Nederlanders over Amerika: sinds de intellectuele staatsgreep door de babyboomers in 1968 is Nederland in de media een schoolvoorbeeld van Het Paradijs en Amerika een perfecte weergave van De Satan. Want in Amerika houden ze van vrijheid en leren mensen voor zichzelf opkomen terwijl in Nederland de mensen worden geacht zoveel mogelijk aan de staatstiet te zuigen en middelmatig te zijn. Individuele vrijheid is stom, subsidie is top en nu je bek houden.
Hoogtepunt van deze dwaze babyboomeriaanse Amerikahaat is uiteraard de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Waar media in andere landen nog weleens hun best doen de verkiezingen objectief te verslaan, worden in Nederland steevast alle journalistieke rijen gesloten om de presidentsverkiezingen weg te zetten als een strijd tussen goed (Democraten) en kwaad (Republikeinen).
Want Republikeinen zijn domme rednecks die graag om zich heen schieten met automatische wapens, van winst maken houden (‘bloedgeld!’), alles haten wat niet blank is en, uiteraard, de verzorgingsstaat zo erg haten dat ze er een sadistisch plezier in hebben als daklozen, zieken, ouderen en armen op straat liggen te creperen. Een soort van reïncarnatie van het kwaad sinds Hitler, niet minder dan dat.
Zelfs het afbeelden van Republikeinen gaat in Nederland niet zonder de Republikein in kwestie als De Boze te framen. Toen de Volkskrant onlangs een artikel schreef over de opkomst van Jeb Bush werd Bush op de voorpagina afgebeeld middels een fotobewerking die niets aan de verbeelding overliet: een boos kijkende man in een schaduw die van grijs overgaat in onheilspellend zwart. De boos kijkende man kijkt, uiteraard, van rechts naar links.
Vooral de NPO lijkt een aparte oorlogskas te hebben als het gaat om het zo subjectief en op haast FOX-achtige wijze framen van alles wat naar Republikeinse sympathiën riekt (en waarom ook niet? Als er zelfs voor een truttig Koningslied al 500.000 door de belasting betaalde euro’s beschikbaar is, kan er vast wel een paar miljoen af om De Satan op Amerikaans Rechts te bestrijden).
Complete Nederlandse omroepgezinnen met in hun kielzog werkloze BN’ers en aanverwante likkende lakeien en diverse factota trekken tijdens de Amerikaanse verkiezingen naar de V.S. om daar, heel verheffend en verdiepend, Republikeinen te behandelen zoals Hans Janmaat in de jaren ’90 vorige eeuw werd behandeld (lees: als zak stront waarop je uitlsuitend, en beslist zonder genade, mag gaan staan stampen) en Republikeinse bijeenkomsten uit te lachen. Heel professioneel, heel journalistiek, heel objectief. Echte kwaliteitstelevisie voor iedereen.
Voor Democraten echter wordt de rode loper uitgerold. Wat mini-messias Jesse Klaver voor de ’68-staatsgreep-courantenmedia is, is de gemidelde Democraat keer 100 voor de NPO. ‘Messias’ is voor de Kirsten Verdel’s, Prem Radhakishuns en al die andere dichtgetikte linkse jokers bijlange na geen omschrijving die de lading dekt voor eender welke Democratische presidentskandidaat. Neen, Democraten, dat zijn Goden. Democraten bezitten magische krachten waarmee ze, in een vloek een gebed en een zucht de hele wereld veranderen in een paradijs waar de 1000-jarige bloemenrijken die bloeien sinds de geboorte van Kim Il Sung in het niet bij verdwijnen.
Democraten, aldus de NPO/Volkskrant/NRC en de rest van de babyboomjournalistenjunta, zijn slim, sociaal, empathisch, onschuldig, puur liefde, bovennatuurlijk altruïstisch en ze willen als vanzelfsprekend president worden omdat ze van de wereld écht een betere plek willen maken. Hoop en verandering! Zeg maar wat de linkse partijen in Nederland ook al 150 jaar willen (wat ze niet lukt, maar dat is natuurlijk de schuld van Wilders, Geenstijl en het internet). Als het die Democraten vervolgens niet lukt de wereld in een paradijs te transformeren (goh…) dan is dat verder de schuld van Republikeinen.
We hebben dus weer een paar fijne maanden voor de boeg. Bereid u voor op avonden lang Kirsten Verdel, Maarten van Rossem en allerhande D66-clowns bij Jeroen ‘we gaan beginnen!’ Pauw in de uitzending om op tafel te buikdansen omdat Hillary Clinton moest niesen of omdat Donald Trump zijn haar weer raar heeft zitten (hahaha, een gek kapsel, daar raak je niet over uitgelachen als je argumenten op zijn! Net zo’n gek kapsel als Wilders! Hahahaha!).
Bereid u ook voor op de klassieke demonisering van iedereen die het waagt wel gewoon objectief verslag te doen van Republikeinse verkiezingen en kandidaten. Het zal Nieuwsuur en het NOS Journaal vrijwel geen moeite kosten om schaamteloos iedereen die er ook maar naar neigt in welke Republikeinse presidentskandidaat dan ook niet een nieuwe versie van Hitler te zien en niet te jammeren over ‘de toon’, of het kapsel, inplaats van over de inhoud als ‘extreem-rechts’ weg te zetten.
Wat dat betreft zijn de Amerikaanse verkiezingen nog altijd het summum van linkse opgeboerde onderbuikrancune, onverteerde resten van de giftige erfernis die de babyboomers in ’68 in de samenleving hebben geïnjecteerd. Het gif dat zich maar blijft verspreiden via ‘sjieke’ ‘kwaliteitsmedia’ die, als het op kennis van de Verenigde Staten aankomt, nog geen voor minder dan het minimumloon gebakken hamburger van een (illegale) sombrero kunnen onderscheiden.
Om af te trappen met het Groot Linkse Eenzijdige Rancuneuze Anti-Republikeinse Feest Van Haat En Onwetendheid komt het ANP (betaald door abonnee’s) vandaag met een “interview” over de Amerikaanse Verkiezingen met ‘Amerika-kenner’ Frans Verhagen.
Wie dat is, Frans Verhagen? Een voormalig D66’er (duh…), bekend van de extreem-linkse door verschillige VARA-leden betaalde, schandpaal- en lasterweblog Joop.nl. Verhagen is zo iemand die denkt dat de enorme daling van de criminaliteit in New York uitsluitend te wijten is aan, en dit heb ik hem letterlijk horen zeggen in een radioprogramma, “het opknappen van New Yorkse wijken” (waarbij verpauperde wijken worden aangepakt, zo ongeveer wat Vogelaar wilde met wat gekleurde verf en satelietschotels in Nederlandse achterstandswijken).
(Update: iemand maakte me er opmerkzaam op dat de Broken Windows Theory op zichzelf juist wél heeft gezorgd voor zero tolerance bij de New Yorkse politie en het fouilleren van burgers. Dat kan zijn, maar Verhagen bedoelde hier wat anders: vrijwel letterlijk het repareren van kapotte ruiten en daarmee het tegengaan van verpaupering dus van criminaliteit, niet het overgaan naar zero tolerance of question and frisk. Hij dacht aan de ‘wortel’ in plaats van aan de ‘stok’.)
Echt waar! Dus niet de zero tolerance van de New Yorkse politie, de enorme vermeerdering van blauw op straat of de strenge handhaving van (soms verregaande) wetten zijn verantwoordelijk voor de criminaliteitsdaling in New York. En ook niet de lange en zware straffen die worden uitgedeeld door keiharde rechters (in Amerika hebben ze echte rechters. Daar wél). Nee, als je wijken gezellig opknapt houdt de criminaliteit vanzelf op. Want criminaliteit komt door de armoede en de sociale omstandigheden, punt uit. Dat is immers de grote droom van maakbaarheidsfetisjisten (babyboomers), dus dat moet dan de waarheid zijn en blijven. De rest van de feiten negeer je eenvoudigweg.
Stel je voor dat je moet gaan toegeven dat tegen criminaliteit uiteindelijk alleen maar zero tolerance-beleid en politie-inzet is opgewassen.
En zo heeft ook Nederland, telkens als de Amerikaanse verkiezingen van start gaan, een eigen soort FOX maar dan links en pro-Democraten, inclusief framing, verdraaïng en het gratuit op de man spelen. Je zou haast denken: ‘Wat een hypocrisie! Wel dag in dag uit als ‘kwalitietsmedia’ over De Telegraaf en Geenstijl heenschijten maar als het er op aankomt nog stiekemer en activistischer subjectief verslaggeven dan FOX zelf!’
Geheel terecht om dat te denken, want dat is helemaal waar.
Het is nooit anders geweest in Nederland. En te vrezen valt dat Nederland ook niet anders wil. De NPO is immers nog altijd springlevend, oud en zielig maar levend, en het (nu kennelijk ook internationale) WC-Eendprijzencircus der journalistiek draait nog altijd om wie het beste ‘niet cynische’ stukken waar ‘mensen een veilig gevoel bij krijgen’ schrijft. Sterker nog, mensen betalen er massaal voor om door de redactie verzonnen ingezonden brieven tegen het ‘racisme’ van Gerard Cox en meisjescolumns over kinderen in een bakfiets of lege flessen shampoo te mogen lezen.
We zullen, kortom, nog jaren moeten zuchten onder het juk van sociaal-democratisch maakbaarheidsmoralisme. De Nederlandse media zullen tot hun allerlaatste snik alles op alles zetten de waarheid linksom te draaien, al was het maar een klein slagje.
Of het er nu om gaat de Republikein als Satan neer te zetten middels per business class naar Amerika gevlogen NPO-stoottroepen of de islam te etaleren als vrouwvriendelijke godsdienst van pure liefde en tolerantie middels Jan Eikelboom in door Moslimbroeders gebouwde paleizen van haat liefde, het moet en zal voldoen aan die ene blauwdruk van het paradijs uit 1968.
De waarheid is, en blijft (hopelijk slechts voorlopig), daaraan voorgoed ondergeschikt.
