Johnny Depp was wel weer eens toe aan een succes. Toen bekend werd dat hij in de huid zou kruipen van de real life gangster James “Whitey” Bulger, gingen bij veel fans de harten sneller kloppen. Eindelijk een rol waarin hij niet alleen een beetje mallotig loopt te doen! En al snel wordt duidelijk dat Depp zich in deze film van zijn beste kant laat zien. Helaas is de film als geheel, Black Mass, een stuk minder geslaagd.
“Ik ben geen rat”, lijkt een gevierde uitspraak in de onderwereld van Boston. De beroepscriminelen praten dan wel met de politie, maar verklikkers zijn ze geen van allen. En Bulger, die langdurig informatie uitwisselt met FBI-agent en oude buurtgenoot John Connolly (Joel Edgerton, Warrior), voelt zich zeker geen rat.
Dankzij de immuniteit die Bulger geniet, terwijl de FBI zijn Italiaanse concurrenten opjaagt, groeit hijzelf uit tot de nieuwe grote misdaadbaas van Boston. Connolly raakt echter steeds dieper betrokken in de gangsterwereld die hij eigenlijk hoort te bestrijden. Alsmaar vaker moet hij de wanpraktijken van Bulger aanzien en, erger nog, verdoezelen. En dat gaat steeds makkelijker.
Dat de film maar niet helemaal wil samenklitten tot één geheel ligt niet aan de cast. Depp transformeert geheel tot een wreed monster met een kille slangenblik. Vooral Corey Stoll (Ant-Man) en Peter Sarsgaard (Garden State) halen het optimale uit piepkleine rolletjes. Alleen Edgerton slaat een flater. Hij overspeelt als corrupte agent volledig de douchebag-kaart. Je snapt uit het zien van de film niet hoe Connolly zo lang kon wegkomen met zijn gehuichel.
Het probleem is dat de Black Mass nooit het niveau wil ontstijgen van een verzameling interessante scènes. Bij vlagen werken die namelijk best goed, maar ze zijn te dun gezaaid en er ontbreekt een sterke opbouw die alles met elkaar verbindt. En nog veel vervelender is dat er vanaf het begin nogal veel interessante voorzetjes worden gegeven die stuk voor stuk niet worden ingekopt. De belofte wordt steeds maar niet ingelost.
Je gaat je uiteindelijk afvragen wat dit werk nou eigenlijk te vertellen heeft over Whitey Bulger, behalve dat sommige mensen in Hollywood dachten dat hij wel een goede filmgangster zou zijn. Maar dat punt had al niet meer gemaakt te hoeven worden. Want Jack Nicholsons personage Costello uit The Departed was al op hem was gebaseerd.
Maar Bulgers persoonlijkheid wordt noch verklaard, noch gethematiseerd. En waarom net deze periode uit zijn leven wordt getoond? In het begin lijkt er nog een idee achter te zitten, maar zoals zoveel aspecten van de film slaat ook dat dood. Het had iconisch kunnen worden. Maar nee.
Black Mass werkt op momenten best aardig. Toch is het vooral een film die niet lang in het geheugen kan blijven hangen. Over een jaar of vijf is het misschien vooral een dvd die staat te verstoffen in de kasten van liefhebbers van gangsterfilmniche. Eigenlijk had Depp voor deze sterke rol wel beter verdiend.
