Journalist Mischa Cohen van Vrij Nederland kreeg afgelopen week de interview-Tegel, hij sprak met Lieuwe van Gogh voor zijn verhaal. Cohen vertelt het verhaal van Van Gogh zonder quotes, alsóf het de overpeinzingen zijn van Theo van Goghs zoon. De interviewer over zijn interview dat geen interview is.
“Ik wilde Lieuwe al een tijdje spreken en probeerde het te regelen via Doesjka van Hoogdalem die goed bevriend was met Theo en veel contact had met Lieuwe. Toen haar documentaire was afgerond, lukte het eindelijk een keer om een afspraak te maken. Voordat we elkaar zouden spreken, kreeg ik gelukkig al de mogelijkheid om die documentaire te bekijken. De afspraak voor het interview vond plaats in de studio van Jeroen Hofman, hij zou hem eerst fotograferen en daarna was er tijd genoeg voor het gesprek. Maar ja, Lieuwe kwam niet opdagen.
“Toen Doesjka hem belde, bleek dat hij in de verkeerde tram was gestapt – eentje die de andere kant opging – nadat zijn fiets was gestolen. Ik wilde alweer teruggaan naar de redactie toen er opeens een taxi kwam aanscheuren; Lieuwe. Tijdens de fotosessie werd duidelijk dat hij de woorden ‘vader’ op zijn borst had laten tatoeëren, een bijzonder gegeven natuurlijk.
“Het gesprek liep heel goed, hij was openhartig over zijn leven. Het hielp vast dat ik zijn vader een beetje gekend heb, hoewel ik geen grote vriend was. Onze kinderen zaten op naast elkaar gelegen scholen en dus spraken we elkaar wel eens. Ook heb ik een zoon die ongeveer even oud is als Lieuwe dus dat was ook wel handig voor het contact, je snapt toch wat meer van de belevingswereld van die gasten.
“Tijdens het uitwerken wilde ik aanvankelijk de gebruikelijke vorm voor een interview gebruiken, maar het was ook mijn ambitie om de twijfel uit te drukken van Lieuwe om in de openbaarheid te treden. Er is altijd door alle media enorm aan hem getrokken om zijn verhaal te vertellen, maar hij heeft daar nooit zin in gehad, wilde zijn verdriet niet in de openbaarheid verwerken. Om die reden heb ik het verhaal zó opgeschreven alsof Lieuwe in die tram nadenkt of hij wil meedoen aan de fotosessie en het interview. Die tram is natuurlijk een metafoor. Ook qua taal wilde ik bij hem in de buurt blijven en daarom gebruik ik de woorden die Lieuwe ook gebruikt; de taal van een 23-jarige jongen.
“Doesjka stuurde hem een berichtje en hij liet weten het een okay verhaal te vinden, ook wilde hij wat exemplaren hebben. Contact heb ik niet met hem, ik heb geen zin om achteraan te sluiten in de horde van media die hem lastig vallen. Ja, dat is echt teveel gebeurd in het verleden. Hij zit volgens mij in Thailand en werkt hard aan zijn kickboksloopbaan.”
Foto: Martin Dijkstra.
