“In jouw boek schrijf je verder over het aannemen van personeel: ‘Discrimineren? Doen!’. Werkt dat mechanisme bij alle kranten?
“We doen het allemaal onbewust. Alleen kom ik er eerlijk voor uit. Ik heb wel sollicitaties gehad van mensen met een Marokkaanse naam. Maar schrijf je niet foutloos Nederlands en tien anderen wel, dan word je niet uitgenodigd voor een gesprek. Een vrouw die snel zwanger wil worden, neem ik niet aan. Misschien wel een vrouw die vier kinderen heeft, want die kan zichzelf goed organiseren en de kans op een vijfde kind is vrij klein. Als je een grote redactie hebt met 200 mensen maakt het niet uit of er twee of drie met zwangerschapsverlof zijn. Maar met 20 mensen op een redactie wil je dat gezeik niet hebben. Ik heb ooit iemand aangenomen die op haar eerste werkdag aankwam met allerlei stellages vanwege RSI. Die heb ik meteen weggestuurd. Een redactie is geen sociale werkplaats. Er moet worden gewerkt en geld verdiend.”
Wat ik merk in de wereld van de freelancers is dat mensen er grote eer inleggen om in een bepaald medium te staan. Dan vinden ze geld minder belangrijk, maar dan kunnen ze NRC op hun CV zetten. Die mensen lach ik altijd heel hard uit. Dat is narcisme. Die houden zichzelf voor de gek. Het interesseert de lezer geen fuck wie het stuk heeft geschreven. En NRC is morgen vergeten wie ook al weer dat stuk voor weinig geld heeft geleverd, want zo zijn er honderden.
In 1987 was ik chef van de editie Voorne-Putten van het Rotterdams Nieuwsblad. Kwam er een sollicitant rechtstreeks van de School voor de Journalistiek. Een van zijn eerste vragen was hoe het met ATV-dagen was geregeld. Dat was voor mij het keerpunt. Het vak hoort een roeping te zijn. Maar veel journalisten zien het als een baan. Dan deug je wel voor het productiegedeelte, eindredactie, maar niet voor het vak. Ik wilde nooit parttimers op mijn redactie. Wat vier dagen journalist? Zeven dagen journalist! Niet iedere dag 10 uur werken, maar als er wat aan de hand is moet je aan de slag.”
Jan Dijkgraaf (dé columnist) in gesprek met Arnold Karskens (dé journalist) over journalistiek in Nederland.
