In de hal van het Europees Parlement staat Marietje Schaake, Europarlementariër van D66. Ze staat een buitenlandse filmploeg te woord. Ik schiet haar voorlichter aan: ‘we filmen hier vandaag en morgen voor GeenStijl. We willen Marietje graag aan het woord laten over TTIP’. De voorlichter had er geen zin in.
Erg verrassend was dat niet. Voor mijn reportage was ik al een tijdje bezig potentiële geïnterviewden te benaderen. Een van de eerste e-mails ging naar D66. Het antwoord liet nog geen uur op zich wachten: ze lieten dit verzoek graag aan zich voorbij gaan. Een reden kwam er niet. Op een latere e-mail kwam helemaal geen antwoord meer. Twee maanden later in de hal van het Europees Parlement kwam in een tussenzinnetje een begin van een reden: ‘dat is ons publiek niet’, mompelde de voorlichter.
Zo gaat dat dus bij D66: journalistiek moet kunnen dienen als PR en als dat niet mogelijk is, doe je er niet aan mee. Verantwoording is alleen nodig als het publiek je welgevallig is. Gelukkig was ik op deze ‘reden’ voorbereid. ‘Weet je dat D66 deze week op GeenStijl adverteert?’ probeerde ik. De voorlichter gaf geen antwoord.
Nog geen kwartier later kwam ik Marietje en haar voorlichter weer tegen. Ik probeerde het nog een keer. Echt enthousiast leek Marietje niet. ‘Ik heb je advies van anderhalf jaar geleden ter harte genomen’, begon ik. In 2013 interviewde ik Marietje in het kader van haar (mislukte) lijsttrekkerscampagne. ‘Je zei toen dat er veel goede verhalen te vinden zijn in Brussel’, meldde ik. ‘Ik schrijf inmiddels regelmatig over Europa.’
Echt vrolijker ging Marietje er niet van kijken. Opeens bedacht ik me dat ik soms kritisch over Marietje schrijf. Ik zei: ‘je krijgt nu ook meer kritiek, maar we hebben verschillende rollen, nietwaar?’ Toen zei Marietje iets interessants. ‘Dat denk ik niet’, meldde ze. Marietje wilde nog wel even kwijt dat ze niet al mijn stukken even goed vond. Toen moest ze weg. De voorlichter herhaalde een dag later via de mail de ‘nee’ van D66. Dat durfde Marietje niet in mijn gezicht te zeggen.
Marietje vertelt iedereen die het weten wil dat EU-VS-handelsverdrag TTIP een goed idee is, maar aan GeenStijl wilde ze dat niet uitleggen, ook niet toen ik meldde dat D66 samen met de PVV de enige partij was die niet mee wilde doen. De reden kan alleen inhoudelijk zijn want D66 adverteert op GeenStijl en is dus geïnteresseerd in de GeenStijl-doelgroep. Ook staan D66-ers in Den Haag GeenStijl graag te woord. Wat is dan het probleem?
Marietje heeft een dermate positieve visie op TTIP dat die door vrijwel niemand wordt gedeeld. Ook voorstanders van meer vrijhandel zien problemen in dit verdrag tussen de EU en de VS. Alleen Marietje lijkt van mening dat alles wel goed komt en suggereert dat iedereen nog achter dit verdrag staat ook. In werkelijkheid is er nog heel wat overtuigingswerk te doen. Waar kun je dat beter doen dan op een website waarvan je denkt dat er mensen komen die het niet met je eens zijn?
Zo gaat dat dus bij D66. Marietje had wel zin in een interview toen het haar uitkwam, maar nu de tegenstand tegen TTIP groeit houdt ze boot resoluut af. Ze weet dat we dan in discussie moeten over Europese democratie, publieke verantwoording en steun voor Europees beleid. Allemaal geen PR voor Marietje. Geestig dus dat ze mij ooit vertelde dat ze wil dat burgers om meer verantwoording gaan vragen en dat ze in 2013 zelf op ThePostOnline schreef dat het publiek meer betrokken zou moeten worden bij TTIP. Dat wil ze dus alleen als het gegarandeerd Marietje-PR oplevert.
Zo komt dat andere doel van D66 – meer vertrouwen in Europa – niet echt dichterbij.
In Blij met D66 gaat Chris Aalberts op zoek naar de essentie van D66.
