De (oefen)munitie is op. Gelukkig blijft de muziek wel gegarandeerd. Van de tien (10) orkesten, kapellen en muziekkorpsen in 2002 (met 350 door Defensie betaalde musici), toen de tanden van de Krijgsmacht ook al niet overhielden, zijn er mooi toch acht (8) overgebleven.
Waar evenmin gebrek aan is, zijn ‘sterren’. Ook onder leiding van de huidige commandant der strijdkrachten (CDS) Tom Middendorp is de scheve verhouding tussen het aantal leidinggevenden op het aantal manschappen zot gebleven. De Krijgsmacht telt 25.444 personen met officier- en adjudant/sergeant onderofficiersrangenen op 12.498 korporaal/soldaat manschappen (m/v). Dit kader telt 8796 officieren, waarvan er 66 een generaal- en 1723 een luitenant-kolonel of kolonelsrang hebben. Qua generaals komt dit neer op één generaal op 628 lagere rangen. Ter vergelijking, in de VS is er één admiraal-generaalsrang op circa 1500 manschappen. En dit wordt al zwaar bekritiseerd, wat de Nederlandse generaals-obesiteit van 1:628 nog idioter maakt.
Op de Fabius Maximus site schrijft Richard Pawloski (Captain, USMC, retired) over de Amerikaanse sterrensituatie in 2012, en beschrijft eveneens de (mogelijke) effecten van het topzware, inclusief een historische analyse die op zijn minst stof tot nadenken oplevert.
Van Rijksbegroting Defensie 2015 (.pdf)
Geschokt? Verbijsterd? Welnu, het kolonelsbewind is -zo blijkt uit bovenstaande staat, waarop dure ‘burgers’ eveneens welig blijven tieren- nóg weelderiger. De Nederlandse Krijgsmacht telt per 7.2 korporaal /soldaten één luitenant-kolonel of kolonel. In het ‘veld’ geven deze rangen leiding aan een formatie ter grootte van een bataljon (600-1200 man), zijn commandant van bijvoorbeeld een fregat, of ze zijn squadron leader. Veel van dergelijke ‘veld’-eenheden heeft de Krijgsmacht niet meer dus ruim negentig procent van hen doet wat anders dan een veld-eenheid aansturen.
Als je thuis niets te doen hebt, kun je dit ook ergens anders doen. Dus er zullen vast wel wat sterren interactief of liason zijn tussen de kolonels van de Britse Landmacht, waar 500 van dergelijke rangen teveel pracht werd gevonden, na eerder cynisme over ‘More generals than tanks!‘. Een voor de hand liggende cynische observatie over deze verhouding in Nederland laat ik maar achterwege.
Over pracht gesproken. Gezien hun obesiteit in aantal zou je denken dat de behuizing van sterren wat krap is. Afgaande op waar de sterren van de Landmacht wonen valt dat sinds ze in hun chique nieuwe optrekje van 450 miljoen in Utrecht betrokken reuze mee.
Na dit opnieuw bashen van de sterren sluit ik toch af met een pluim voor een van hen. Tussen de fraai wonende managers in uniform lijkt in ieder geval één ‘soldaten’-generaal te zitten. Generaal Mart de Kruif wacht niet tot hij b.d. is voor hij zijn mond opentrekt. Of hij dient (subtiel) van repliek als politici in de lach schieten over munitiegebrek-berichten.
