Presentator Manuel Venderbos stapte afgelopen maart op bij de EO waar hij vijftien jaar programma’s maakte. Via Facebook liet hij destijds weten zich niet langer te kunnen vinden in de huidige koers, de visie en het vervolg van de EO. “Na 15 jaar vol ups en downs hebben we moeten constateren dat we uit elkaar zijn gegroeid.”
Venderbos maakte voor de EO vaak docu-achtige programma’s met veel interviews. Zo sprak hij jarenlang voor het tv-programma JONG met jongeren die iets bijzonders hadden meegemaakt en onderzocht hij homohaat in Rusland voor 3 Onderzoekt. Onlangs dook hij weer op als presentator/interviewer van het Omroep West-programma Onder de Paraplu, waarvoor hij mensen portretteert die een psychische aandoening hebben.
Hoe ben je in contact gekomen met Omroep West?
“Ik ben twee jaar geleden betrokken geraakt bij ‘Donate a Gift’, de grote kerstactie waarbij de regio op stelten wordt gezet om de minderbedeelden in de omgeving een mooie kerst te bezorgen door een kerstpakket of een extra voedselpakket te geven. Afgelopen jaar was ik één van de gezichten van de actie op radio & tv. Daarnaast viel ik al af en toe in bij programma’s. Het was een beetje als thuiskomen want op de plek waar nu de omroep gevestigd is, waren vroeger de voetbalvelden waar ik als jochie voetbalde. En ik keek vroeger al naar West omdat ze extra veel ADO uitzonden.”
Had je zelf het idee voor dit programma of lag het al klaar?
“Dit idee komt bij Omroep West vandaan. Zij waren hier al mee bezig samen met Stichting Anton Constandse, waar alle hoofdpersonen van Onder de Paraplu vandaan komen. In JONG heb ik dit type verhalen ook gemaakt, maar meestal werden de psychische aandoeningen ‘overgeslagen’. Terwijl juist die mensen best vaak met vooroordelen te maken hebben en onwetendheid tegenkomen.”
Wat is je opgevallen aan die mensen?
“Kijk vooral zelf een aflevering (check). Ik vind dat het ons goed lukt om de mens achter de aandoening te laten zien en daardoor dat stigma naar de achtergrond te laten verdwijnen. En ja, ook dan zie je gelukkige momenten en momenten dat het leven oneerlijk is. Maar dat geldt net zo hard voor jou en mij.”
Jij bent van het genre ‘inleven in mensen’ en vraagjes stellen zonder perse een mening te hebben. Had je het idee dat je soortgelijke programma’s niet meer kon maken bij de EO?
“Inderdaad, gek genoeg niet! Maar NPO-breed is er een, vind ik, bizarre keuze gemaakt om minder human-interest programma’s uit te zenden. Er werd bezuinigd en de focus kwam op andere dingen.”
Je hebt aangegeven dat jouw visie van tv-maken en die van de EO niet meer met elkaar overeenstemden. Waarom eigenlijk niet?
“Niet alleen de visie op TV maken, maar ook de visie op het leven en ook wat betreft geloof. Daar wou ik het graag bij laten.”
Het lijkt erop dat de EO een nieuwe weg in is geslagen; wat meer op effect gericht. De documentaires van Jojanneke over de prostitutie en Zo zijn we niet getrouwd zijn daar goede voorbeelden van. Wat vindt je van die programma’s?
“Ik ben in het algemeen niet zo’n fan van huwelijkstherapie op TV. Niet bij de NPO en niet bij RTL. Je zult het eventuele betrokken kind maar zijn. En Jojanneke vond ik qua uitvoering niet helemaal mijn stijl – een tikkie belerend en ten strijde trekken tegen prostitutie was met een andere omroep spannender geweest – maar ik vind wel dat ze een belangrijk thema aan de kaak heeft gesteld. Er ligt nog een origineel format bij producent Skyhigh TV op de plank over hoeren in combinatie met mij als presentator. Dat zou ik graag nog eens maken.”
Wat zijn je plannen verder?
“Ik ben bezig met twee pilots, die ik natuurlijk het liefst slijt aan een landelijke zender. Eentje in de hoek van Hello Goodbye en de ander zeg ik nog even niks over. En de radio lonkt, want dat is mijn eerste liefde. Ik heb net een gloednieuwe demo opgenomen, het is een beetje wat ik bij 3FM jarenlang gedaan heb, een music-driven-formule, als duo, mét een bekende vrouw. Docu’s zou ik ook graag maken, maar wie wil dat niet? Zowel voor als achter de camera. In m’n eigen stijl met humor, naar het voorbeeld van Louis Theroux. Naast dit alles ligt er concreet nog een aanbod om de regie van een serie te doen. Maar het zou net zo goed kunnen dat ik in juli weer met lege handen sta.”
Blijf je je geloof uitdragen in je programma’s of is dat niet je missie?
“Nou, je hebt me de afgelopen vijftien jaar ook niet echt met een bijbel onder m’n arm kunnen betrappen, of wel? Sterker nog: na dik tien jaar EO vond ik het zelf ook wel gek dat ik nog nooit een programma over geloof had gemaakt. Toen heb ik iets bedacht met uiteraard een vleugje humor, dat is reeds in de pilotfase gekilld. Maar goed, momenteel zit ik even in een apatheïstische (check weer) fase. Zoek dat woord maar op. Het zit ergens tussen Tijs van den Brink en Arjen Lubach in.”
Tot slot: Jij wilde ooit op een boot van de Gay Pride, maar de EO verbood het. Je hebt met een regenboogvlag gezwaaid in Rusland en kreeg veel kritiek. Wat vond je van het verhaal van Thony op een EO-website die door God was genezen? Heeft die visie van de EO misschien iets te maken met je vertrek?
“Over dat verhaal van Thony is alles al gezegd. En dat ik op het thema van homoseksualiteit linksbuiten de lijntjes kleurde is ook geen nieuws. Het moge duidelijk zijn dat het verschil van inzicht op dat vlak aan beide kanten geen positieve bijdrage heeft geleverd.”
