Het gaat weer beter met onze economie, blijkt uit berekeningen van gezaghebbende instituten. Komt dat door het kabinetsbeleid? Nee hoor, daar komt het niet door, meldde CDA-leider Sybrand Buma zondag in Buitenhof. De gunstige economische ontwikkeling is, behalve uiteraard aan de hardwerkende Nederlanders, vooral te danken aan de toegenomen wereldhandel en de lage eurokoers. Het kabinet mag zich dus niet op de borst roffelen omdat het de crisis bedwongen heeft. Dat zou volgens Buma ‘een tikkeltje overmoedig’ zijn.
Nog niet zo lang geleden hadden de christendemocraten heel andere opvattingen over de oorzaken van economisch herstel. Toen halverwege de jaren tachtig de groei aantrok, zagen zij dat uitsluitend als de verdienste van het no nonsense-kabinet van Ruud Lubbers (CDA), ook wel der Macher genoemd. En in 2006 waren het de hervormingen van tovenaarsleerling Jan Peter Balkenende (CDA) die de economie weer aan de praat kregen, en niet de internationale conjunctuur.
Er is nog wel meer veranderd sinds het CDA in de oppositie zit. Neem de achterkamertjes. Buma gaat zo ongeveer over zijn nek als hij het woord alleen al uitspreekt. Terwijl Balkenende en Lubbers (en ook Van Agt, Schmelzer, Romme en noem de vroegere christendemocratische kopstukken maar op) in hun tijd met geen stok de achterkamertjes uit te krijgen waren. Buma tot voor kort trouwens ook niet, maar dat zal hem door alle drukte wel even ontschoten zijn. Zo werd in 2012, toen het CDA samen met de VVD en gedoogpartner PVV nog de dienst uitmaakte in dit land, het Catshuis omgetoverd tot één groot achterkamertje, waar Rutte, Wilders, Buma zelf en enkele andere betrokkenen in alle rust konden beraadslagen over extra bezuinigingen van een miljardje of 14.
Tijdens dit overleg gold ‘volstrekte mediastilte’. Geen komma over wat tijdens de onderhandelingen werd gezegd mocht doordringen tot de buitenwereld, dus ook niet tot de toenmalige oppositie. De geheimhouding was zo strikt dat Buma in zijn vrijetijdskloffie naar de bijeenkomsten fietste, want de kans dat hij voor de camera’s zou moeten verschijnen was toch afwezig. Toen het beraad onverwacht klapte, moest Buma’s zoon dan ook in allerijl een net pak komen brengen, zodat pa de tv-kijkers in gepaste kledij kon uitleggen wat er mis was gegaan.
Maar de CDA-leider heeft inmiddels het licht gezien. Achterkamertjesakkoorden acht hij absoluut uit den boze. Dat premier Rutte achter gesloten deuren afspraken wil maken over een belastinghervorming geeft volgens Buma blijk van een ‘bedenkelijke opvatting over democratie’. Een opvatting die de christendemocraten tegenwoordig verre van zich werpen. Met politieke spelletjes willen zij niets, maar dan ook niets meer te maken hebben. Alleen het belang van de belastingbetaler telt voor hen.
Het wordt dan ook hoog tijd dat het geheel vernieuwde CDA weer in de regering komt. Nederland snakt naar de openheid, de afwezigheid van electorale overwegingen, de uitsluitend op de inhoud gerichte beleidskeuzes en de genadeloze eerlijkheid die ons dan te wachten staan. Wat moet het een verademing zijn om straks een Kamerlid als Pieter Omtzigt naar de interruptiemicrofoon te zien stormen, driftig wapperend met een motie van wantrouwen tegen zijn eigen partijgenoten in het kabinet!
