“De beste boeken zijn de boeken die je doen laten reflecteren op hoe je je leven leidt,” zegt men wel eens. Deze definitie moet óf aangepast worden, of Marie Kondo’s Opgeruimd! (The life changing magic of tidying up) is een heel erg goed boek.
Kondo, ook wel liefkozend KonMari genoemd door fans, is een opruimgoeroe. Al sinds ze een klein kind was, hield ze van opruimen en dat deed ze dan ook fanatiek. Zowel de kasten op school als de badkamer thuis werd blootgesteld aan haar opruimwoede.
Ze besloot haar leven te wijden aan het opruimen en begeleidt nu mensen die een netter en opgeruimder leven willen leiden. “Nette huizen maken gelukkig,” aldus de Japanse in de inleiding. Ook verandert het je leven: op pagina twee staan diverse anekdotes van mensen die hun baan opzegden en een scheiding aanvroegen nadat ze het boek lazen.
Dus.
De methode van Marie Kondo is eigenlijk heel simpel, je ruimt op per categorie en niet per kamer, en je mag alleen maar dingen houden die je blij maken (helaas is er in het Nederlands geen mooie vertaling gevonden voor het engelse ‘to spark joy’).
Je moet alle spullen uit één categorie op een hoop gooien, en dan per artikel oppakken en ‘voelen’ of het je blij maakt. zo ja: houden, zo nee: weg ermee. Hier is ze heel onverbiddelijk in: ze doorziet in het hoofdstuk ‘kleding opruimen’ namelijk de truc “maar het is zo’n fijn slaapshirt of woonbroek”. Huiskleding is degradatie en dat mag niet. Bij de categorie boeken moeten alle boeken die je nog ooit wil lezen ook weggegooid worden, ‘want ooit is nooit’.
De ‘vreugde’ die je voelt als je een voorwerp aanraakt, is volgens Kondo een soort van connectie met het voorwerp. In het hele boek merk je het Japanse Animisme terugkomen. Zo begroet KonMari haar huis als ze thuiskomt, aait ze haar plant en zijn er opvouwmanieren waar je sokken heel ongelukkig van worden, namelijk de manier van heel de wereld: opvouwen in een bolletje. Sokken in je sokkenla zijn op vakantie aldus de schrijfster, en daarom moeten ze niet onder spanning staan. Anders is het zielig.
In Japan kan Mevrouw Kondo niet over straat zonder omringd te worden door fans, in Amerika zijn er ondertussen ook al twee miljoen van haar boeken verkocht en op Instagram zijn er onder de hashtag #KonMari en #KonMariMethod duizenden foto’s te vinden van mensen die op haar manier hun huis aan het opruimen zijn.
Wat is de magie van het boek en de schrijfster? Voor een deel is het de gekheid: wie gaat er nou tien platte doosjes in zijn rommellaatje leggen om zijn troepjes daar netjes te sorteren? Waarom zou je in godsnaam je shampooflessen na het douchen afdrogen en opruimen? Het boek voelt ergens als een inkijkje in het leven van iemand die obsessief aan het opruimen is, maar aan de andere kant staat het zo barstensvol logische en handige tips die je wel móét proberen.
Nee, ik droog mijn shampooflessen niet af na het douchen, noch zet ik ze in de kast na gebruik. Maar ik ging wél reflecteren op het gevoels- en vakantieleven van mijn sokken, en vond mezelf opeens stilzwijgend vouwend op de Kondomanier. Idem hangt de hangende kleding in mijn kledingkast nu van lang en donker (links) naar kort en licht (rechts) waardoor er een ‘opwaartse lijn’ aan de onderkant ontstaat. Je leest het boek in een paar uurtjes, de dagen erna ben je aan het tweeten met mensen in je timeline hoe veel vuilniszakken kleding je in een recycleton hebt gegooid.
