Het merk Jeep communiceert nog altijd het gevoel dat je met hun auto’s zo vanaf Omaha Beach via Bastogne kan doorstoten naar de Reichskanzlei in Berlijn.
Nou, niet met de meeste versies van de nieuwe Cherokee. Die zouden met hun doordeweekse voorwielaandrijving onglorieus vastlopen op de stranden van Normandië. Logisch, deze wagens zijn er allang niet meer voor GI’s, maar voor kazige gezinnetjes met 1.8 koters voor wie ‘het terrein’ hun Vinex-achtertuintje op het westen is (“Dan heeft u ‘s middags en ‘s avonds meer zon”, zo wist de makelaar).
Trouwens, een onvervalste Amerikaan is de Cherokee ook niet meer. Sinds het destijds halffailliete Chrysler werd uitgehuwelijkt aan de Fiat Group, zijn er redelijk wat fraaie halfbloedjes (de Jeep Renegade, de Lancia Thema) geboren. Ook de Cherokee blijkt bepaald geen bastaard. Hij staat bijvoorbeeld op een aangepast Alfa Romeo-platform, wat de rijkwaliteiten en het comfort uiteraard alleen maar bevordert. De Italianen hebben qua koplampen de ronde verbaasde kijkers van de vorige editie vervangen voor toegeknepen oogjes uit de Lancia-school. Het enige wat bleef zijn de negen trademark lamellen op de grille.
In de halve wereld en vooral de Verenigde Staten is de auto een mega-hit. Daar is ie al te koop voor een luttele 23 duizend dollar. Dan krijg je een 2.4 liter benzinemotor van zo’n 180 PK en voor ietsjes – circa 1500 dollar – meer mag je van Detroit op de meeste modellen de 3.2 V6 van 270 PK hebben. Dikke deal!
Dan nu Nederland met z’n twintig jaloezietaxen op vrijheid. Hou je vast: alhier kost de instapversie van de Cherokee (met dieseltje van 140PK) dik 44.000 euro. Yep, bijna het dubbele. En dan reken ik de operationele kosten – wegenbelasting, brandstof – niet eens mee. Nog een prijsknaller: het enige ware 4X4-model – de Trailhawk – met de zes cilinders heeft hier een catalogusprijs van bijna 68.000 euro (in de VS nog minder dan de helft, ook met V6). Je zou er een green card voor aanvragen en ja, je moet wel heel veel van het merk Jeep houden, om ‘em toch in deze bananenmonarchie aan te schaffen. Deze prima bolide is fiscaal de nek omgedraaid. Je ziet hem dan ook bijna nergens rijden. In de eerste drie maanden van dit jaar zijn er nauwelijks 20 weggezet. Zonde, want deze Cherokee is de ideale praktijkbak, voor zowel zakenpapa als klassepapa.
Ik mocht de versie met de 170 PK multi-jet een weekje uittesten. De motor was (zeer) kwiek en dankzij de negen (!) traps-automaat van topleverancier ZF altijd bij de les. In het verbruik merk je wel dat ie – hoezo Amerikaans? – veel gewicht, zo’n 1800 kilo, meesleept: 1 op 15 is zo ongeveer het hoogst haalbare. De Cherokee heeft daarnaast genoeg face om met z’n machtige en hoge zit een charmante player te zijn op de A10, maar hij laat zich ook goedmoedig inzetten om de kids naar school te shuttelen als het regent. Helaas is deze Jeep niet Labrador-proof, want zelfs voor jonge en drieste honden is de tildrempel te hoog.
Wel handig is weer dat je achterbank een tikje naar voren of achteren kan, om meer bagage of beenruimte te creëren. Het dashboard ziet er daarbij – de Turijn-touch – premium uit, met in het midden het scherm van Chrysler’s zeer gebruiksvriendelijke UConnect-systeem en (draai)knoppen, die zo dik zijn, dat King Kong ze nog zou kunnen bedienen. Chrysler-connaisseurs zien meteen dat alle schuifjes, metertjes en verzetjes uit het centrale magazijn komen.
Dus ze zitten ook in een budgetauto als de Dodge Dart, maar eveneens in een top of the line-Viper. En met z’n mix van Italiaanse innovatie en Amerikaanse traditie is de Cherokee een amusante Spaghetti Western (eentje met Clint Eastwood zelfs) geworden.
Maar ja, vanwege de halve taartpunt aan opbrengsten, die Mark Rutte (SP) van u en de FCA Group wil hebben (revolutie anyone?), is deze Cherokee een jaar na de lancering een exoot en zal dat, zo valt te vrezen, altijd blijven.
Voordeel is natuurlijk dat je in Nederland in een exclusieve auto rondrijdt en een fijne bovendien. In de VS scoort de Cherokee vette voldoendes op strenge consumentensites en wordt ie soms beter beoordeeld dan de Honda CRV, de Mazda CX5 of de Toyota RAV4, de voornaamste concurrenten aldaar. Hier moet de Cherokee het qua prijsklasse bijna opnemen tegen de BMW X3. Zucht. Nou ja, in Amerika is Heineken weer duurder.
Naschrift:
Bij de vorige Jeep, de Renegade, die ik voor TPO proef reed, maakte ik gewag van een startprobleempje, nadat ik mijn kids even had gedropt. Het start-stop-systeem had de motor daarbij even afgezet, maar eenmaal terug in de auto kon ik ‘em aanvankelijk niet meer zelf starten. Ik moest de handleiding er zelfs bij pakken. Ik had al een donkerbruin vermoeden dat dit geheel mijn eigen schuld was en dat bewijst ook de kordate verklaring van PR Manager Mirco Rácz van de FCA Group, waar het merk Jeep in Nederland onder valt.
Hij mailde: “Naar alle waarschijnlijkheid had je de sleutel in je broek of jas zitten [inderdaad, JHZ] en ben je uitgestapt [klopt, JHZ]. Vervolgens ben je weer ingestapt [Yep, JHZ] met een motor in stolstand [Oh, heet dat zo, JHZ]. Aangezien het elektronische contact verbroken was, dient de auto dan opnieuw bevestigd te krijgen dat jij de persoon bent met de sleutel. Dat kan op meerdere manieren. Een daarvan is de auto te sluiten en openen met de sleutel. Dat voorkomt dat als jij uit je auto bent, er iemand anders mee vandoor kan gaan.”
[Duidelijk, JHZ].
