Diep verongelijkte toeristen: hun vakantie naar Egypte valt in duigen. Nou en? Oorlog brengt moord en verkrachting, maar toeristen hebben hoe dan ook recht op lol en zakenlieden moeten perse reizen. O ja?
“Binnen enkele uren loopt de mailbox van de redactie vol met reacties van teleurgestelde Egypte-gangers, nadat we gistermiddag een oproep op de website van De Telegraaf plaatsten.”
Ene Amanda, exploitant van een restaurant in Brabant waar ze met een schuin oog op het wereldnieuws de heerlijkste diners bereidt voor de Brabanders die recht hebben op het goede leven zonder vluchtelingen. Amanda, met ‘overslaande stem’, aldus de krant: “Ik ben woest. Ziedend! Het hele jaar hebben we hiernaar toegeleefd, en nu zijn we alles in één klap kwijt.” Hoe vertelt ze deze tragedie aan haar kinderen?
Tsja, Amanda, en kom er maar in Judith Neurink, in dezelfde Telegraaf vandaag, over ISIS en seksslavinnen en de actieve rol van vrouwen zelf bij de werving:
“Het zijn vrouwen die de maagdelijkheid van de slavinnen controleren voor ze worden verkocht en daarbij gaat het ook om hele jonge kinderen. Soms zelfs jonger dan 7 jaar. De Koran zegt immers dat de profeet zelf ook een kindbruidje had. Het is aan de moslim zelf om te bepalen of het meisje in kwestie al dan niet toe is aan een seksuele relatie. En het zijn vrouwen die hen vervolgens opsluiten in een kamertje en ze nauwelijks te eten geven, toelaten dat ze worden misbruikt en hen zelf ook misbruiken als huissloof.”
Wat betekent dan nog uw vakantiereisje, mevrouw Amanda? Een paar bommetjes verder worden we wellicht verlost van een groot deel van het vliegverkeer. Poosje onze blauwe zwanen aan de grond houden; ronduit verschrikkelijk. Een van de zwarte zwanen dook op in ons leventje, de onverwachte wending waar even niemand rekening mee hield in zijn voorspellingen voor 2015.
De mogelijke bomaanslag als oorzaak van het neerstorten van een Russische Airbus in de Sinaï-woestijn noopt de vliegindustrie tot aanpassingen. Nu enkel nog voor vluchten van en naar Egypte, maar daar blijft het niet bij.
Dan moet u een boek gaan lezen, aan tafel Monopolie spelen met uw gezin. Zakenreizigers moeten, hoe vreselijk, gaan videovergaderen. En dan gaat de economie naar de knoppen, toch? Het Heilige Nationaal Inkomen staat onder druk; nou zeg!
Zelfde laken een pak met de MH17? Dat zou ik nooit hardop durven zeggen: natuurlijk hebben we recht om van ons zuur verdiende te dikke salaris in het Verre Oosten lekker vakantie te gaan vieren. En natuurlijk is een beestachtige moord van een per ongeluk op een verkeerd doel afgevuurde Buk-raket een buitenproportioneel lot. (Ook al kunnen we daardoor even in onze goedheid zwelgen – we are not Poetin.)
Waarom zou je in vredesnaam bij het boeken een moment denken dat het ver weg vliegen voor louter nog meer plezier (ja, cultuur is ook plezier) wellicht niet helemaal normaal is?
Of nog zo’n welvaartsrecht: wekenlang staan krantenkolommen al vol over al dan niet gezond voedsel. Want wij kunnen kiezen en moeten hoe dan ook exact bepalen of alles wat we naar binnen stoppen en proppen ons einde niet naderbij brengt. Hebben wij recht op, toch, al crepeert een ander deel van de wereld?
Rechten hebben we, op de hele dag online zijn om op een schermpje te staren en te kloppen. Op treinen die altijd op tijd rijden, op fileloze wegen. Op optimale zorg, voor onszelf dan, tegen een zo laag mogelijke premie waarbij we louter de eigen portemonnee in het oog houden. (Niet te na gesproken de honderdduizenden zieken en vrijwilligers die hen vrijwillig verzorgen; vakantie was eens…)
Niet het flauwste historisch benul is er. Nul kennis van de uitersten waar een collectief van menselijke ondeugden toe kan leiden. Ook hier. De Holocaust was van Hitler, Srebrenica van Karremans; schreeuwlelijken met geheven armen in Steenbergen zijn veel nobeler mensen dan onthoofdende IS-strijders. Toch?
Maar bedenk even als je over reissites surft om jezelf van een paar weken genot in 2016 te verzekeren:
Het is niet hun oorlog, het wordt onze oorlog. Verworvenheden zijn niet vanzelfsprekend, lieve Amanda, met je overslaande stem.
