Bad City, Iran, is een stukje buitenstad dat lijkt te zijn vergeten door de rest van de wereld. De jaknikkers pompen olie omhoog. Er zijn huizen, maar er lopen nauwelijks mensen op straat. De wetteloosheid regeert hier. Een jonge man, Arash (Arash Marandi), pikt een kat op van straat. Hij steekt een brug over, over een greppel bezaaid met lijken.
Arash is de zoon van een junkie. Vader Hossein (Marshall Manesh, True Lies) heeft schulden uitstaan bij een pooier/dealer, maar het is Arash die betaalt. Zijn verdiensten als tuinman van een rijkaard, zijn auto wordt zelfs meegenomen. Dat verandert dankzij een geheimzinnig, gesluierd meisje (Sheila Vand, Argo). Zij loopt ’s nachts in haar eentje op straat en jaagt op slechte mensen. Als ze haar slachtoffer heeft gekozen, schuiven twee spits hoektanden naar buiten.
A Girl Walks Home Alone At Night is een Iraanse film, Perzisch gesproken ook, die nooit in Iran had kunnen worden opgenomen. Het landschap van Taft in Californië moet doorgaan voor het Midden-Oosten, en dat werkt. In sfeervol zwart-wit is een allegorische vampier-western opgebouwd, met in het hart de bijzondere relatie tussen Arash en de sluipmoordenares.
Regisseur Ana Lily Amirpour heeft stijl, een eigen signatuur. Dat zie je alleen al aan de hoofdrolspeelster, die in de film niet weinig wegheeft van de filmmaker zelf. Met een ‘geleend’ skateboard lijkt ze door de straten van de buurt te zweven, haar zwarte chador wappert opzij en toont haar zwart-wit gestreepte shirtje daaronder. Want thuis, achter gesloten deuren, is ze een gewone jonge vrouw die electropop luistert.
Ook is er de scène waarin ze pa Hossein stalkt. Ze spiegelt elke beweging die hij maakt, wat een beetje doet denken aan de iconische spiegelscène uit Duck Soup van de Marx Brothers. Maar de dreiging die bij deze versie hoort voel je ook. Als Amirpour een andere filmmaker citeert, of een eerbetoon geeft, doet ze dat nooit zonder haar eigen nuances. Daardoor voelt het toch fris en nieuw.
Het verhaal stevent af op een gevaarlijke driehoek. Arash is gefascineerd door het mysterieuze meisje. Hoe wederzijds dit ook is, zij heeft haar eigen agenda. En dat roept de vraag op of deze twee samen kunnen zijn, al hoop je als kijker op niets anders. A Girl Walks Home Alone At Night is een klein verhaal, waarvoor een hele eigen wereld leven is ingeblazen. Je hoort het daardoor niet zomaar aan, je glijdt erin mee.
Na dit eerste succes heeft Amirpour weer een project op stapel staan dat klinkt wederom als een bijzondere mix van stijlen. The Bad Batch. Lukt het haar opnieuw, om haar eigenzinnige stempel daarop te drukken, dan zou ze wel eens een storm kunnen gaan veroorzaken. Na een eerste speelfilm als deze wil je daarvoor op de eerste rang zitten. Maar eerst kun je deze film zien, en opnieuw zien, en je er opnieuw aan overgeven.
