Na vijf succesvolle theatershows zijn de verwachtingen voor de nieuwste voorstelling van choreografe Isabelle Beernaert hooggespannen. Met Under My Skin wil zij tastbaar maken wat we onderhuids voelen. Verlangen staat hierbij centraal: iemand komt je leven binnen, zet je wereld op zijn kop en schopt alles in de war. Wat doe je dan?
Waar Beernaert sinds haar werk bij So You Think You Can Dance en The Ultimate Dance Battle om bekend staat, is haar gave het publiek mee te trekken in een verhaal door haar dansers tot uiterste expressie te drijven. Dat is haar met Under My Skin wederom gelukt. De voorstelling bevat meerdere verhalen, waarvan iedereen er wel één of meerdere zal herkennen. Het lichte gevoel dat je hebt als je verliefd bent; iemand bij de hand willen nemen zodat je diegene de wereld kunt laten zien; liefdesverdriet dat maakt dat je jezelf aan stukken wilt scheuren: dit en nog meer komt allemaal in slechts anderhalf uur tijd aan bod.
Ondanks Beernaerts gebruik van veel verschillende soorten muziek gaat de cohesie niet verloren. Van tijd tot tijd doet de voorstelling musical-achtig aan doordat de teksten van de muziek bijna letterlijk worden uitgebeeld. Dit aspect wordt afgewisseld met stukken waarbij licht, geluid en decor overtuigend in dienst staan van de dans zelf. Groepschoreografieën, solo’s en koppeldansen worden gecombineerd en volgen elkaar in hoog tempo op – soms weet je niet welke hoek van het podium nu werkelijk je aandacht verdient.
Het continu veranderen van het licht, het decor en de kleding van de dansers draagt bij aan de boodschap van de voorstelling, die niet kan worden misverstaan: we lijden allemaal aan een universeel verlangen geliefd te zijn. De voorstelling is zo meeslepend dat je als toeschouwer regelmatig vergeet dat er een choreograaf achter de dans zit. Soms wordt de boodschap echter op enigszins voorspelbare wijze uitgedrukt. Zo is er een moment waarop het begint te regenen terwijl een van de dansers liefdesverdriet uitbeeldt. Dit brengt het publiek met een schok terug in de werkelijkheid, wat ten koste gaat van datgene waarin Beernaert nu juist zo goed is: het publiek van de ene emotie in de andere brengen door heel dicht bij het gevoel zelf te blijven. Als je zo goed bent in je vak, dan heb je geen clichés nodig.
Al met al zet Beernaert een zeer complete en dynamische dansvoorstelling neer, die aan geen enkel aspect van het intermenselijk verlangen voorbij lijkt te gaan. De dansers schieten van de meest aardse, haast dierlijke uitlatingen over in ingetogen, lieflijke of juist hatelijke bewegingen – en terug. In elk aspect van de voorstelling komt de veelzijdigheid van de choreografe naar voren: de choreografie draagt Beernaerts brede opleiding uit en ze maakt dankbaar gebruik van de mogelijkheden die het theater haar biedt. Met het expressieve en toegankelijke Under My Skin zal zij veel dansliefhebbers plezieren en menig skepticus overtuigen.
Under My Skin gaat op vrijdag 13 november in première in het Zuiderstrandtheater in Den Haag en zal daarna in verschillende theaters te zien zijn.
