Op Vaderdag tuurde ik altijd uren in de lucht. Naast mijn vader, voor het duivenhok. De duiven kwamen terug uit Frankrijk, of Spanje. Niemand die iets zei, de tijd dreef rustig voorbij. Uit de duivenkooi klonk stilletjes Radio Paloma. Deze dag veel verzoekjes voor vaders. ‘Ach vaderlief, toe drink niet meer’ en ‘Pappie loop toch niet zo snel’. Natuurlijk ‘Rocky’ van Don Mercedes. En het onvermijdelijke ‘Pappie, ik zie tranen in uw ogen’ van het duo Arno en Gradje.
De ‘vader’ in deze smartlap is textielhandelaar Grad Hölzen, het ‘zoontje’ zijn buurjongen Arno Maas. Na dit succes bracht het duo nog enkele platen uit, maar het succes uit 1978 werd niet meer geëvenaard. Later hoorde ik hoe dit Eindhovense duo een dramatisch einde kreeg. Arno kwam in 1987 op 22-jarige leeftijd om het leven tijdens een campingruzie. Gradje was in 1994 betrokken bij een schietpartij in een café en werd tot zes jaar cel veroordeeld wegens doodslag.
‘Pappie, ik zie tranen in uw ogen’ van Arno en Gradje (op de hoes staat ‘Gratje’) werd een hit. Niet alleen op de piratenzenders in Brabant, maar ook in Hilversum. Het was ook direct controversieel. Gradje werd beschuldigd van plagiaat. Tien jaar eerder was al een ‘Mammie, ik zie tranen in je ogen’ uitgebracht (door Kleine Arthur). Op Vaderdag staar ik altijd even in de lucht, op zoek naar duiven.
De rest van de dag zit ik dan helaas met Arno en Gradje in mijn hoofd.
