De afgelopen week was onze koning, met in zijn kielzog een boel vertegenwoordigers uit het bedrijfsleven, op staatsbezoek in China. Hij keerde zonder Maxima (die lag in het Bronov0-ziekenhuis) maar mét twee pandaberen terug naar Nederland.
Dat de mensenrechten in China al bij voorbaat onderwerp van discussie waren was mede te danken aan Amnesty International. ‘Majesteit, vergeet u niet om tijdens uw bezoek aan China, op een gepast moment, al is het maar tijdens het toetje en de koffie, rekening houdend met de gevoeligheden, op een tactvolle manier, ook héél even de Nederlandse handelsbelangen aan te stippen?’, vroeg de mensenrechtenorganisatie ironisch in een advertentie in verschillende Nederlandse dagbladen.
En zo ontstond een publiek debat, tussen mensen die schande spraken van het staatsbezoek annex handelsmissie tot mensen die Amnesty een moreel verheven vinger verweten.
Dit waren de beste opinies over dat debat:
Willem-Alexander moet zich schamen en had zich meer moeten inspannen voor de mensenrechten:
Willem-Alexander hoefde niet met de vuist op tafel te slaan. We hadden ook niet verwacht dat hij de politieke gevangenen in China zelf uit hun cel zou bevrijden. Maar hij zou de mensenrechten nog wel eventjes aanstippen in zijn toespraak. Toch? ‘Gemompel’ was het volgens Trouw-columnist Rob Schouten: ‘Fouten hebben en er niets aan doen, dat is pas fouten hebben.‘
Amnesty International vraagt teveel en moet onze plek in de wereld leren kennen:
Het is in China helemaal zo slecht niet gesteld met de mensenrechten. Bovendien kampen de Rechten van de Mens met een imagoprobleem, zijn de geopolitieke machtsverhoudingen veranderd en is China veel te belangrijk voor de wereldeconomie. Hoogleraar Rechten van de Mens in Utrecht Tom Zwart, die deze visie het best van iedereen verwoordt in NRC Handelsblad, vindt dan ook dat Amnesty moet stoppen met roeptoeteren.
Willem-Alexander deed precies genoeg voor de mensenrechten:
Onze koning heeft een intelligente middenweg bewandeld en vond in China de juiste woorden op de juiste plaats. Dat concludeert Trouw in een hoofdredactioneel commentaar naar aanleiding van Willem-Alexanders speech op partij-opleidingsinstituut in Shanghai.
[polldaddy poll=9159821]
