De laatste dag van Down The Rabbit Hole beginnen met een paar druppels, maar dat drukt de pret weinig voor de bezoekers van het festival. Ondanks dat een deel van de bezoekers het naarmate de dag vordert, een eind zal maken aan het festival, zijn er nog genoeg festivalgangers die doorgaan. En terecht. Er staat nog genoeg moois op het programma.
Wie even wil uitbrakken van het feestje op de zaterdag, kan terecht op het Idyllisch Veldje. Een minifestival op zich. Naast verscheidene eettentjes, waaronder je eigen salade samenstellen of oesters eten, kun je naar de kapper, hoelahoepen en van tien tot vier is er ruimte voor yoga. Slapen in zo’n tentje maakt je tenslotte niet veel soepeler.
Op de Wilde Haren & Desperado’s-boot is het steevast vol. Ook voor hiphopliefhebbers is er ruimte op Down The Rabbit Hole. Een steevast ellenlange rij voor fijne dj-sets en live optredens van verschillende rappers zorgen voor een constant feestje op de boot.
Down The Rabbit Hole zou zijn naam geen eer aandoen als er geen daadwerkelijke rabbit hole’s zoals we ze kennen uit Alice in Wonderland zouden zijn. Op vrijdag worden er kaartjes uitgedeeld voor een geheime rave in het bos, waar De Staat optreedt. Gevolg? Het hele festival gaat tevergeefs op zoek naar kaartjes voor de rave die er misschien de rest van het festival zijn.
Bij De Vuurplaats is er dit jaar een soort Down The Rabbit Hole’s Got Talent. Acts van bezoekers. De één hilarisch, de ander verschrikkelijk goed. Er zijn zowel nieuwe muzikale grootheden te bewonderen als de iets meer gevestigde namen, zoals Marcel Harteveld, die vanavond met zijn kompaan Johan Fretz ook nog zal optreden. Het is jammer dat de presentatie tussen de doorgaans goede acts zo belabberd is. De presentatoren lijken vooral erg druk met zichzelf in de spotlights zetten, slecht getimede grappen maken en belabberd acteren. Het is wel logisch waarom ze telkens gratis drank uitdelen, anders was het publiek er allang vandoor gegaan.
Natuurlijk is er ook op zondag weer muziek. Met ontblote bovenlijven spelen de drie mannen van Birth of Joy de Teddy Widder aan gort. De psychedelische orgelrock kan de tent prima bekoren op deze zondagmiddag. Wie na een duik in het warme water nog niet wakker was, is dat na de vuige muziek van Birth of Joy wel.
Rond etenstijd, voor zover je op een festival van etenstijd kan spreken, is het in de Fuzzy Lop de eer aan King Gizzard & The Lizzard Wizard. In en om de tent staat het ondanks het warme weer vol voor de psychedelische garageband uit Melbourne. Onconventioneel zijn ze op z’n minst te noemen: de zevenkoppige band bestaat uit zeven multiinstrumentalisten, waaronder twee drummers en een mondharmonicaspeler. Het zorgt voor een zomers festivalsfeertje die doet denken aan de jaren zestig. Het kleine veldje rondom de Fuzzy Lop gaat dan ook lekker los.
Met slechts twee man zitten ze op het podium: Seasick Steve en zijn drummer Dan Magnusson. Ze produceren geluid dat niet onder doet voor een volledige band. Vanmiddag speelt hij voornamelijk nummers van zijn laatste album Sonic Soul Surfer. Zowel in de Hotot als op het veld werkt dat prima voor het publiek.
Als het live programma na The War On Drugs is afgelopen, kan men nog één avondje dansen op het terrein van Down The Rabbit Hole. Het Vuige Veld met rockmuziek, het Idyllisch Veld om het wat rustiger aan te doen, electro in de Fuzzy Lop en het befaamde Rabbit Radio in de Teddy. Widder. Om drie uur wordt iedereen het terrein afgeveegd. Over een jaar mag men weer.
