Van Radiohead tot Einaudi en Debussy. De Nederlandse Harpiste Lavinia Meijer heeft altijd als doel gehad om te haar publiek te verrassen. Op haar meest recente album Voyage neemt ze de luisteraar mee op reis door de muziek van Franse componisten van begin vorige eeuw tot nu. “De uitdaging is om de breedheid van de harp te blijven ontdekken. Dat houdt in dat ik goed geaard blijf in de klassieke hoek maar ook goed, snel, en gefocust kan omschakelen. Waarom niet een Barok stuk naast een modern klassiek stuk, of zelfs naast een pop stuk?”
De in Zuid-Korea geboren Lavinia Meijer werd geadopteerd door een Nederlands gezin en begon op haar negende de harp te bespelen. Ze bleek een groot talent en won al snel in binnen en buitenland prestigieuze prijzen. Na haar opleiding aan de conservatoria van Utrecht en Amsterdam speelde Meijer solo concerten over de hele wereld, waaronder Carnegie Hall in New York en het Concertgebouw in Amsterdam. In 2009 won ze de Nederlandse Muziekprijs de hoogste onderscheiding die in Nederland kan worden uitgereikt in de klassieke muziek. In 2012 bewerkte de harpiste de muziek van de Amerikaanse componist Phillip Glass op het album Metamorphosis/The Hours, waarvoor ze een platina onderscheiding ontving.
Voyage begon bij drie klassieke stukken die specifiek voor de harp werden gecomponeerd door twee Franse componisten uit de vorige eeuw: Introduction and Allegro van Maurice Ravel en Dance Sacrée en Danse Profane van Claude Debussy. “Die stukken ben ik al vrij jong gaan spelen en dat waren voor mij altijd de pareltjes van het bestaande harp repertoire”, vertelt Meijer. “Die wilde ik altijd al opnemen en ik kreeg nu de kans om dat met het Amsterdams Sinfonietta te doen.”
“Daaromheen wilde ik heel graag een brug maken naar de muziek van nu via de muziek van Érik Satie die ook in de tijd van Debussy en Ravel leefde maar ook heel erg in de tijd van nu staat doordat hij ook heel veel in films gebruikt wordt”, gaat de harpiste verder. “Zo kwam ik vervolgens uit bij een componist van nu, Yann Tiersen, die onder andere bekend is van de muziek voor de film Amélie. Ik dacht waarom kan ik die vier componisten niet samenbrengen en een brug slaan tussen de oude klassiekers naar een componist van nu.”
De volgorde van de stukken zoals ze op het album staan zijn van groot belang voor Meijer. “Ik kreeg ik op een gegeven moment een soort visioen dat ik s’nachts op sta, m’n koffers pak bij het maanlicht, de wijde wereld in trek, ik ergens naartoe reis waarvan ik niet weet waar ik uitkom en opeens wordt je verrast door de mensen en de warmte van waar je uitkomt”, legt Meijer de titel Voyage uit.
Die beeldende kwaliteit van de muziek wilde Meijer ook terug laten komen in de vormgeving van het album. “Ik had Jeroen Krabbe gevraagd om een persoonlijke tekst waarbij hij ook zijn ervaringen bij het beluisteren van de muziek vertaalde in keuzes van zijn eigen schilderijen. Hij heeft er zelf gedichten bij gevonden van bekende dichters en een leuk persoonlijk verhaal bij geschreven waarmee de lezer zich ook kan identificeren. Ik hoop dus ook dat als je de muziek luistert je een mooie reis maakt door de muziek.”
