Weblog Sargasso gaat dus een ‘nieuw tijdperk in’, zoals ze zelf wereldkundig maken. Hoofdredacteur Jeroen Laemers gaat weg en er komt geen betaalde opvolger. Daar valt wel wat over te zeggen, zowel over het eerste (doei Jeroen!) als het tweede.
Het zou hypocriet en naïef zijn om hier te verbergen dat ik enorme bonje met Jeroen Laemers heb gehad. Dus begin ik er maar meteen zelf over. Een trap na geven wil ik niet – al is de verleiding er wel, dat ontken ik niet. Niets menselijks is me vreemd.
Maar de lezer schiet er niks mee op, en sowieso is het niet sjiek.
Wat volgens mij echter wèl interessant is, is inzoomen op de onderliggende reden van het conflict. Laat ik proberen daar op beschaafde wijze iets over te zeggen. Op Sargasso kan ik niet reageren omdat ik daar een ban van een jaar heb gekregen – zo hoog liep het indertijd op. En tevens zit daar de kern van de problematiek.
‘Wie zichzelf met de PVV associeert kan een carrière verder vergeten. Het geldt als een maatschappelijk strafblad. Ook binnen de journalistiek (waar ik Sargasso toe reken) speelt dit mechanisme’
Mijn stelling: het maatschappelijk debat in Nederland over zaken als immigratie, integratie, islam etc. wordt op welhaast dictatoriale wijze gedomineerd door de links-intellectuele, zelfbenoemde ‘elite’ die ik typeer als ‘Gutmenschen’.
Begrip voor de sentimenten van PVV-stemmers wordt neergesabeld. Wie het waagt om openlijk te ventileren dat Wilders af en toe best een punt heeft, is in de ogen van de Gutmenschen automatisch de vijand. Een vijand die dus mag worden neergezet als racist, bruinhemd, verkapte nazi, neo-fascist, discriminator, Tokkie, dom, onderbuik, you name it. Zelfs de ruiten mogen bij zo iemand worden ingekinkeld.
(Even terzijde: heel opvallend heb ik altijd de reactie op het woord Gutmensch gevonden. Personen die er niet voor terugdeinzen anderen fascist of racist te noemen of zelfs fascistoïde methodes propageren, worden piswoest als ze zelf met Gutmensch om de oren worden geslagen:
En daar @springbok60 staat ook waarom ik niet in discussie ga met pummels als @SjorsvanBeek die meteen beginnen met “Gutmensch”.
— Rob van Kan (@EdgeOfEurope) March 12, 2015
Grappig…)
Bij Sargasso, waar ik een poos als Wob-redacteur werd betaald en daarna als pro deo-schrijver stukjes bleef tikken, kwam ik met een weerwoord tegen artikelen als bovenstaande over het mogen ingooien van PVV-ruiten. Dat was tegen het zere been van hoofdredacteur Jeroen Laemers, die de machtskaart trok. Mijn artikelen werden geweigerd, niet openlijk met het argument ‘ongewenste mening op dit blog’ (hetgeen ik had kunnen waarderen!) maar met schijnargumenten als ‘niet onderbouwd’, ‘randje racistisch’ en ‘slecht geschreven’. In het debat achter de schermen daarover citeerde ik op Sargasso uit een mail van Jeroen Laemers, en voilá, de stok om de hond te slaan was gevonden: in november 2014 ging het verbod om nog op Sargasso te mogen reageren in.
Terug naar de hoofdlijn. Afgelopen vrijdag had ik een interessant gesprek met een buurtgenote. “In Nederland zijn twee groepen mensen paria”, zei ze. “Moslims en pedofielen”.
“Het zijn er drie”, antwoordde ik. “De derde groep paria’s bestaat uit mensen met begrip of sympathie voor de PVV”.
‘De linkse ‘elite’ meent de waarheid in pacht te hebben en is daarin even dogmatisch, intolerant en dictatoriaal als fundamentalistische moslims’
Wie zichzelf met de PVV associeert kan een carrière verder vergeten. Het geldt als een maatschappelijk strafblad. Ook binnen de journalistiek (waar ik Sargasso toe reken) speelt dit mechanisme. ‘Links’ ofwel ‘anti-PVV’ gaat de discussie niet echt aan, maar zet de opponenten weg als onvolwaardige, besmette gesprekspartners. Of sluit ze gewoon buiten.
Ik maak daar, al jarenlang, bezwaar tegen. Al vaker heb ik geschreven: mijn hart zit (ver) links, ik stem SP, máár…ik snap de onvrede ter ‘rechterzijde’ over de islam, over Marokkaanse criminele jongeren, over het ‘gepamper van allochtonen’, over het ‘wegkijken van de echte problemen’.
Echter: ook dát is al over de tolerantiegrens van ‘links’. Begrip voor PVV = zelf PVV = paria = moet de mond gesnoerd en kaltgestellt.
De linkse ‘elite’ meent de waarheid in pacht te hebben en is daarin even dogmatisch, intolerant en dictatoriaal als fundamentalistische moslims.
Ex-hoofdredacteur van Sargasso Jeroen Laemers is een van deze mensen die het broodnodige debat smoort. Het bestuur van Sargasso laat dat toe. Dat mag – maar pretendeer dan niet dat je ‘podium voor debat’ bent. Dan ben je een podium voor het bevestigen van gelijkgestemde (linkse) meningen. Een soort Joop.nl.
Vorig jaar had ik een gesprek met Bert Brussen, hoofdredacteur van ThePostOnline. Hij zei: “Bij ons zijn alle meningen welkom”.
Dat wordt – mijns inziens – waargemaakt: ‘links’ èn ‘rechts’ vinden hier een forum.
Dat wens ik Sargasso in het nieuwe tijdperk ook toe. Een levendig discussieplatform over een van de belangrijkste maatschappelijke thema’s van deze jaren: de multiculturele samenleving.
Daarmee kom ik op dat tweede punt: geen betaalde opvolger voor de hoofdredacteur. Vanaf nu mogen de schrijvers voor Sargasso het onderling oplossen, op vrijwillige basis. Ik ben oprecht benieuwd hoe ze dit gaan aanpakken, en vooral: of er nu ruimte ontstaat voor ‘onwelgevallige meningen’. Of wordt het een verzamelbak van artikelen waar niemand op tegen kan zijn?
Nu waakhond Jeroen Laemers weg is, kan iedereen het erf betreden. Of toch niet..? De tijd zal het leren. De eerste tekenen zijn niet hoopgevend. Vandaag heb ik het bestuur van Sargasso verzocht de ban op te heffen. Een van de bestuursleden mailde per omgaande (ik citeer maar even uit een ‘interne’ mail):
“Bij mijn weten was de reden interne mail op straat gooien, dus wat mij betreft nee, toch?”
Dan moet de noodzakelijke discussie maar elders plaatsvinden. Maar het weerwoord tegen de Gutmenschen zal niet verstommen.
