Mans En Garde: verse 7.62/12.7 mm tanden voor de krijgsmacht

Het eerder stilgezette zware materieel sijpelt verder weg, vertragingen smeren de instroom van nieuw materieel opnieuw uit, en maken de reservedelensituatie nog uitzichtlozer. Sommige van de nieuwe in karige aantallen aangeschafte of overgebleven spullen doen het minder goed dan de bedoeling was. Waarbij ‘minder goed’ soms een understatement is. Zoals het geval is met de CV9035NL. Dit pantserinfanterie gevechtsvoertuig blijkt na vijf jaar klungelen nog steeds niet naar wens te functioneren, en is veelal minder dan 60 procent inzetbaar (.pdf). Is de huidige Defensie situatie aan land, in de lucht en op zee -op z’n Koot&Bie’s- van een ‘schrijpende nijpendheid’, de minister kijkt onder water al naar 2025, wanneer de eerste Walrusklasse onderzeeër aan vervanging toe is. Dat is best al spoedig, dus het zou zomaar kunnen dat de keer op keer vertraagde vervanging (modernisering) van stokoude Mk 48 Mod 4 torpedo’s uit de zeventiger jaren gaat samenvallen met de aanschaf van vervangende onderzeeboten. Waar dan eindelijk misschien ook de sinds 1981 buislanceerbare UGM-84 Harpoon raketten voor worden ‘ontdekt’.

Dan het goede nieuws, de lichtpuntjes.

De nieuwe MAG

Bij Luchtmobiel in Polen, aldaar op Nobel Jump oefening, popelen ze om hun oude versleten MAGs met rustieke houten kolfen in te ruilen voor een van de 2050 net door Defensie bij Fabrique National (FN) bestelde verse exemplaren. Een goede keus. Niet alles wat in de vijftiger jaren is ontworpen is ingehaald. De nieuwe MAG met onder andere een polymeer kolf en universele NATO rail voor nachtzicht- en (snel)richtoptiek (bijpassende spullen die eveneens aangeschaft worden) houden de MAG bij de tijd.

Met (kaal) 11.8 kilo blijft het wel een zwaar kreng om te mee te zeulen. Eenmaal er achter, in korte vuurstoten om niet te snel in cyclisch 650-1000 schoten per minuut (spm) je banden van 250 patronen weg te ratelen, moet vervelend volk soms nog tot op 1800 meter dekking voor je zoeken. Ook achter iets dikkers dan nodig is om lichter spul in AK 7.62 x 39 of 5.45 x 39 mm danwel NATO’s eigen 5.56 x 45 mm te stoppen. Daarom hebben zandhazen naast ~~Diemaco’s~~ Colts, HK-416s en Minimi‘s in 5.56, een MAG in kaliber 7.62 x 51 mm bij zich.

In Irak (2004) doorschietend, de huidige MAG (foto: Defensie)

Een FN Minimi Mk3 in 7.62 mm (Maximi) had ook gekund, maar die is eigenlijk voor kaliber 5.56 x 45 mm ontworpen, en de extra kilo’s van de wat robuustere MAG absorberen meer warmte als er flink doorgeschoten moet worden. Een mogelijke reden waarom Defensie voor de oudere broer koos. Een ander alternatief, de Duitse H&K MG5 komt net kijken, en weegt vrijwel hetzelfde als de meer dan bewezen ‘werkende’ MAG. Uiteraard blijft iedereen wel jaloers op de vuursnelheid van een Rheinmetall MG42, die tegenwoordig als MG3 aan levensbeëindiging doet. Waar ze vroeger erg goed in waren. Reden waarom opa en oma een tiefushekel aan ze kregen, dus zoiets koop je niet. Dat de MAG enige MG42 ‘trekjes‘ heeft, verzwijgen we maar voor ze. Er zit overigens ook wat van Browning in. In onderstaande nog veel meer.

Oude krijgsmacht .50 in Afghanistan, wel voorzien van een snel wisselbare loop (foto: Defensie)

De nieuwe FN/Browning .50 QCB

Naast MAGs bestelde Defensie bij FN eveneens 840 FN/Browning M2HB-QCB .50s. Een verbeterde .50 met onder andere een snel wisselbare loop (Quick Change Barrel). Waar tallozen naar hunkeren om eindelijk verlost te zijn van het gepiel met afstel-kalibers. Een proces dat lang noodzakelijk was bij de loopwisseling van dit zware machinegeweer. Hoewel een aantal .50s bij de krijgsmacht een QCB-upgrade hebben gekregen, wordt bij velen de loop nog op de omslachtige manier van vroeger vervangen. Behoorlijk vroeger, daar de eerste .50 schoten reeds in 1918 klonken. Verdere ontwikkeling leidde tot de M2HB (Heavy Barrel), wat de .50 werd van bijnaam ‘Ma Deuce’. Daar deze M2HB al in 1932 het licht zag zou je denken dat er inmiddels beter geschoten kan worden met iets in kaliber 12.7 x 99 mm. Of in een ander kaliber.

FN M2HB-QCB (foto: FN, waar het QCB verhaal wordt verteld)

Er zijn bijvoorbeeld Russische opties. Dus geen opties. Want, vreemd genoeg veel meer dan bij Duits spul, ‘we’ kopen nou eenmaal niet snel Russisch in. Ook sleep je met hun Ma Deuce, het even oude liefje ‘Dushka’ (‘schatje’), de DShk M1938, maar vier kilo minder mee. Waar de iets forsere 12.7 x 108 mm munitie desalniettemin een fractie trager uit komt dan uit Uncle Sam’s fifty (850 versus 890 m/sec). De nieuwere NSV en Kord verschieten dezelfde munitie, en zijn met circa 25 kilo voor een kaal wapen wel een stuk lichter dan de Browning M2HB die 38 kilo weegt, maar het blijft in het Russisch vuren.

Ook is er de CIS 50MG uit Singapore. Deze schiet met NATO 12.7 x 99 mm wel in een juiste tongval, en zou een 30 kilo wegend alternatief kunnen zijn, maar dan ben je toch een beetje anders binnen de NATO, wat niet past in het streven naar standaardisatie. Vlak verder de X-factor van de fifty niet uit. Ze staken uit ons bevrijdende vliegende forten en stonden op Shermans. En, als ze in de B-17 of op een M4 een slechte dag hadden, maakte Clint er op z’n Hollywoods wel een goeie van (zoals in Kelly’s Heroes).

Dan wil je toch geen andere? (foto: screenshot youtube-upload van DarkJedi246. De fifty is een lichtere ‘Aircraft’ M2)

Een westers alternatief, de zwaardere FN BRG15 van kaliber 15.5 x 106 mm, werd in de negentiger jaren door de fabriek zelf afgeblazen. Bij Rheinmetall hebben ze verder de kaal circa 25 kilo wegende RMG50 klaar. Deze heeft echter een externe aandrijving nodig. Net als de uit 1983 stammende General Electric GAU/19(A/B), die het drielopig op z’n Gatlings met (B) 1300 of (A) 2000 spm doet. Wat stukken sneller is dan een ‘gewone’ fifty, maar de GAU/19s zijn geen lichtgewichten (A: 63 kilo/B: 48 kilo).

FN M3 (foto: FN)

Als snel belangrijk is, en dat is het soms, kan FN hier ook met M3 .50 versies in voorzien. Deze nazaten van afgeslankte (27 kilo) vliegende fifties uit WOII, nadien met 1200 spm in zesvoud vurend uit de F-86 Sabre, schieten in moderne uitvoeringen cyclisch tot 1100 spm. Bij een loopwisseling hoeft ook niets afgesteld te worden. Daarom zou een extra Defensiebestelling voor snelle M3s (of GAU/19s) om bijvoorbeeld de MAGs op de laadklep van Chinooks krachtiger af te lossen, niet verkeerd zijn. In de simulator staan ze immers ook!?

Gepiel
https://youtu.be/nU2DYZuFRHQ

Geen gepiel