De eerste recensie is binnen. Martin Bosma, Tweede Kamerlid voor de PVV en auteur, krijgt voor zijn vandaag verschenen pil Minderheid in eigen land, over Zuid-Afrika, de Boeren en de Nederlandse omgang met het ANC welgeteld 1 balletje in NRC Handelsblad. ‘Bosma schreeuwt de lezers urenlang in het gezicht. Het boek is een uit z’n voegen spattende Kamervraag’, aldus recensent Toef Jaeger. 

‘Nederlandse omroepcoryfeeën, zoals Maartje van Weegen en Pia Dijkstra, hebben zich voor ANC-zender Radio Freedom ingespannen, die onder meer opriep om tegenstanders met brandende autobanden te vermoorden’

“Ik wist van tevoren dat dit boek zou worden afgefakkeld in de mainstream media. Alles wat je als PVV’er produceert is in die kringen immers verdacht, of van laag allooi, of je hebt volgens hen een geheime agenda. Ik zal als een verdediger van de apartheid worden weggezet, of als iemand die niet weet waar hij het over heeft. Dat zij zo. Ik schrijf voor de mensen die bereid zijn om mijn boek te lezen en ik hoop hen via optredens in de media te bereiken. Niet via de recensenten.”

U hebt zich er niet gemakkelijk vanaf gemaakt. Meer dan 500 pagina’s, 2000 voetnoten, veel bronnenonderzoek.
“Ik heb hier vier of vijf jaar aan gewerkt. In mijn vrije tijd en in de weekenden. Ik vind het goed als Kamerleden naast hun parlementaire werk zich verdiepen in andere zaken. Ik heb veel tijd doorgebracht, samen met mijn assistent Floris van Zonnebeld, in archieven. Vooral in dat van het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis in Amsterdam. Daar vond ik een schat aan informatie. Soms te mooi om waar te zijn.”

Vertel?
“Daar stuitte ik bijvoorbeeld op de kwestie van Radio Freedom, die door de media verder nooit echt is uitgeplozen. Allerlei Nederlandse omroepcoryfeeën, zoals Maartje van Weegen en Pia Dijkstra, hebben zich voor die ANC-zender ingespannen, die onder meer opriep om tegenstanders met brandende autobanden te vermoorden. Radio Freedom draaide liedjes als ‘Skiet de Boer’. Er is veel Nederlands belastinggeld in die zender gestopt, dat is gewoon ontvreemd.”

‘Vergeet niet dat clubs als RaRa extreem gewelddadig waren. Dát was het klimaat in Nederland. Ze werden door de overheid gesubsidieerd, zij vertolkten de heersende mening, maar ze zaten fout. Het zou ze sieren als ze dit zouden erkennen en als ze hun excuses zouden aanbieden’

Het lijkt alsof Zuid-Afrika een oude liefde van u is?
“Nee, dat is niet zo. Ik ben er tijdens de apartheid ook nooit geweest. Pas in de afgelopen jaren ben ik me intensief met de geschiedenis van de Afrikaners, de Boeren, gaan bezighouden en dan blijkt dat je veel informatie alleen vindt in Afrikaanstalige publicaties. Wat mij opviel is hoe nauw ooit de banden waren tussen Nederland en Zuid-Afrika. Dat hoor je natuurlijk wel van oudere mensen, maar dat de steun aan de Boeren tijdens de Boerenoorlogen van zo diep kwam en dat de sfeer onder Nederlanders zo anti-Brits was, dat verbaasde mij wel. Er was in Nederland aan het begin van de 20e eeuw echt honger naar informatie over de Boeren. Men voelde zich verwant.”

U projecteert het lot van de Boeren die in eigen land zouden worden achtergesteld en gediscrimineerd op dat van autochtone Nederlanders. Ook die worden over enkele decennia in eigen land een minderheid, schrijft u, en een toekomstige islamitische meerderheid zou hen kunnen bedreigen. Is dat geen vergezochte constructie?
“Ik wilde die mogelijkheid vanaf het begin in het boek aan de orde stellen. Ik ben gefascineerd door de theorie van Amy Chua, een professor aan Yale University, die beschrijft hoe in verschillende landen specifieke minderheden het goed doen. Zij domineren het bedrijfsleven en de financiële wereld en ze zijn vaak kwetsbaar en hebben te lijden onder fysieke aanvallen en discriminatie. De Chinezen bijvoorbeeld in Aziatische landen,  de Boeren in Zuid-Afrika, of de Joden voor de oorlog in Duitsland, die letterlijk werden uitgeroeid. Ik vroeg me af wat de positie wordt van de oorspronkelijke Nederlanders als die straks zo’n Economisch Succesvolle Minderheid zijn. De Afrikaners gaan ons voor: zij zijn de eerste westerse proefkonijnen in een multicultureel laboratorium.”

Het boek leest ook als een langgerekte aanklacht tegen linkse Nederlandse anti-apartheidsactivisten, die het ANC steunden en bleven steunen hoewel allang duidelijk was hoe gewelddadig en extremistisch het ANC was. Waarom?
“Er was onder de elite in Nederland in die jaren maar een enkeling die het hoofd koel hield. Frits Bolkestein behoorde daar toe, Henk Vonhof, professor Couwenberg, Prosper Ego, de kleine christelijke partijen. Die waren altijd kritisch. Maar verder was je een ‘racist’ als je één verkeerd woord durfde te zeggen over het ANC. Dan had je een enorm probleem. Vergeet niet dat clubs als RaRa – de Revolutionaire Anti-Racistische Actie – extreem gewelddadig waren. Dát was het klimaat in Nederland. En die mensen hebben het dus helemaal bij het foute eind gehad. Ze werden door de overheid gesubsidieerd, zij vertolkten de heersende mening, maar ze zaten fout. Het zou ze sieren als ze dit zouden erkennen en als ze hun excuses zouden aanbieden.”

‘De situatie in Zuid-Afrika is ook vreselijk. Er zijn 114 rassenwetten aangenomen onder het ANC, die bedrijven bijvoorbeeld verplichten om blanken te ontslaan. Dat is racisme’

Het boek was er bijna niet geweest. Uw vorige uitgever, Prometheus/Bert Bakker, weigerde het manuscript en Geert Wilders, uw politiek leider, vond het ook maar niks?
“Ik weet niet op welke gronden het manuscript werd geweigerd. Ik begreep dat een aantal auteurs dreigde op te stappen als dit boek zou worden gepubliceerd. Geert Wilders heeft nooit iets negatiefs over het boek gezegd. Dat is een verhaal dat rondzingt in de media, maar dat niet klopt.”

U beschrijft het huidige Zuid-Afrika – en overigens ook een land als Zimbabwe – als een tamelijk desolate omgeving, waar de misdaad tiert en blanken voortdurend op hun hoede moeten zijn. U draagt uw boek op aan een slachtoffer van het geweld tegen burgers: Willemientje Potgieter, een kind nog, ‘net uit de luiers, zo in een kistje’.
“De situatie in Zuid-Afrika is ook vreselijk. Er zijn 114 rassenwetten aangenomen onder het ANC, die bedrijven bijvoorbeeld verplichten om blanken te ontslaan. Dat is racisme. Nu moeten er bij Eskom, het stroombedrijf, weer 1500 blanken worden ontslagen. Hoogopgeleiden verlaten het land. Die tref je aan in Londen of in Perth – daar zijn de elektriciens tegenwoordig voor een groot deel vakmensen uit Zuid-Afrika, hoorde ik – of op het platteland van Canada, waar je Zuid-Afrikaanse artsen tegen het lijf loopt. Ook voormalige Zuid-Afrikaanse anti-apartheidsactivisten erkennen dat ‘t met het land onder het ANC bergafwaarts gaat. Aan die ‘ontnugterders’ zouden hun voormalige Nederlandse vrienden een voorbeeld moeten nemen.”

Martin Bosma is donderdagavond te gast in het tv-programma Pauw, NPO1, 23.00 uur.