Een spontaan applausje van wildvreemden als je voorbij cruist? Meet de F-Type.
Heus. Dat overkwam mij. In Amsterdam zelfs. Ik draaide vlak voor CS, die haakse rechterbocht richting het Oosterdok op en boven mij staken mensen spontaan hun duim omhoog om daarna te ontsteken in een amicaal applaus. Dat zal ongetwijfeld iets te maken hebben gehad met de epische looks, maar met name met de sound (een boel geronk, geknetter en gebrul) die de coupé voortbrengt. Als je hem start, klinkt het alsof je per abuis het gaspedaal te diep hebt ingetrapt, of beter: alsof je net een grizzlybeer uit zijn winterslaap hebt gewekt.
Ga je rijden, dan is het helemaal een symfonie van benzine, olie, rubber en CO2, dat via een gehaaid instrumentarium (allemaal klepjes, gecombineerd met wat bits & bytes) via twee machtige uitlaatpijpen wordt geleid die bij de kont in het midden van de auto uitkomen. En tja, dan heb je ook nog een knop op de middenconsole die deze akoestische geurvlag (iets met Active Exhaust) versterkt tot wat ze bij Spinal Tap volumestand 11 noemen. Haal eigenlijk maar die Berlijnse muur aan Marshall-speakers, die Motörhead altijd gebruikt, even voor het netvlies, denk daar die tsunami aan decibellen van The Ace of Spades bij, mix dat weer met het geluid van een crashende Concorde en dan heb je mij als ik losjes met deze F-type voorbij kom janken. Het is een (leuk) wonder dat de Jag een typegoedkeuring heeft gekregen.
In het begin kijk je nog half verontschuldigend om je heen als je de auto net heb gestart. Maar dat duurt niet lang. De kleine week dat ik de F-Type had (even de administratie: een 3.0 V6 Supercharged van 340 PK) knalde ik als een soortement Chuck Yeager in zijn Lockheed F104 Starfighter (die met de haast permanente naverbrander) in één lange oerkreet over de Groningse en Drentse dreven. Dit is overigens wel een voertuig dat eerlijk gezegd nooit goed valt te parkeren. Niet alleen omdat het zicht naar achteren door twee aluminium steunbalken neerkomt op het perspectief dat je bij een beslagen duikbril hebt, maar vooral ook omdat de Jaguar vanaf de parkeerplaats steeds naar je blijft lonken. ‘Waarom gaan we niet een stukkie scheuren?’ De F-Type doelloos voor je huis laten kwijnen, is alsof je een platonisch huwelijk beklinkt met Katja Schuurman.
Dus dan vind je jezelf opeens terug op een donker ongans tijdstip, blazend van oneindig naar oneindig. Dat is precies ook de dimensie waar de F-Type het beste tot z’n recht komt. Ofschoon je hem ook kan rijden als Grand Turismo (en met 1 op 12 nog redelijk zuinig ook, in de laatste lange slag van de 8-traps automaat) heeft ie niets te zoeken in het reguliere verkeer dat bevolkt wordt door caravans, trucks, babyboomtreuzelaars en suïcidale sukkels met Halfords-skirts die een duel met je willen (hoe onnozel). Overdag op drukke wegen is rijden in deze coupé een excercitie in frustratie.
Je bijt je stuur bijkans doormidden als jij in 5.3 seconden naar de honderd kan, een top hebt van 260 km/u, maar je voorganger een rotonde met negen verschillende sukkelsnelheidjes neemt, om daarna op diezelfde N-weg met doorgetrokken streep flink door te accelereren naar 68 kilometer per uur. Het is alsof Messi moet meespelen met de 4de klasse zaterdagamateurs van VV Jipsing Boermussel (of Feyenoord), Eric Clapton die op tour moet met de Jostiband (of de 3J’s), of Winston Churchill in een Lagerhuis vol Halbe Zijlstra’s (of Jesse Klavers).
Denk overigens vooral niet dat we hier te maken hebben met een bruut van een bak. Toegegeven, hij heeft een zekere bite en beschikt over wat je automotive sarcasme zou kunnen noemen. Daar is het uiteraard een op en top Engelsman voor. Dat geldt meteen ook voor zijn eigenzinnigheid, zijn excentriciteit en ja totale – edoch functionele – gekte (vooral de V8 R-versie met 550 PK), die op dat drijvende continent voorkomt. De F-Type doet bovendien ook niet per definitie wat je wil en al helemaal niet bij een lichtvochtige tot kletsnatte ondergrond, maar blijft wel every inch a gentleman. Deze bolide laat zich prima vergelijken met James Bond’s iconische Tom Ford-kostuum, waarover drager Daniel Craig sprak: “Het moet suggereren dat je zó kan doden.”
Enter de F-Type. Als deze Jag dan ook een beroep zou hebben, dan zou hij getormenteerd spion zijn bij MI6 met een License to Speed.
Wanneer je wil weten wat ie kost kun je hem niet betalen. Maar anyway, de instapper – u begrijpt: dit is een relatief begrip bij Jaguar – komt op een dikke 89-duizend euro. Toegegeven, daar kun je tegenwoordig Winschoten voor kopen, maar in de huidige sportautoverhoudingen is dat een alleszins schappelijk bedrag. Sterker nog: in mijn omgeving werd de Jag – met zijn übercoole automatische spoilertje achterop – aanhoudend hoger ingeschaald. Geinig en heel supercar-esk zijn bijvoorbeeld tevens de ventilatie-ogen, die vanzelf uit het dashboard opduiken als je ze nodig hebt.
Vanzelfsprekend: als je het F-Type gamma verder naar boven afwerkt (er zijn diverse V6-en en V8-ten, roadster’s en natuurlijk die totaal maffe R-versie, desgewenst met allwheeldrive en handbak), stijgt de prijs progressief door, maar geloof me, die basis-V6 voldoet uitstekend, zelfs bij doordeweekse toepassingen. Deze Jaguar beschikt namelijk over een verrassend bruikbare bagageruimte. Natuurlijk niet voor je Corendon-tokkiekoffer, maar wel voor zo’n cabin approved Rimowa-rollertje. Staat bijzonder sexy ook nog.
Toch even een klein waarschuwend vingertje. De F-Type telt slechts vier plofzakken. Niet dat dit deze wagen nou acuut onveilig maakt – er zit wel een NASA-hoeveelheid aan elektronica in die je binnen de lijntjes houdt – maar je verwacht wat meer. Het zal verder niemand verbazen, vermoed ik, dat de F-Type vrij hard is afgeveerd. Je voelt niet elk dubbeltje op de weg, maar twee eurostukken zeker. Gelukkig wordt dit weer slim gecompenseerd door de twee zalige stoelen.
Deze Jag is een heer van stand en een kwajongensdroom tegelijk en ik heb daarbij een suggestie voor de ingenieurs, daar in Castle Bromwich: zou het wellicht mogelijk zijn om de hitsige beat van Sympathy for the Devil er via die dubbele uitlaat uit te laten knallen? Zou een treffende soundtrack zijn.
Please allow me to introduce myself
I’m a Jag of wealth and taste
I’ve been around for a long, long year
Stole many a man’s soul and faith
