Nederlandse Imazighen (Berbers) protesteerden afgelopen donderdag voor de Algerijnse ambassade in Den Haag. Het vreedzaam verlopen protest was niet alleen een uiting tegen onrecht dat plaatsvond in Algerije, maar vormde ook een symbool voor bredere ontwikkelingen die op dit moment plaatsvinden in de samenleving: het besteden van meer aandacht aan andere vormen van onrecht dan Palestina alleen onder Marokkaanse en islamitische Nederlanders, en de emancipatie van de Nederlandse Imazighen.
Aanleiding tot de demonstratie was de situatie in de stad Ghardaïa, gelegen in centraal-Algerije. Hier vond de afgelopen weken geweld plaats tussen Algerijnse Arabieren en Imazighen. Deze laatste groep werd vooral het slachtoffer van racistisch getinte aanvallen op eigendommen en personen. De slachtoffer van deze aanvallen behoren tot de Mozabieten, een groep die zowel etnisch als religieus (gezien het feit dat zij behoren tot de ibadieten, een minderheidsstroming binnen de islam, behoren) een minderheid vormen. Imazighen overal ter wereld, en dus ook in Nederland, trokken zich hun lot aan en besloten op te staan tegen het onrecht dat plaatsvindt in Algerije.
Een kleine, maar vastberaden, groep van enkele tientallen mannen, vrouwen en kinderen protesteerde op waardige wijze voor de Algerijnse ambassade tegen de situatie in Ghardaïa. Ondanks het feit dat de opkomst laag was lieten de aanwezigen zich flink gelden. De beperkte opkomst was overigens veelzeggend. Had er in de aankondiging in plaats van ‘Ghardaïa’ ‘Gaza’ gestaan dan hadden waarschijnlijk honderden tot duizenden zich bij dit protest aangesloten. Nog altijd motiveert de Palestijnse zaak velen, die het af laten weten wanneer er tegen onrecht elders in de wereld gedemonstreerd kan worden.
Desondanks was het, los van het opstaan tegen het onrecht in Ghardaïa, een goede zaak dat deze demonstratie gehouden werd. Het laat zien dat een groeiende groep binnen Marokkaans-Nederlandse en islamitisch-Nederlandse kring bereid is om niet zich niet alleen tegen de situatie in Palestina, maar ook tegen onrecht elders in de wereld uit te spreken, een gezonde ontwikkeling. Momenteel zijn het eigenlijk vooral Palestina-protesten die duizenden Marokkaanse, en islamitische Nederlanders op de been weten te brengen, inclusief politici en activisten die hier graag wat punten willen scoren. Maar verandering is op komst. De diversiteit binnen deze kringen neemt toe, en het protest tegen de situatie in Ghardaïa laat dit zien.
Want het staat ook symbool voor de emancipatie van Nederlandse Ímazhigen. Ongeveer driekwart van de Marokkaanse-Nederlanders heeft een Amazigh achtergrond. Binnen deze groep is momenteel een emancipatiegolf gaande. Een deel van deze groep begint zich los te maken van de collectieve Marokkaanse en islamitische identiteit, en begint zich nadrukkelijker bewust te worden van de eigen individuele en Amazigh achtergrond. Binnen de Amazigh cultuur was altijd sprake van een grote onderlinge diversiteit, zowel op religieus als etnisch gebied, een redelijk gelijkwaardige positie van man en vrouw en een relatief geïndividualiseerde samenleving. Deze diversiteit heeft eeuwenlang geleden onder de invloed van de Arabische cultuur en de Arabische islam in Noord-Afrika. Maar in de huidige tijd, en dan met name onder Europese Imazighen, keert zij in rap tempo terug.
Dit is een positieve ontwikkeling omdat mede hierdoor mensen meer in staat worden gesteld om hun eigen individuele identiteit vorm te geven, zodat zij zelf kunnen kiezen tot welke etnische groep zij zich rekenen en hoe zij hun geloof in willen richten. Onder Nederlandse Imazighen is het, in tegenstelling tot binnen veel andere bevolkingsgroepen met een islamitische achtergrond, een normaal verschijnsel om atheïst te zijn. Moslims en niet-(ex)moslims kunnen prima met elkaar door een deur, en laten elkaar in hun waarde. Binnen veel andere bevolkingsgroepen kan men hier nog lessen uit trekken. Daarnaast is de emancipatie van de Europese Imazighen ook van belang omdat zij de integratie van deze groep in de verschillende Europese samenlevingen bevordert. Een relatief geïndividualiseerde cultuur waarbinnen religieuze vrijheid en gelijkheid van man en vrouw sterk zijn verankerd past van nature beter bij de andere culturen in Europa. Europeanen dienen deze ontwikkeling dan ook zeker toe te juichen.
Want als zij zich verder doorzet zal zij een buitengewoon positieve invloed hebben op het samenleven van bevolkingsgroepen in de Nederlandse maatschappij, het koesteren van diversiteit binnen de samenleving en het garanderen van de vrijheden van individuele Nederlandse burgers. En dan is een goede zaak voor zowel de Nederlandse Imazighen als voor andere Nederlanders.
