Het gaat slecht met de JOVD. Meepraten met de partij en meegaan met de VVD lijkt belangrijker dan een onafhankelijke liberale koers varen. Verplichte nummers zoals de integriteitskwestie gaan boven het op orde krijgen van de economie, de islamisering van de samenleving en het steunen van het GeenPeil referendum. Al jaren worden liberale kernwaarden overboord gegooid. Wie de beginselverklaring van de JOVD leest en deze legt naast de mening van de huidige voorzitter Tom Leijte, kan enkel geschokt reageren op zijn aanvallen op de rechterkant van het politieke spectrum. Onlangs verklaarde hij nog dat Tweede Kamerlid Joram van Klaveren een ‘libertariër‘ vooral en ‘vooral niet liberaal’ zou zijn. Dit terwijl het artikel van het VNL-Kamerlid waar Leijte naar verwees helemaal in lijn is met de beginselverklaring van de JOVD.
Dit is typerend voor de vele keren waar aan het licht komt dat Tom Leijte geen flauw idee heeft wat een libertariër precies is, laat staan wat een liberaal is. Een constante in de daden van Tom Leijte is zijn duidelijke afkeer van rechtse politiek. Een lijn die niet geheel toevallig volledig overeenkomt met de lijn die de VVD op dit moment inzet. Het slaafs volgen van de partijlijn is een praktijk die gebruikelijk is bij partijen zoals de SP. Dat dit het gedachtegoed van de JOVD tegenwoordig is, is zeer onwenselijk te noemen.
Het bewijs voor dit patroon is in veel meer punten van de JOVD terug te vinden. Neem bijvoorbeeld het minimumloon. Bij uitstek een regulering die volgens liberalen volledig afgeschaft zou moeten worden. Een klassiek voorbeeld hiervan is het argument dat Nobelprijs winnaar Milton Friedman hier maakt. Het minimumloon is een vorm van discriminatie tegenover de minder geschoolde werkers. In plaats van scherp inzetten op het afschaffen hiervan werd gekozen voor een veilige route om vooral de VVD niet al teveel voor de voeten te lopen.
In dezelfde lijn van het vooral niet voor de voeten lopen van de VVD zien we de trend van het aanmoedigen van ‘liberale’ standpunten die een D66-achtig karakter hebben zoals het legaliseren van XTC en de vrije dagen met Pasen en Kerst. Overigens erkent de JOVD deze motieven indirect volledig. Er is al eerder een voorstel geweest tot een lijstverbinding met D66. Wederom lijkt de JOVD in te zetten op een linkse koers, net zoals de VVD dat doet. De politieke realiteit is voor de JOVD belangrijker dan de intellectuele vrijheid en het ontwikkelen van het liberale gedachtegoed onafhankelijk van enige ontwikkelingen in de VVD.
Een jongerenpartij zoals de JOVD hoort zich altijd kritisch op te stellen ten opzichte van haar moederpartij. Voor elke JOVD’er ligt er een taak zich te verdiepen in liberale denkers zoals Johan Rudolph Thorbecke, Adam Smith en John Stuart Mill. Tom Leijte mag vinden dat dit een ‘standaard riedeltje’ is, maar het is de basis van ons bestaansrecht. De JOVD zit in een positie waarbij het geen politieke verantwoordelijkheid heeft en geen compromissen hoeft te sluiten uit angst voor electoraal verlies. In plaats van voorzichtige standpunten in te nemen, moeten we radicaler worden in onze opvattingen, willen we onze taak als jongerenpartij waardig vervullen.
De meerwaarde van een jongerenpartij als de JOVD ligt in de vrijheid om de ‘moederpartij’ te kunnen bekritiseren zonder de verplichting tot compromissen. Helaas zijn er binnen de JOVD teveel leden die onze organisatie slechts zien als een opstap naar de VVD en daarom nu al besluiten hun principes op te offeren op het altaar van politiek pragmatisme.
Tom Leijte staat symbool voor de koers van de JOVD die nu al compromissen wil sluiten met de Jonge Socialisten (PvdA) en de Jonge Democraten (D66). Een JOVD die geen leiding geeft aan het debat maar een JOVD die volgt wanneer er weinig te riskeren is. Allemaal leuk en wel om voor legalisatie XTC te pleiten, maar dat zijn niet de onderwerpen waarmee we de media horen te halen. Het zijn parels voor de zwijnen.
Zeker in een linkse stad als Amsterdam zouden we aandacht moeten vestigen op fundamentele problemen die onze vrijheid bedreigen. Denk aan islamisering, de wildgroei aan sociale voorzieningen en een onhoudbaar gemeentelijk budget. Als je als organisatie serieus wil worden genomen dien je uit te blinken op serieuze issues, ook als die mogelijk niet populair zijn. Het is tijd dat de JOVD terugkeert naar zijn wortels, een kritische liberale jongerenpartij die zich weet te onderscheiden op fundamentele kwesties.
Yernaz Ramautarsing en Wim van den Bergh zijn lid van de JOVD, afdeling Amsterdam. Foto: JOVD.
