Na verschillende korte films te hebben gemaakt die internationaal succesvol waren, is Son of a Gun de eerste feature-length speelfilm van de Australische regisseur en schrijver Julius Avery. Met een cast die onder andere bestaat uit Ewan McGregor en Brenton Thwaites lijkt niks een topfilm in de weg te staan. Toch valt de film hier en daar flink tegen.
Dat heeft overigens niks te maken met de visuals. Visueel is de film prachtig. Vanaf het begin zijn de beelden erg mooi gekadreerd en ze brengen precies de goede sfeer over. Maar dat blijkt enigszins schone schijn, want het verhaal is weinig verrassend.
Het verhaal speelt zich af in Australië en begint in een gevangenis, waar de 19-jarige JR (Thwaites) een halfjaar wordt opgesloten. Hij valt uit de toon. De gevangenis zit vol bebaarde, getatoeëerde rascriminelen, waaronder Brendan Lynch (McGregor). Zoals in elke gevangenisfilm verdelen ze zich in groepen. Ook is er een groep verknipte gedetineerden die zijn seksuele frustraties op de jongste gevangenen botviert. Het mag geen verrassing heten dat JR al snel door hen wordt opgemerkt. Lynch beschermt JR en zo komt de jongeling bij hem in het krijt te staan. Na zes maanden brommen komt JR weer vrij en helpt vervolgens op zijn beurt zijn prisonbuddy ontsnappen.
Dan begint het middenstuk van de film; de beide mannen groeien naar elkaar toe. Lynch ontwikkelt zich tot een vaderfiguur voor JR. Ze krijgen kort na de ontsnapping uit de gevangenis de kans een goudmijn te beroven. Hierbij is aan alle actiefilm-clichés gedacht: de opdracht komt van een maffiabaas met een Russisch accent die zijn vergaderingen achterin een striptent houdt, ze ontmoeten een lekker wijf, Tasha (Alicia Vikander), met een heftig verleden waar JR als een blok voor valt en waaruit een zwak liefdesverhaal ontstaat, ze komen terecht in een overval met gemaskerde mannen en vanzelfsprekend ontbreekt ook een achtervolging met de politie niet. Er zitten verschillende kleine twists in het verhaal, maar ook die missen helaas originaliteit. Het is allemaal al eens gedaan.
Jammer, want het acteerwerk van McGregor is uitstekend. Hij speelt van begin tot het eind ijzersterk en juist daardoor komt het spel van Thwaites wat mat over. Vikander maakt in haar rol als Tasha net als haar tegenspeler Thwaites geen indruk. Ze doen het wel beide erg goed op beeld en dat zorgt er gelukkig voor dat de scene’s tussen die twee wel lekker wegkijken. Ook heeft de film een solide soundtrack met onder andere Bon Iver (en ook onze eigen Charly Lownoise horen we heel even voorbijkomen).
Overall gezien is Son of a Gun zeker geen slechte film. Hoe clichématig ook, de visuals gedurende de hele film, het tempo in het verhaal, maar bovenal het acteerwerk van McGregor zorgen voor genoeg pluspunten voor een vermakelijke anderhalf uur. Avery laat zien dat hij als regisseur genoeg in huis heeft om wellicht voor toekomstige blockbusters te zorgen.
