cynisme ook een groot hart schuil gaat. Olive, erfelijk belast met depressie, voelt compassie met de buitenbeentjes en de losers en kan slecht tegen onrecht.
Cholodenko schetst aan de hand van vier episodes, gespreid over meerdere decennia, het leven van de familie Kitteridge en enkele dorpsbewoners. Een bestaan waarin noodlot, dood, overspel en misdaad een rol spelen. Dat klinkt loodzwaar, maar met de nodige geestige scènes – Olive die een zak pinda’s leegknabbelt tijdens de huwelijksvoltrekking van haar zoon – is de toon vooral tragikomisch. Je lacht om niet te hoeven huilen.
Dat is ook het meesterlijke aan Olive Kitteridge. Aanvankelijk lijken we te doen te hebben met klagerig gootsteendrama met lastige personages. Maar gaandeweg groeit steeds verder de compassie die we hebben met deze gemankeerde mensen.
Het helpt daarbij enorm dat Cholodenko de beschikking heeft over een subliem ensemble karakteracteurs. Frances McDormand speelt de weerbarstige Olive. Richard Jenkins is de vrolijke apotheker Henry die iets te graag aardig gevonden wil worden. In de laatste aflevering mag Bill Murray schitteren als een uitgebluste playboy. Alle drie zijn het acteurs die we zelden op een slechte rol hebben kunnen betrappen maar die hier naar grote hoogte stijgen.
Dvd: Olive Kitteridge. Regie: Lisa Cholodenko. Met: Frances McDormand, Richard Jenkins, John Gallagher Jr., Peter Mullan, Zoe Kazan, Bill Murray.
