Voor een beoefenaar, ingewijde en connaisseur van de (vuurwapen) schietsport is de informatie over de moord op Raja Draaisma, waarvan Ferry de G. wordt verdacht, die vandaag in de diverse media naar buiten is gekomen echt onverteerbaar.
Ferry de G. had een verlof (een vergunning) voor het bezit van drie vuurwapens. Twee daarvan zijn vuistvuurwapens: een Desert Eagle, waarschijnlijk van kaliber .45, en een pistool van kaliber 9mm. Ook had hij een wapen van het kaliber .22 long rifle (maar dit betreft niet perse een geweer).
Met zo’n aanzienlijke collectie aan vuurwapens in je bezit val je automatisch onder streng toezicht. Zo behoor je jaarlijks gecontroleerd te worden en dien je regelmatig je gezicht op de schietvereniging te laten zien om aan de verplichte competities deel te nemen die voor elk wapen individueel gelden. En dat allemaal 18x per jaar. Het is dan ook in deze setting waar sociale controle dient plaats te vinden.
Om dit te kunnen bewerkstelligen is jaren geleden schoonschip gemaakt door de Koninklijke Nederlandse Schietsport Associatie (KNSA) en zijn alle ‘verdachte verenigingen’ buiten de KNSA gezet. Dit betekent automatisch dat zij geen vereniging meer zijn.
Ferry de G. had een lidmaatschap bij schietvereniging Impact in Halfweg. Dit lidmaatschap was tot 31 december 2013 geldig. Hij kwam echter niet meer opdagen voor de verplichte schietbeurten en werd uitgeschreven.
Schietvereniging Impact bleek bovendien een vereniging te zijn die zich niet aan de nieuwe openheid en de regels van de KNSA hield en is, mede dankzij een undercoveractie van journalist Alberto Stegeman, eind 2014 door de KNSA gesloten.
Toch krijgt Ferry de G. eind 2014 een stempel op zijn vuurwapenverlof waarmee het voor een jaar wordt verlengd.
Hoe is dit mogelijk als De G. dan al een jaar nergens meer is ingeschreven? Immers: zonder lidmaatschap geen verlof. Het is mogelijk dat hij zelf een nieuw schietpaspoort (een boekje van de vereniging waar de schietbeurten op worden afgestempeld) heeft gefabriceerd en daarin de minimaal 18 stempels, plus handtekening van de dienstdoende baancommandant, te vervalsen. Al moet dat een heidens karwei zijn geweest, maar toch, het zou kunnen.
Maar hoe Ferry de G. vervolgens aan een nieuwe en geldige KNSA-pas (ieder jaar krijgt de sportschutter een nieuwe KNSA-pas via zijn vereniging) is gekomen blijft evenwel de vraag. Die pas is zo goed als niet na te maken. Het kan bijna niet anders dat hij bij zijn verlenging een oude KNSA-pas heeft overhandigd. De dienstdoende ambtenaar was in dat geval niet op de hoogte dat het schietpaspoort wat door Ferry de G. werd overhandigd toebehoorde aan een vereniging waar hij al een jaar geen lid meer van kon zijn omdat die vereniging was gesloten.
Er is kortom over het hoofd gezien dat de KNSA-pas die werd verlengt al was verlopen en nooit geldig geweest kan zijn.
De politie heeft aangegeven dat zij drie keer is langs geweest om het verlof en de wapens van Ferry de G. te controleren, alle drie keer tevergeefs. Daarna is ‘waarschijnlijk’ een brief verstuurd waarin Ferry wordt gevraagd om contact op te nemen met de dienst Bijzondere Wetten. Maar of deze controles in 2014 of in 2015 hebben plaatsgevonden wordt uit het bericht niet duidelijk.
Dat de KNSA, een organisatie die normaal gesproken liever niet zo snel op de voorgrond treedt, nu zo duidelijk stelling neemt is terecht. Je kan een weliswaar een uitstekend cordon aan regels en afspraken hebben, maar als er niet of slecht gehandhaafd wordt door de bevoegde instanties staan de KNSA, en de schietverenigingen, met lege handen.
Ferry de G. heeft terecht geen nieuw KNSA-lidmaatschap gekregen, omdat zijn notoire schietvereniging was opgeheven, maar dat heeft niet kunnen voorkomen dat het verlof van Ferry de G. werd verlengd tot eind 2015. Dat is onverteerbaar omdat de KNSA, de verenigingen en de vele sportschutters er alles aan hebben gedaan om te voorkomen dat mensen onterecht over vuurwapens kunnen beschikken.
Helaas bleek ook deze veiligheidsketting zo sterk als de zwakste schakel: de controlerend ambtenaar.
Vanwege de gevoeligheid van dit onderwerp publiceert deze auteur anoniem. De volledige naam en persoonsgegevens van deze auteur zijn echter bekend bij de redactie van TPO.
