De Middellandse Zee dreigt een grote terrine bouillabaisse van immigranten te worden. Paus Franciscus ziet er een groot wijwatervat in en pleit voor een wonderbare visvangst. Europese politici, levend onder de dictatuur van het politiek-correcte denken, sturen onthaalcomité’s de zee op om te redden wat er te redden valt. Gelukkig hebben we in Nederland de PvdA die het liefst tien miljoen immigranten ruimhartig wil opnemen, zodat deze partij straks weer de grootste wordt. Dat de traditionele achterban er anders over denkt en aan de lijve ondervindt wat de massa-immigratie in hun wijken betekent, bewijst hoe aandoenlijk naïef het PvdA-partijbestuur is. Dat die achterban emigreert naar de PVV is een natuurlijke en begrijpelijke reflex.
Wanneer komt er een einde aan deze farce van asielzoekers, waarvan de overgrote meerderheid geen asielzoeker is? Het is overduidelijk dat het gros van de bevolking het kotsbeu is. Hoeveel wrok is ondertussen al ontstaan in veel Nederlandse huizen omdat zoon of dochter geen woning kan vinden wegens de prioriteit die in wachtlijsten wordt gegeven aan vreemdelingen?
Elke dag opnieuw worden we lastig gevallen met verhalen over zielige vluchtelingen en illegalen die blijkbaar in de ogen van gezagsdragers en Tweede-Kamerleden niet illegaal zijn. Ergerlijk is de manier waarop de schuld van deze miserie vaak bij de Europeanen wordt gelegd. Wij doen te weinig om die vluchtelingen tijdig te redden van een verdrinkingsdood en om hen een menswaardige opvang te bieden.
Terwijl de schuld natuurlijk bij de immigranten zelf ligt en bij hun corrupte en onbekwame leiders. Een immigrant is in principe iemand die zijn verantwoordelijkheid voor zijn eigen land ontvlucht. Ook is het wrang dat mensen uit het Midden-Oosten en uit Afrika hun heil willen zoeken in de landen die hen vroeger hebben gekoloniseerd. Hebben ze misschien zulke goede herinneringen aan de koloniale periode?
Bij grote rampen elders in de wereld getuigt het Nederlandse volk, zoals de meeste Europeanen, hoe solidair ze kan zijn en welke grootscheepse hulpacties zij op voortreffelijke wijze weet te organiseren. Het mankeert hier niet aan solidariteit, wel aan verstand en wijsheid bij de Europese leiders. Naast opvang in de eigen regio, moeten asielzoekers die onze grenzen overschrijden eveneens opgevangen worden in centra in de eigen regio. Dit betekent dat ze allemaal per direct worden overgebracht naar deze centra. Europa en de internationale gemeenschap zullen dit maar wat graag willen financieren.
Ook zouden velen van onze landgenoten, waaronder allochtonen die uit deze landen afkomstig zijn, hun bijdrage kunnen leveren voor een goede opvang. Zoals bijvoorbeeld onderwijs voor de kinderen, ziekenzorg of extra opleiding voor de volwassenen om in het eigen land een bedrijfje te kunnen opzetten. Ook nazorg in de landen van herkomst kan vanuit de ambassades begeleid worden. De miljarden die de Europese landen nu besteden aan de opvang van asielzoekers kunnen beter aangewend worden voor een oplossing die perspectief biedt voor de langere termijn.
Als de Europese Unie daadkrachtig optreedt, op korte termijn opvangcentra in de regio’s organiseert en via internet haar beleid overal bekend maakt, zullen in de tweede helft van dit jaar er geen sukkelaars meer verdrinken in de Middellandse Zee.
Juliaan van Acker is emeritus hoogleraar aan de Radbouduniversiteit Nijmegen.
