Het is nog geen half negen of de eerste dame in het publiek valt flauw. De grote zaal van Paradiso is uitverkocht en staat rammend vol. Minstens vier dames worden later vanavond de zaal uit geëscorteerd. De vraag is of dat door de onwijze hitte in de volgepakte poptempel komt, of door Maarten Heijmans die samen met zijn band Ramses Shaffy-nummers op eigentijdse wijze vertolkt.
Ramses Shaffy, Nederlands grootste chansonnier, behoeft weinig introductie. Maarten Heijmans deed daarentegen ruim een jaar geleden bij nog weinig mensen een belletje rinkelen. Tot hij in januari vorig jaar de rol van Ramses Shaffy in de avrotros-serie Ramses met furore vertolkte. Een groot succes, de serie won 2 maart 3 TV Beelden. Het gevolg is een kleine tour waarin Heijmans met een sterke band een selectie Shaffy-nummers vertolkt op eigentijdse wijze.
Zondagavond staat de band in Paradiso, de thuisstad van Shaffy. De stad waar hij zoveel over heeft gezongen. Heijmans heeft ervoor gekozen om nummers van Shaffy, nummers die veel voor Heijmans betekenen, in een eigentijds jasje te steken. Niet alleen de bekende klassiekers, er wordt ook veel van Shaffy’s wat onbekendere werk gespeeld. Je wagen aan gevestigde werken in een nieuw jasje steken, is altijd een risico, maar het pakt verrassend goed uit. De nummers zijn opnieuw gearrangeerd zonder respect voor de meester te verliezen.
De band begint met een a capella versie van Als het stormt. Heijmans wordt slechts begeleid door zijn bandleden die alleen hun stem gebruiken. Na twee nummers is het tijd voor een introductie. “Hier in Paradiso staan is onwerkelijk. Het is alsof je jarenlang de Fabeltjeskrant keek en ineens Meneer de Uil bent,” heet Heijmans zijn publiek welkom. Het publiek dat tijdens de nummers doodstil is, moet even lachen. “Goed, de eerste slechte grap is vast gemaakt.” Heijmans vertelt een korte anekdote, wat hij later tijdens de show ook nog een paar keer zal doen. Anekdotes over Shaffy, de serie of een nummer. Een fijne toevoeging aan de show, mede omdat Heijmans een geboren verhalenverteller is. Na de eerste anekdote is het verrassend vroeg in de show tijd voor Laat me. Pas dan valt op dat Heijmans dezelfde charme heeft als Shaffy, maar de grote zanger niet nadoet.
Ook in de muziek komt dat naar voren. De prachtige teksten en melodieën van Shaffy zijn opnieuw gearrangeerd. Het podium staat vol synthesizers en elektronische drums, hedendaagse instrumenten. Er is dan ook geregeld een synthpop- of dub stepinvloed te horen in de nummers. Maar er is ook ruimte voor een ukulele, een contrabas en natuurlijk de niet te missen driekoppige blazerssectie. Er staat een sterke band op het podium die razend goed op elkaar is ingespeeld. Opvallend is dat het publiek de hele show doodstil is en ademloos naar de band kijkt.
‘t Is stil in Amsterdam is na een dik uur het voorlaatste nummer dat de band vanavond zal spelen. Als je je ogen sluit, is het soms net even of je Shaffy zelf hoort zingen. Na een gezamenlijke buiging blijft de band nog even gearmd staan om We zullen doorgaan in te zetten. De band wordt bijna niet versterkt tijdens een loepzuivere a capella versie van het nummer. Het is nog steeds doodstil in Paradiso. Een fractie van een seconde na de laatste noot blijft het nog even stil in de zaal. Dan barst er een daverend hardapplaus uit in de zaal. Het contrast in volume kan bijna niet groter. Maar het is niets meer dan verdiend na zo’n goede show als deze.
Zondag 8 november staat Maarten Heijmans met zijn band in Carré. Kaarten zijn vanaf 19.00 uur vanavond te krijgen.
Beeld: Jaap Reedijk
