Hij verkocht tientallen miljoenen albums als gitarist en songschrijver van Creed en Alter Bridge maar Mark Tremonti is muzikaal nog altijd ambitieus. Het album Cauterize van zijn band Tremonti is onderdeel van een tweeluik waarvan volgend jaar het volgende deel moet verschijnen. Ook Alter Bridge duikt dan weer de studio in. Wat Tremonti betreft kunnen die bands prima naast elkaar bestaan: “Alter Bridge is ritmisch vrij groovy terwijl Tremonti heel strak en direct is. De benadering is volledig anders.”
Op 41-jarige leeftijd is Mark Tremonti al een echte rockveteraan. In 1993 richt hij Creed op, dat een van de meest succesvolle Amerikaanse rockbands van de late jaren negentig wordt. Na hoogoplopende spanningen met zanger Scott Stapp valt Creed uit elkaar en gaan Tremonti, bassist Brian Marshall en drummer Scott Phillips in 2004 met zanger Myles Kennedy door als Alter Bridge. In Tremonti is hij voor het eerst leadzanger, daarvan verschijnt in 2012 het debuutalbum All I Was.
Op het nieuwe album Cauterize speelt voor het eerst bassist Wolfgang Van Halen mee, zoon van gitarist Eddie Van Halen. Muzikaal is er het één en ander veranderd, legt Mark Tremonti uit: “We wilden allemaal wat progrock-elementen op dit album. Bijvoorbeeld polyritmes toevoegen, iets muzikaal interessants. Onze producer Michael ‘Elvis’ Baskette zei ergens: laten we een 5/4e maatsoort proberen. Toen we dat hadden gedaan, wisten we: plaat klaar, laten we ‘m opnemen!”
Het was muzikaal een erg vruchtbare periode, wat Tremonti voor een dilemma plaatste. “We hebben twintig nummers opgenomen en ik wist niet hoe ik die moest uitbrengen. Toen ik alle mixen had gehoord, besloot ik dat het twee losse albums moesten worden. Ik bekeek de collectie songs en ben ze gewoon gaan verdelen. Twee langzame nummers, dus één per plaat. Veertien harde stukken, zeven per plaat. Zo zijn de albums samengesteld.”
Toch zijn er volgens Tremonti wel verschillen tussen Cauterize en Dust, wat de werktitel is van het album dat in 2016 verschijnt: “Op Dust staan meer gitaarsolo’s. Tussen de eerste vijf nummers van Cauterize hoor je maar één agressieve leadpartij. Ik zie mezelf liever als een songschrijver dan als gitarist, vandaar. Cauterize is melodieuzer wat gitaren betreft. Maar op Dust gaat het af en toe wel flink los.”
