Ik ben er over uit. Het moet gaan gebeuren. Er moet verzet komen, en nu is de tijd om te handelen. Laat de creativiteit maar vloeien, en laat de rechtszaken maar knallen. Pharrell moet er voor gaan, tijd voor een nieuw album. En niet zo maar een album. Maar een album met een boodschap. En de boodschap is dat inspiratie niet op waarde te schatten valt. Jullie zullen het wel doorhebben, het hele gedoe rondom de Gaye familie zit nog steeds niet lekker.
Hoewel ik vorige week veel reacties op mijn column kreeg, lijkt de boodschap nog niet helemaal doorgedrongen bij de meeste mensen. Op deze manier krijgt spiegelen aan iemand een prijskaartje, en nog een flinke ook. Je laten inspireren door een artiest om vervolgens je eigen werk te maken staat onder stress, en is bovendien een grijs gebied. Want hoe kan iemand bewijzen dat een ander geïnspireerd zou zijn door hem? Daarom is dit de kans waar Pharrell op zit te wachten. Maak een vuist en sta op tegen de pestkoppen, die nu ook achter T.I aan gaan.
Daarom wil ik een album geïnspireerd op Marvin Gaye van de hand van Pharrell. Waar Thicke en Pharrell eerlijk toegaven naar Got To Give It Up geluisterd te hebben alvorens ze Blurred Lines schreven, hoeft Pharrell bij dit album niets te bekennen. Een dikke knipoog naar de discografie van Gaye kan al genoeg zijn en dan mogen de advocaten het uitvechten.
Het lijkt me duidelijk wat er op de cover komt te staan, want eigenlijk zijn er maar twee keuzes. De eerste is die van Pharrell in een bos met een regenjas aan, en de tweede is een portret in een studio met een muts op. Copyrightovertreding? Lijkt me moeilijk te bewijzen. Tenslotte leeft Pharrell ongeveer in de studio en heeft hij het volste recht om een muts op te zetten toch? Zo is het ook helemaal niet raar om op een donkere dag een regenjas in het bos te dragen. Het zou ook mooi zijn als Pharrell zijn baard een paar dagen zou kunnen laten staan.
Goed, dan het muzikale, en dit is waar Pharrell echt punten mee gaat scoren. Hij duikt in de discografie van Gaye, en pikt daar de pareltjes uit om zijn statement te maken. Hij moet echter wel zorgvuldig zijn. Zo zijn alle liedjes in een compleet andere toonsoort met een verschillend arrangement. Titels kan je immers niet vastleggen, want hoeveel liedjes zijn er wel niet met soortgelijke titels? Daarom begint het album van Pharrell meteen goed. De eerste track op het album is namelijk Let Your Conscience Be Your Guide. Meteen sterk beginnen aangezien de Gaye familie nu aangekondigd heeft om achter T.I aan te gaan, en om Happy en de rest van de catalogus van Pharrell eens goed onder de loep te nemen.
Waarom zijn ze niet tevreden met wat ze (onterecht of niet) gekregen hebben en waarom moet het altijd maar meer zijn? Track twee heet If This World Were Mine, waarin Pharrell ons laat weten wat hij allemaal met het geld had kunnen doen dat hij nu kwijt is. Dan volgt Chained, een bombastisch lied over het inperken van creativiteit. Ik stel voor dat dit een duet met Kanye West gaat worden. Die voelt zich ook wel thuis binnen dit thema.
Als vierde liedje is het tijd voor een ballad en natuurlijk trekt hij dan John Legend uit de kast die als stem van Pharrell Mercy Mercy Me kan vertolken. Want dat de Gaye familie genadeloos is, is door meerdere generaties bewezen. Dan volgt My Mistake, waarin Pharrell zijn faux pais toegeeft. Hij had tenslotte niet als eerste naar de rechter moeten stappen, maar daarna gaat het gas er weer vol op. Het zesde nummer gaat namelijk ook de eerste single worden. Anger met als b kant Ego Tripping out. Op Anger zal hij bijgestaan worden door T.I die ook zijn gram komt halen, terwijl Ego Tripping Out door Robin Thicke gezongen zal gaan worden.
Dan hebben we nog ruimte voor drie nummers aangezien de meeste Gaye albums uit tien liedjes bestonden. Stop, daar ga ik bijna de fout in. Sommige artiesten maken albums van tien liedjes, en daar heeft Pharrell ook voor gekozen. In Just Like schetst hij het verhaal van een kleine jongen die in zijn kamer naar muziek luistert, terwijl hij dagdroomt over grote podia, Oostende, geld en zijn grote held. Die overigens niet bij naam genoemd zal worden. It’s Madness is de negende single van de plaat die eindigt met My Last Chance. Een spoken word gedicht waarin Pharrell zijn afscheid aankondigt.
P.s What’s Going On van Pharrell ligt op 1 april 2016 in de winkel.
