Op Electronica 1: The Time Machine werkt Jean Michel Jarre samen met tal van muzikanten die hij zelf beïnvloed heeft. De Franse pionier op het gebied van elektronische muziek maakte onder meer nummers met Air, Moby en Armin van Buuren voor het project. Jarre gelooft nog altijd heilig in elektronische muziek: “Het vooroordeel is dat elektronische muziek koud en afstandelijk zou zijn. Ik vind het juist organisch en sensueel.”
Jean Michel Jarre uit Lyon is één van de eerste muzikanten die succes behaalde met volledig elektronische muziek. Zijn albums Oxygène (1976) en Equinoxe (1978) zijn kassuccessen en zijn optredens spectaculair. In de jaren tachtig en negentig breekt hij records met de bezoekersaantallen van zijn shows. Jarre speelt in 1990 voor 2,5 miljoen mensen in Parijs en in 1997 voor 3,5 miljoen mensen in Moskou.
Op Electronica 1 werkt de nu 67-jarige Jean Michel Jarre voor het eerst samen met andere artiesten. “Het idee was om mensen om me heen te verzamelen die de afgelopen veertig jaar actief zijn geweest in de elektronische muziek”, zegt Jarre. “Eigenlijk verbaasde het me dat iedereen die ik benaderde ja zei. Daardoor leverde het project zoveel materiaal op dat er volgend jaar nog een tweede deel verschijnt. Ik maak er een soort Kill Bill 1 en 2 van.”
Samenwerkingen zijn aan de orde van de dag in de hedendaagse dansmuziek. Jarre heeft daar gemengde gevoelens over: “Featuring singles of albums zijn een trend maar in de praktijk ontmoeten de partijen elkaar vaak helemaal niet. Er worden slechts files heen en weer gemaild, meestal is het motief voor de samenwerking puur commercieel. Ik stond erop dat ik iedereen zou ontmoeten en dat we het creatieve proces samen in dezelfde ruimte zouden doorlopen.”
Het immense succes van elektronische muziek vandaag de dag verbaast de pionier niet. “Het is geen genre als rock of hiphop. Het staat voor een nieuwe manier van muziek benaderen qua componeren, productie en zelfs distributie door internet.” Dat technologische vooruitgang een negatieve invloed zou hebben op de creativiteit van muzikanten, wijst hij van de hand. “In de Middeleeuwen was men bang dat de boekdrukkunst de creativiteit van schrijvers zou beïnvloeden. Het tegendeel bleek waar. Hoe meer mensen toegang hebben tot een bepaalde technologie, hoe groter de kans dat er mooie dingen worden gemaakt of je als luisteraar iets vindt waar je enthousiast van wordt.”
