Mans En Garde: Armata T-14 tank

RT meldde vorige maand dat Rusland de T-14 Armata Main Battle Tank (MBT) op de bestellijst van 2015 heeft staan, dat er tot 2020 zo’n 2300 stuks kunnen komen, en dat er reeds twintig beta-Armata’s in gebruik zijn om te testen. Op de productenlijst van Armata-maker Uralvagonzavod is echter nog geen Armata te vinden, en zijn versies van de T-90 tank het laatste op tankgebied. Waar Rusland er zelf circa 900 van in gebruik heeft. Uralvagonzavod levert eveneens het Terminator BMPT Fire Support Combat Vehicle buitenbeentje, inclusief een ‘Mk 2’ versie. Rusland zelf heeft voor zover bekend nog geen Terminators besteld. Daar de Armata een familie moet worden, is het niet uitgesloten dat een van de telgen als Terminator Mk 3 gestalte gaat krijgen. Tegen die tijd heeft onze landmacht gelukkig de beschikking over zes gemechaniseerde ‘combined arms’ pantserinfanterie bataljons met elk 36 Leopard 2A7+’en, dus zaken blijven dan een beetje in evenwicht.

Sorry, de laatste zin van bovenstaande alinea is verzonnen. In hoeverre alles op-, aan- en in de T-14 Armata een hoog fantasiegehalte heeft, is zoals wel vaker in Russische gevallen, lastig te beoordelen. Maar, de Armata-animaties zijn imposant.

Afgaande op wat er in open bronnen te vinden is krijgt de T-14 Armata een onbemande toren met een tweekoppige bemanning die vanuit de romp de wapensystemen op afstand bedienen. Aan de torenvorm te zien hebben de ontwerpers onder andere naar de Israelische Merkava gekeken. Daar dit Gods eigen tank is, geen slecht voorbeeld.

Voor de pantsering zouden dochterondernemingen van Uralvagonzavod een nieuwe staallegering hebben ontwikkeld. Met als naam: 44S-sv-Sh, waar je qua samenstelling niet veel wijzer van wordt. Met schattingen van 45-55 ton voor het gewicht van de tank, moet het in het 45 ton geval superieur pantsermateriaal zijn. Westers pantser brengt ondanks alle lichtmakende slimmigheden het tankgewicht boven de zestig ton als het serieuze bescherming wil bieden. Gezien de grootte van de Armata-toren lijkt de gewichtsvermindering vanwege het remote-control ontwerp gering.

De toren herbergt dan ook meerdere wapen-, detectie- en afweersystemen. Het hoofdwapen zou een nieuwe 2A82-1M versie van het T-72/T-90 model (2A46M) gladloops 125 mm kanon zijn, met een munitievoorraad in de autolader van naar verluidt 32 granaten. Daar de meeste moderne Russische tanks ook (laser)geleide raketten kunnen lanceren, zal de Armata daar geen uitzondering op zijn. RT suggereert aanvullend dat er een 152 mm kanon-optie is. Wat dan van het T-95 tankontwerp komt. Deze serie kwam echter niet voorbij de experimentele fase.

De toren heeft verder rechts een versie van het KBP roterend vierloops Yak-B 12.7 mm machinegeweer, waar (cyclisch) 3000-5000 spm uit komen. Links op de toren zit een 30 mm snelvuurkanon. Als dit een Shipunov 2A42 kanon is met variabele vuursnelheid, komen daar 200 to 800 granaten per minuut uit. Beide wapensystemen worden op afstand bediend, maar zo te zien zijn ze niet onafhankelijk van de toren horizontaal draaibaar. Daar een van de twee bemanningsleden de tank zal moeten rijden, een hoop werk voor de ander om in zijn eentje doelen te zoeken, wapens te kiezen, te richten en afvuren.

De diverse knobbels en puisten op de toren geven wel aan dat de schutter hulpmiddelen heeft in de vorm van (uiteraard dag-nacht-zoom) camera’s, lasers en een atmosferische multisensor mast (voor ballistische verwerking). RT meldt verder dat de Armata een ‘active-phased array antenna‘ krijgt (elektronisch scannend zonder draaiende antenne). Wat je niet ziet op de meeste animaties.

(foto: youtube-frame via RT)

Gezien hetgeen RT meldt lijkt het er op dat de Armata gebruik gaat maken van een Arena-achtige radargeleide actieve afweer. Wel zonder een apart ‘hard-kill’ systeem. De 12.7 vierloops moet dit doen. De radarsensoren detecteren inkomende projectielen -inclusief tankgranaten-, wat de vuurleidingapparatuur razendsnel omzet in een richtoptie voor de 12.7 vierloops. Als de RT uitleg klopt, moet het 12.7 systeem wel onafhankelijk van de toren in een flits kunnen draaien en eleveren wil deze afweer granaten uit de lucht kunnen plukken. Granaten die volgens RT een snelheid mogen hebben tot 3000 m/sec. Wat met de Vo van circa 810 m/sec voor bestaande Yak-B 12.7 mm munitie toch wel enigszins optimistisch lijkt.

Kortom, ook met deze T-14 Aramata is het weer afwachten wat het in de praktijk zal worden. En hoeveel 120 mm granaten onze aankomende nieuwe ‘combined arms’ bataljons voor hun Leopards moeten bestellen.

Armed Forces Update van vandaag