In de hal van het Europees Parlement staat een kleine tentoonstelling over bont. “This is fur” staat er met koeienletters boven. In de ruimte van vijf bij vijf staan stellages met bont. Informatieborden vertellen verhalen van boeren die dieren fokken voor bont. Zij vertellen dat het welzijn van deze dieren enorm belangrijk voor hen is. De kooien van de dieren zijn groot genoeg, ze kunnen binnen en buiten rondlopen, ze krijgen genoeg te drinken en een uitgebalanceerd dieet. Een Finse fokker zegt: “The more we focus on animal welfare, the better the quality of the pelts. And the better the quality of the pelts, the more products we sell”.
Een lobbyiste is er snel bij om me te vertellen hoe duurzaam bont eigenlijk is. We leven tegenwoordig in een samenleving waar kleding ‘fast fashion‘ is geworden, zegt ze. Maar de shirtjes van de Primark worden maar een paar maanden gedragen en worden daarna weggegooid. Bont gaat juist decennialang mee. Van lobbyisten leer je nog eens wat.
Deze stand is van Welfur, een certificeringsprogramma voor Europees nertsen- en vossenbont. We leren dat er onafhankelijke standaarden zijn die fokkers moeten eerbiedigen. Het programma is goed voor het milieu, het is allemaal heel transparant, er wordt rekening gehouden met de volksgezondheid en met dierenwelzijn. Welfur wordt uitgevoerd binnen de EU en wordt de komende tijd wereldwijd uitgerold. In Nederland doen het Nederlands Bont Instituut en de Nederlandse Federatie van Edelpelsdierenhouders mee. Er zijn in Nederland 185 boeren die nertsen en vossen houden.
Waarom staat deze stand eigenlijk middenin de hal van het Europees Parlement? De lobbyiste vertelt dat Welfur niet betaalt om hier te mogen staan, maar dat er wel een uitnodiging van een Europarlementariër nodig was. Dit keer deed een Finse Europarlementariër met een ingewikkelde naam dat. Deze is van de liberalen (ALDE, zitten ook D66 en VVD in). Toch zullen de kosten hoog zijn. Een heel team bouwt de professioneel ogende stand op en breekt hem af. Ook zijn er permanent vier lobbyisten aanwezig om het publiek te informeren.
De lobbyiste heeft een tip: buiten staat een stand van de Eskimo’s – of Inuits – die hier aandacht vragen voor de zeehondenjacht. De handel in zeehondenproducten is verboden, maar de EU heeft voor Eskimo’s een uitzondering gemaakt. De lobbyiste benadrukt dat het heel moeilijk is aardappelen te verbouwen in Groenland. Toch heeft het EU-verbod de handel sterk aangetast en nu worden de traditionele Eskimo-gemeenschappen bedreigd. Niemand wil kennelijk nog zeehondenbont hebben, terwijl de Eskimo’s die wel mogen verhandelen.
Ook buiten laten de folders zien dat alles koek en ei is. Arctische jacht op zeehonden is 100 procent duurzaam, schreeuwt de folder ons toe. Onafhankelijke biologen denken dat om de soort in stand te houden er drie keer zoveel jacht op zeehonden kan plaatsvinden. Er zijn nu zelfs zoveel zeehonden dat de visstand wordt bedreigd. Zeehondenbont is volgens de lobbyisten legaal, zeehonden worden niet bedreigd met uitsterven, het is economisch noodzakelijk voor de Eskimo’s om te jagen en babyzeehonden worden niet massaal doodgeknuppeld. We mogen zeehondenvlees proeven.
En zo vangen we weer een glimp op van de rol van lobbyisten in de EU. Volgens de Partij voor de Dieren – die symbolisch protesteerde tegen de stand met bont – is er geen directe aanleiding om op dit moment voor bont te lobbyen. Er is ook geen aanleiding om te lobbyen voor de zeehondenjacht. Er staat niets over deze thema’s op de agenda. Er is de lobby dus wel heel veel aan gelegen Europarlementariërs positief te stemmen: ze lobbyen continu, ook als er niets concreets op het spel staat.
Maar ook de verstrengeling van de politiek en de lobby valt op. De Eskimo’s hebben niet de sympathie van een Europarlementariër kunnen verkrijgen en zijn dus veroordeeld tot een standje op het plein. De bontindustrie heeft die sympathie wel. De ongelijke behandeling valt vooral op omdat buiten het parlement een natuurlijkere plaats lijkt voor lobbyisten dan binnen. Ziet u al een standje van de bontindustrie in de hal van de Tweede Kamer staan op uitnodiging van de VVD?
Dit jaar doet Chris Aalberts onder de titel Bruslog – Brusselse logica – verslag van Europese politiek in Brussel en Den Haag. Voor zijn verslaggeving is ook jouw financiële steun essentieel.
