In 2012 is NPO-kijkend Nederland in de ban van de dan nog 19-jarige Douwe Bob Posthumus, die de eerste editie van De Beste Singer-Songwriter van Nederland wint, een door Giel Beelen bedachte talentenshow voor singer-songwritertalent. Het legt de jonge singer-songwriter niet bepaald windeieren. Posthumus, bekend als Douwe Bob is inmiddels 23 en bracht vorige week zijn tweede album uit. Pass It On kwam binnen op nummer 1.
Bob wordt geboren in Amsterdam als zoon van Simon Posthumus, bekend van de ontwerpersgroep The Fool. Op zijn zesde begint hij met pianospelen, voornamelijk jazz en klassiek. Later begint hij ook met gitaar en het schrijven van nummers. In 2012 wint hij De Beste Singer-Songwriter van Nederland, een jaar later komt zijn debuut Born In A Storm uit.
Wie het album van Douwe Bob wil vergelijken met meer gevestigde artiesten, komt tot de conclusie dat Pass It On wat heeft van Waylon, Paolo Nutini, Ben Howard en zelfs een klein beetje Electric Light Orchestra en Supertramp. Hij neemt het beste van de stijlen waarin deze artiesten zitten en creëert daarmee zijn eigen stijl die hij op Pass It On nog beter weet te vangen dan op Born In A Storm. De combinatie van pop, singer-songwriter en country maken de nummers op Pass It On hapklaar en zelfs ietwat catchy. Heel af en toe zijn de nummers wat voorspelbaar, maar dat sneeuwt snel onder door de rest van de nummers.
Die eigen stijl had Bob op zijn vorige album ook, maar op Pass It On lijkt het allemaal net iets beter tot zijn recht te komen. Bob’s stem klinkt volwassener en ontwikkelder, zijn muziek zit net even wat strakker en ingenieuzer in elkaar. In twee jaar tijd heeft Bob zich muzikaal en vocaal ontwikkeld en is lijkt hij meer zijn eigen stijl te vinden. Vergeleken met Born In a Storm zijn de nummers nog altijd even radiovriendelijk, maar dan net een niveautje hoger. Het ideale moment voor Pass It On is wellicht in de auto, wanneer je tijdens een road trip een zonnig nieuw landschap inrijdt met de ramen open.
