De loopbaan en de reputatie van de Britse wetenschapper en Nobelprijs-winnaar sir Tim Hunt (73) zijn onlangs vernietigd door de beschuldigingen van een politiek-correcte fantaste met de naam Connie St Louis. Hunt zou, volgens St Louis, op een congres met wetenschapsjournalisten in Seoul, de hoofdstad van Zuid-Korea, minutenlang seksistische taal hebben uitgekraamd. Daar onder viel de als grap bedoelde opmerking dat mannen en vrouwen in een laboratorium maar moeilijk kunnen samenwerken. Hunt: “Of je wordt op ze verliefd, of ze worden op jou verliefd, of ze gaan huilen als je ze kritiek geeft.”
Die uitspraken schoten de feministe St Louis in het verkeerde keelgat. Zij twitterde over Hunts optreden, wat leidde tot veel ophef op sociale media. Hunts bang geworden werkgever – de University College London (UCL) – besloot daarop om de beroemde biochemicus na een langjarig dienstverband de laan uit te sturen.
Nu blijkt dat St Louis, die Hunt als eerste aanklaagde, een zwendelaarster is, die ondermeer liegt over de inhoud van haar CV. De Britse tabloid Daily Mail zocht het verhaal uit achter de vrouw, die zich zo had gestoord aan de opmerkingen van Hunt.
Niet alleen blijkt St Louis een deel van de context waarin Hunt zijn ironische grap maakte te hebben weggelaten. Ze liegt bovendien over haar eigen werkzaamheden. Connie St Louis beweert te publiceren in kranten als de Sunday Times, de Daily Mail en de Independent. Maar in de archieven van die media, die 20 jaar terug gaan, duikt haar naam niet een keer op. Wel schreef ze twee stukken voor de Guardian, waarvan één in 2013. Het andere is recent en gaat uitgerekend over de affaire Tim Hunt.
Ook meldt St Louis een prijswinnende radio-documentairemaakster voor de BBC en schrijfster te zijn. Ze sleepte inderdaad in 2005 een fonds van 50.000 pond binnen voor een boek, maar die publicatie is er nooit gekomen. Althans, tot nog toe niet. Geconfronteerd met de onjuistheden in haar CV beweert St Louis tegenover de Daily Mail dat zij waarschijnlijk meer dan 20 jaar geleden voor de door haar opgevoerde kranten heeft gewerkt. Vervolgens hing ze op. In een daarop volgende email schreef St Louis dat zij het boekmanuscript niet had af kunnen ronden omdat ze ‘borstkanker had gekregen’. Toen ze daarvan was genezen moest ze voor haar gezin zorgen en had ze opnieuw geen tijd om te schrijven.
De bevindingen van de Daily Mail werpen een bijzonder wrang licht op de gang van zaken rond het kaltstellen van Hunt op basis van niet geverifieerde beschuldigingen door een politiek-correcte zwendelaarster. Hunt, aan wie door zijn werkgever geen wederhoor werd gegund, kreeg vanaf het begin steun van veel collega’s, onder wie ook vrouwen. Die zeiden te gruwen van de gedachte dat de formidabele loopbaan van de Nobelprijswinnaar op zulke dunne gronden kan worden gefrustreerd.
Opmerkelijk is dat Hunts carriere – die een halve eeuw beslaat – al over was toen zijn vlucht uit Seoul landde op Heathrow. Hij werd van de ene op de andere dag verjaagd uit zijn baan en uit verschillende honoraire ambten. Hunt zakte thuis op de bank weg in een zware depressie. Zijn echtgenote, professor Mary Collins, beschrijft in de Daily Mail hoe haar man in tranen uitbrak: “Then I started crying and we just held on to each other“. Hunts lot doet denken aan dat van de hoofpersoon in de roman The Human Stain van de auteur Philip Roth.
Nu de Daily Mail Connie St Louis heeft ontmaskerd als een fantaste, wordt de roep om Hunt in ere te herstellen luider. De beroemde bioloog Richard Dawkins, die steeds meer van zich doet spreken als fel criticaster van politieke correctheid – ondermeer door stelling te nemen op sociale media tegen degenen die de gevaren van de politieke islam bagatelliseren – noemt Hunt het slachtoffer van een ‘lynch mob’. Ook Boris Johnson, de uitgesproken burgemeester van Londen, wil dat Hunt wordt gerehabiliteerd. Johnson ziet niets verkeerds in Hunts opmerkingen: “Het is een wetenschappelijk feit dat vrouwen sneller huilen dan mannen”, aldus de burgemeester.
Uit een gelekt verslag van de bijeenkomst in Seoul naar de Times blijkt nu dat Hunt zijn grap over de interacties tussen mannen en vrouwen in laboratoria had geintroduceerd met de waarschuwing dat hij zou laten zien wat voor ‘chauvinistisch monster’ hij is. Vervolgens sprak Tim Hunt enthousiast (‘And now seriously‘) over de belangrijke rol die vrouwelijke wetenschappers internationaal spelen.
I sent a comment to “Daily Mail” to support Tim Hunt, that his speech was of 2 parts – a joke and serous one. http://t.co/2SRBRrwvVE
— Natalia Demina (@demna25) 27 juni 2015
Yes! Nobel laureats defend Sir Tim Hunt and the freedom to speak their minds http://t.co/i3YL0FjOUe — Natalia Demina (@demna25) 21 juni 2015
Everybody who heard T.Hunt’s speech yesterday understood that he was joking. For those who not: guys, there is u sense of humour? #wcsj2015
— Natalia Demina (@demna25) 10 juni 2015
Comment by Russian science journalist @demna25 backing #TimHunt http://t.co/bcCLqpdNFb @LouiseMensch @guyadams pic.twitter.com/5UkwBpn7Mb — Cathy Young (@CathyYoung63) June 27, 2015
.@RichardDawkins Now you’ve crossed the line into intellectual dishonesty. You know quite well that she’s not the only such journalist.
— Charles Seife (@cgseife) 27 juni 2015
