Maurice Hermes woont en werkt in Berlijn aan zijn eenmansproject Neugeborene Nachtmusik. Het debuutalbum laat hij zijn visie horen op elektronische muziek ofwel, om in vaktermen te blijven, soundscapes. Heel knap dat Hermes in zes klanklandschappen muzikaliteit en een behaaglijk soort doemgevoel soepeltjes in elkaar laat lopen.
Daarom is het allesbehalve storend dat Neugeborene Nachtmusik soms doet denken aan gekende pioniers als Tangerine Dream, of aan de door cyberneticawetenschap geïnspireerde, latere periode van Clock DVA. Hermes snapt dat je veel meer kunt doen met geluid en ambiance. Gedurfd om de vocalen al vervormend tussen klanken te stoppen die gelaagd ineen grijpen. Of om Kino Sputnik de hoogte in te stuwen met behulp van stevige, monotone beats, vergezeld van fragmenten uit een fictieve ruimtevaartdocumentaire.
Neugeborene Nachtmusik put uit tegenstellingen die elkaar haarfijn aanvoelen en aanvullen. Verleden in toekomst, digitaal in analoog, melancholie verstrengeld in een onheilspellend soort sci-fi romantiek. Neugeborene Nachtmusik is puur retrofuturisme. Andere begrippen die dit project duiden: weids, caleidoscopisch, industrieel. Noem het muziek voor een nachtclub in de nabije toekomst op een verre planeet.
Dit opmerkelijke debuut verschijnt via het Nederlandse Enfant Terrible dat gespecialiseerd is in nieuwerwetse elektronische muziek. Voorheen bracht het label opvallende platen uit van onder meer Distel en Europ Europ.
