Op dinsdag 2 juni 2015 komt motie nummer 34200-7 in de Tweede Kamer in stemming. De motie, ingediend door CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt, verzoekt het kabinet (“wederom, met klem”) alle correspondentie rondom de naheffing die Nederland vorig jaar aan de EU heeft moeten betalen openbaar te maken. Louis Bontes vraagt nog een hoofdelijke stemming aan, om Kamerleden van VVD en PvdA te dwingen ‘kleur te bekennen’. Het mag niet baten. De voltallige VVD- en PvdA-fractie stemmen, voor zover aanwezig, tegen de motie. Ze zijn met 72, dinsdag, genoeg om de motie te verwerpen omdat er maar 69 Kamerleden voor de motie stemden. Maar er hebben 74 leden tegen gestemd. De regeringspartijen blijken hulp te hebben gehad van de Kamerleden Roland Van Vliet (ex-PVV) en Johan Houwers (ex-VVD). En dat is niet voor het eerst, zo blijkt.
Op vrijwel alle stemmingen die dinsdag hebben plaatsgevonden, blijken de fracties Houwers en Van Vliet hetzelfde als de VVD te hebben gestemd. Over 33 moties, amendementen en wetten is gestemd, en slechts vier keer week Houwers af van de VVD-lijn. Van Vliet stemde zelfs op slechts twee momenten anders dan de VVD. Nooit was dat op een moment het er voor de VVD echt om spande. Ter vergelijking, de Partij van de Arbeid, mede-regeringspartij, stemde dinsdag vijf keer anders dan de VVD, en stemde ook in de afgelopen maanden net iets vaker verschillend van de VVD dan Houwers en zeker Van Vliet dat deden.
Het blijkt een trend te zijn. Wanneer TPO de medewerker van Houwers naar de reden vraagt waarom hij tegen de motie Omtzigt heeft gestemd, geeft die aan dat Houwers als lijn voert in principe mee te stemmen met de VVD. Bij zijn aantreden liet Houwers al weten als Kamerlid gekozen te zijn op het VVD-programma en dat dus te zullen blijven volgen. En daar houdt hij zich aan. Hij voelt zich nog VVD’er, en wil niet provoceren om het provoceren.
Dat is opvallend, want de VVD wil zelf nog steeds niets weten van het Kamerlid dat ervoor zorgde dat de coalitie nu de kleinst mogelijke meerderheid in de Tweede Kamer heeft. Van de VVD hoeft Houwers niet te verwachten dat ze iets tegenover zijn steun zetten. De enige motie die hij sinds zijn terugkeer indiende, bij een overleg over krimpgebieden, werd aangenomen door de Kamer, maar niet dankzij de VVD.
Roland Van Vliet moet een beetje lachen wanneer TPO hem voorlegt dat hij wel erg vaak meestemt met de VVD. Daar zit niets raars achter, bezweert hij. Op elke motie beoordeelt de ex-PVV’er zelf hoe hij ‘principieel’ over de kwestie denkt. Afspraken met de VVD zijn er niet. Wel geeft hij toe dat hij een ‘vriendschappelijke’ band met de VVD heeft. Hij beschrijft zichzelf als een liberaal, en zegt van oudsher VVD’er te zijn. Dat blijkt, want toen Houwers terugkeerde in de Tweede Kamer, was het niet hij, maar Van Vliet die gevraagd werd om de door het vertrek van Mark Verheijen leegstaande kamer in de VVD-vleugel te gaan bewonen. Gefluisterd wordt dat dat op voorspraak was van de VVD, die wilde voorkomen dat ze nogmaals de vleugel moest delen met ‘zetelrover’ Houwers.
Op zijn reden om tegen de motie Omtzigt te stemmen wil Van Vliet ook nog wel even ingaan. “Dat was een gemakkelijke, populistische motie. Ik vermoed zo maar dat wanneer het CDA zelf in de regering had gezeten, ze ook schielijk betaald zou hebben en er helemaal geen motie van de heer Omtzigt was geweest.” Ook Houwers stelt op inhoudelijke gronden tegen de motie te hebben gestemd. Hij vindt het niet nodig dat alle correspondentie rondom de naheffing openbaar wordt gemaakt. Dat zou volgens hem het werk van de minister onnodig schaden. En ook hij ziet een politiek spel van Omtzigt, waar hij niet aan mee wil doen.
Het is een cadeautje voor de coalitie, deze twee Kamerleden, in een tijd waar het stemmen schrapen is. De regeringspartijen hebben samen nog maar 76 van de 150 zetels, dus elke stem telt. Hoewel beide Kamerleden zeggen dat ze voorstellen inhoudelijk beoordelen, geven ze ook beide toe zich zeer verwant te voelen met de VVD-lijn en geen reden te zien om vanwege het politieke spel de VVD in de wielen te rijden. Het wachten is op het moment dat één van beiden, of misschien zelfs allebei, echt het verschil gaan maken.
De Haagse Grabbelton is een rubriek van notities, geruchten, observaties en onbewezen theorieën uit de Nationale Vergaderzaal. Maar u vindt hier ook de kruimels die de kolommen bijna niet haalden en hopelijk ook enkele krenten uit de Haagse Pap.
